της Έφης Μιχάλαρου*
Ο χρόνος και ο χώρος είναι τα δύο βασικά στοιχεία, που διέπουν το έργο του Θανάση Μπάθα, αφού δημιουργεί έναν κόσμο μυθικό, ισορροπώντας μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, τέχνης και comics. Είναι ένας κόσμος εντελώς προσωπικός, που αποτελείται από ετερόκλητα ζωγραφικά στοιχεία που βρίσκονται σε κίνηση. Στοιχεία που συγκρούονται, χρώματα και σχήματα που λειτουργούν ως ένθετα μεταξύ τους, άλλοτε συμπληρωματικά και άλλοτε ελλειπτικά, πάντοτε όμως η επιφάνεια του καμβά καταλήγει με μια ρευστή ύλη, που μοιάζει να θέλει να καλύψει, να "παγώνει" τη στιγμή, λίγο πριν το συμβάν.
Τα έργα του Μπάθα εμπεριέχουν εγγενείς συγγένειες με τα έργα του Αμερικάνου καλλιτέχνη James Rosenquist, που στη δεκαετία του ‘60, άρχισε να προσθέτει στους μεγάλους πίνακές του, εικόνες από τον εμπορικό κόσμο, τις διαφημίσεις και την ποπ κουλτούρα, για να σχεδιάσει το πορτρέτο της σύγχρονης ζωής, τον καταναλωτισμό και τη σεξουαλικότητα, μέσα όμως από την δύναμη της αφαίρεσης και της αλληλουχίας των σχημάτων και των χρωμάτων. Αλλά και του Γερμανού Franz Ackermann, που ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου, Καρλσρούης και Κωνσταντινούπολης. Στο επίκεντρο του έργου του, είναι το ταξίδι ως εμπειρία, μετατόπιση και παρατήρηση. Τα κορεσμένα, δυνατά εξπρεσιονιστικά χρώματα, εκτείνονται σε αλληλεπικαλυπτόμενες μορφές και συγχωνεύονται με θραύσματα εικόνων, που λαμβάνονται απευθείας από την αστική πραγματικότητα.
Η διαφορά, στα έργα του Μπάθα, δεν είναι η κίνηση ή ένταση, αυτό είναι το σημείο τομής, αλλά η αίσθηση του τοπίου και του τόπου, της φύσης, των βουνών, των ποταμών, του ουρανού και όλων των στοιχείων που συνθέτουν την Ελληνική φύση και το περιβάλλον στο οποίο κατοικεί και εργάζεται. Τα οποία κατακερματίζονται και αναδομούνται, μέσα από την ζωγραφική του, επανασχηματίζοντας και επαναδημιουργώντας έναν καινούργιο κόσμο. Έναν κόσμο όπου μέσα τις αντιθέσεις και τι αντιφάσεις, όλοι και όλα είναι αποδεκτά πάνω στον ίδιο καμβά, ως προσομοίωση της σύγχρονης κοινωνίας, συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται οι αντίρροπες δυνάμεις, δημιουργεί έτσι ο καλλιτέχνης, την ανθρωπογεωγραφία της εποχής μας (!)
*Αθήνα 1/5/19
Δημοσιογράφος- Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων
Διευθύντρια www.dreamideamachine.com
Ο χρόνος και ο χώρος είναι τα δύο βασικά στοιχεία, που διέπουν το έργο του Θανάση Μπάθα, αφού δημιουργεί έναν κόσμο μυθικό, ισορροπώντας μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, τέχνης και comics. Είναι ένας κόσμος εντελώς προσωπικός, που αποτελείται από ετερόκλητα ζωγραφικά στοιχεία που βρίσκονται σε κίνηση. Στοιχεία που συγκρούονται, χρώματα και σχήματα που λειτουργούν ως ένθετα μεταξύ τους, άλλοτε συμπληρωματικά και άλλοτε ελλειπτικά, πάντοτε όμως η επιφάνεια του καμβά καταλήγει με μια ρευστή ύλη, που μοιάζει να θέλει να καλύψει, να "παγώνει" τη στιγμή, λίγο πριν το συμβάν.
Τα έργα του Μπάθα εμπεριέχουν εγγενείς συγγένειες με τα έργα του Αμερικάνου καλλιτέχνη James Rosenquist, που στη δεκαετία του ‘60, άρχισε να προσθέτει στους μεγάλους πίνακές του, εικόνες από τον εμπορικό κόσμο, τις διαφημίσεις και την ποπ κουλτούρα, για να σχεδιάσει το πορτρέτο της σύγχρονης ζωής, τον καταναλωτισμό και τη σεξουαλικότητα, μέσα όμως από την δύναμη της αφαίρεσης και της αλληλουχίας των σχημάτων και των χρωμάτων. Αλλά και του Γερμανού Franz Ackermann, που ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου, Καρλσρούης και Κωνσταντινούπολης. Στο επίκεντρο του έργου του, είναι το ταξίδι ως εμπειρία, μετατόπιση και παρατήρηση. Τα κορεσμένα, δυνατά εξπρεσιονιστικά χρώματα, εκτείνονται σε αλληλεπικαλυπτόμενες μορφές και συγχωνεύονται με θραύσματα εικόνων, που λαμβάνονται απευθείας από την αστική πραγματικότητα.
Η διαφορά, στα έργα του Μπάθα, δεν είναι η κίνηση ή ένταση, αυτό είναι το σημείο τομής, αλλά η αίσθηση του τοπίου και του τόπου, της φύσης, των βουνών, των ποταμών, του ουρανού και όλων των στοιχείων που συνθέτουν την Ελληνική φύση και το περιβάλλον στο οποίο κατοικεί και εργάζεται. Τα οποία κατακερματίζονται και αναδομούνται, μέσα από την ζωγραφική του, επανασχηματίζοντας και επαναδημιουργώντας έναν καινούργιο κόσμο. Έναν κόσμο όπου μέσα τις αντιθέσεις και τι αντιφάσεις, όλοι και όλα είναι αποδεκτά πάνω στον ίδιο καμβά, ως προσομοίωση της σύγχρονης κοινωνίας, συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται οι αντίρροπες δυνάμεις, δημιουργεί έτσι ο καλλιτέχνης, την ανθρωπογεωγραφία της εποχής μας (!)
*Αθήνα 1/5/19
Δημοσιογράφος- Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων
Διευθύντρια www.dreamideamachine.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου