Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Έρχεται το τεχνητό κρέας....

 

Αντιγράφω από τον δικτυακό τόπο της PEEGEP:

Στις αρχές Αυγούστου  προγραμματίζεται το πρώτο με­γάλο γευστικό crash test που θα κληθεί να περάσει το συνθετικό κρέας που παρασκευάστηκε σε συνθήκες εργαστηρίου από επι­στημονική ομάδα του πανεπιστη­μίου του Μάαστριχτ στην Ολλαν­δία.

Το νέο συνθετικό προϊόν θα μαγειρευτεί και θα φα­γωθεί με τη μορφή χάμπουργκερ σε ζωντανή επίδειξη,  στο Λονδίνο.

Το συνθετικό μπιφτέκι αποτελείται από 3.000 λωρίδες μυϊκού ιστού, μήκους 3 εκατοστών και πλάτος 1,5 εκατοστού, οι οποίες ανα­πτύχθηκαν μέσα στο εργαστήριο από βλαστοκύτταρα αγελάδας, τα οποία καλλιεργούνται σε έναν συνθετικό ζωμό με θρεπτικά συ­στατικά για να μετατραπούν σε μυϊκά κύτταρα.

Κατά τη διάρκεια της επίδειξης ο επικεφαλής της έρευνας, δρ. Mark Post, θα εξηγήσει πώς παρασκευ­άστηκε το συνθετικό κρέας, υπο­στηρίζοντας ότι το εργαστηριακό προϊόν αποτελεί βιώσιμη εναλλα­κτική στο μοσχάρι, το χοιρινό ή το κοτόπουλο, κάτι που συνεπάγεται μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από την κτηνοτρο­φία κατά δισεκατομμύρια τόνους.

Το εργαστηριακό κρέας αναμένε­ται επίσης να προσελκύσει τους χορτοφάγους, καθώς θα μειώσει δραματικά τις σφαγές ζώων.

Ωστόσο η επιτυχία ή αποτυχία του προϊόντος θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την αντίδραση του προσκε­κλημένου που θα το δοκιμάσει κι η ταυτότητα του οποίου θα αποκα­λυφθεί στις 5 Αυγούστου. Μέχρι σήμερα ο μόνος που δοκίμασε το συνθετικό κρέας είναι ένας Ρώσος δημοσιογράφος που ξέκλεψε ένα κομματάκι όταν επισκέφθηκε το εργαστήριο του πανεπιστημίου και δήλωσε πως δεν εντυπωσιάστηκε.

Το εργαστηριακό κρέας ενδεχο­μένως να μην φαντάζει πολύ ελ­κυστικό, ωστόσο μπορεί να ικα­νοποιήσει την παγκόσμια αύξηση της ζήτησης για κρέας, η οποία αναμένεται ότι έως το 2050 θα διπλασιαστεί…..»

Εν τάξει, αυτά τα περί διπλασιασμού της παγκόσμιας ζήτησης είναι αήρ συμπεπιεσμένος – δοθέντος ότι διάφοροι πανεπιστημιακοί αεριτζήδες κάνουν προβλέψεις που δεν είναι ούτε επαληθεύσιμες ούτε διαψεύσιμες, για τον απλούστατο λόγο ότι ουδείς θα θυμηθεί να τις ελέγξει  το 2050….Το (απώτερο) μέλλον αόρατο, που έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι,  όμως επί του παρόντος είναι ενδιαφέρουσα η ευφορία των χορτοφάγων και φιλόζωων  : Και γενικώς αυτών που   δεν αντέχουν (γι αυτό και απωθούν) την ιδέα ότι πεντάμορφα κατσικάκια και προβατάκια, με «πρώτους ρόλους» στην παραδοσιακή παραμυθοποιϊα, σφάζονται και μετατρέπονται σε μερίδες φαγητού….

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Νήσος Σοκότρα

 
 
Xάρις  στη Μαργαρίτα Λούζη που έψαξε στη Βικιπαίδεια, μπορούμε να μιλάμε για τη νήσο Σοκότρα (Socotra Island), στ’ ανοιχτά της Υεμένης…. Έτσι  όπως παρουσιάζεται το νησί, έχει κάτι από τις αναφορές  του Κυριάκου Σιμόπουλου («Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα», 4 τόμοι) στις  ταξιδιωτικές αφηγήσεις των μέσων χρόνων….Θυμίζει κάπως τα ταξίδια του Μάντεβιλ, Άγγλου ιππότη που παραμύθιασε μια ολόκληρη εποχή – γύρω στα μέσα του ΙΔ αιώνα -   γράφοντας για  συναντήσεις με γίγαντες 9 μέτρων, για δέντρα που οι καρποί τους γίνονται πουλιά για φάγωμα, για ποτάμι  με πολύτιμα πετράδια στην κοίτη του….Όμως η αναλογία   σταματάει εδώ : Το νησί Σοκότρα  είναι πραγματικό, αλλά  η απομόνωσή του από τα χερσαία περιβάλλοντα της αφρικανικής ηπείρου για 6-7 εκατομμύρια χρόνια  έδωσε στη χλωρίδα και πανίδα του  διαφορετική εξελικτική τροχιά – όπως έγινε περίπου στα νησιά Γκαλαπάγκος όπου εκτυλίχθηκε το ερευνητικό έργο του Δαρβίνου….

Το νησί έχει κάτι από  μια απομονωμένη περιοχή που αποκαλύφθηκε προ ετών στα τροπικά δάση – και για την οποία υπόσχομαι να ψάξω στα κιτάπια μου για να την φέρω πανηγυρικά στην επιφάνεια…Όμως η Σοκότρα (είναι σα να είσαι σε άλλο πλανήτη... Πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις…. διαλύει κάθε έννοια "φυσιολογικού" για ένα τοπίο εδώ στη Γη,  λέει η Βικιπαίδεια…)έχει 40.000 κατοίκους.  . Ουσιαστικά είναι 4 νησιά μαζί, που διαθέτουν περίπου 700 εξαιρετικά σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, το 1/3 των οποίων είναι ενδημικά , δηλαδή δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στη Γη.
Το κλίμα των νησιών αυτών είναι  ζεστό και ξηρό, οι παραλίες τους πλατιές και αμμώδεις, τα βουνά τους φτάνουν τα 1525 μέτρα.
Στη Σοκότρα (με το σανσκριτικό όνομα, κατά τον ισχυρισμό της Βικιπαίδεια)υπάρχουν ελάχιστοι δρόμοι, που έγιναν ύστερα από πρωτοβουλία της κυβέρνησης της Υεμένης. Υπάρχουν 140 διαφορετικά είδη πουλιών, τα δέκα από τα οποία δεν συναντώνται σε κανένα άλλο σημείο του πλανήτη. Μετά από όλα αυτά, η
 UNESCO δεν ήταν δυνατό παρά να κηρύξει το νησί στοιχείο της Παγκόσμιας Φυσικής Κληρονομιάς…

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Αντίλογος προς πολιτικούς αλχημιστές

Του Κώστα Λάμπου

Η Άμεση Δημοκρατία δεν είναι ιδεολογία εποικοδομήματος, αλλά αρχιτεκτονική αταξικού κοινωνικού οικοδομήματος


Ζούμε στο μεταίχμιο δυο εποχών, δυό κόσμων και δυό πολιτισμών:
Από τη μια η εποχή της μεγάλης και βαθειάς οικονομικής ύφεσης, των αρνητικών προβλέψεων και της παγκόσμιας πείνας, ο κόσμος του μεγάλου ιδιωτικού πλούτου, της ανεργίας και της απέραντης εξαθλίωσης και ο ‘πολιτισμός’ του Φόβου, της ανασφάλειας, της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, της ανελευθερίας, της αυταρχικότητας, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καταστροφής της Φύσης και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Είναι η εποχή, ο κόσμος και ο ‘πολιτισμός’ του ταχύτατα παρακμάζοντος κεφαλαίου που τελειώνουν και φεύγουν[1].
Κι’ από την άλλη η εποχή των μεγάλων ανοιχτών οριζόντων που την ανοίγουν διάπλατα οι δυνατότητες της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας και η οποία οδηγεί σε ένα κόσμο των μεγάλων προσδοκιών, της ελεύθερης δημιουργικότητας, της καθολικής ευημερίας και τελικά σε έναν οικουμενικό ουμανιστικό πολιτισμό της κοινωνικής ισότητας, της αταξικής δημοκρατίας, της αμοιβαίας συνεργασίας, της ελεύθερης δημιουργίας, της ειρήνης και της ανθρώπινης ευτυχίας. Είναι η εποχή, ο κόσμος και ο πολιτισμός των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού που σταθερά και δυναμικά ανατέλλουν και έρχονται[2].
Η εποχή, ο κόσμος και ο ‘πολιτισμός’ του κεφαλαίου άκμασαν, παράκμασαν και ως απειλή πλέον για την ανθρωπότητα δεν έχουν πια τίποτα θετικό να της προσφέρουν, γι’ αυτό και περιττεύουν οι όποιες υποκριτικές και ‘βαθυστόχαστες’ διαγνώσεις και αναλύσεις για την αναζήτηση κάποιων ‘καλύτερων’ νεοκλασικών, νεοκεϋνσιανών, σοσιαλδημοκρατικών, ή κρατικοσοσιαλκαπιταλιστικών πολιτικών ‘δημοσιοοικονομικής’ εξυγίανσης, απασχόλησης, εξασφάλισης επενδύσεων, τραπεζικής σταθερότητας, εξευμενισμού των νέων θεοτήτων «των αγορών» και γεροντολογικών θεραπειών του καπιταλισμού. Αντίθετα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ως άτομα, ως κοινωνία και ως ανθρωπότητα ότι ο καπιταλισμός πεθαίνει και πεθαίνοντας γίνεται όλο και χειρότερος, όλο και πιο επικίνδυνος και συνεπώς ως τυμπανιαίο ιστορικό πτώμα και θανάσιμη απειλή για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη πρέπει να ταφεί πριν ως ζόμπι-καπιταλισμός μας θάψει όλους. Αυτό όμως σημαίνει πως ολόκληρη τη σκέψη μας, τη δράση μας, μέχρι κα την τελευταία ικμάδα της ενεργητικότητάς μας θα πρέπει να την απορροφήσει η αναζήτηση πρακτικών άμεσης εξόδου από τον καπιταλισμό και ταυτόχρονα η διαμόρφωση μιας νέας αρχιτεκτονικής οργάνωσης της κοινωνικής ζωής σε τοπική, εθνική και οικουμενική κλίμακα

 που με σιγουριά και ασφάλεια θα οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες και την ανθρωπότητα σε ένα καλύτερο κόσμο, ο οποίος σήμερα δεν είναι μόνο αναγκαίος και εφικτός, αλλά και ως η μοναδική λύση για την ανθρωπότητα, γίνεται και αναπόφευκτος.

Η Μαρίνα απελευθερώθηκε …


Δεν πρόκειται για κάποια «μαρίνα» - χώρο ελλιμενισμού σκαφών – ούτε για την «Μαρίνα των βράχων» του Ελύτη. Πρόκειται για   χελώνα   ονόματι Μαρίνα,  που έμεινε 6 χρόνια  ως τραυματισμένη στο Κέντρο Διάσωσης θαλάσσιων χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ,  μέχρι να αφεθεί  υγιής  στη θάλασσα του Πύργου Ψηλονέρου, του νομού Χανίων.

Στην εκδήλωση της απελευθέρωσης, που έγινε σε συνεργασία με τον Δήμο Πλατανιά, παρευρέθηκε μεγάλος αριθμός τουριστών και ντόπιων , που έσπευσαν να δουν από κοντά το σπάνιο αυτό ζώο και να το αποχαιρετήσουν στο ταξίδι του στο φυσικό του περιβάλλον, μετά από χρόνια θεραπείας. Όλα αυτά τα χρόνια η «Μαρίνα» χρειάστηκε να υποβληθεί σε ειδική αγωγή, για να ξεπεράσει τα προβλήματα που της άφησε το σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι και το αγκίστρι που είχε καταπιεί. Παρέμεινε στο Κέντρο Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, στη Γλυφάδα για 6 χρόνια και η θεραπεία της κόστισε περίπου 10.000 ευρω!. Το αγκίστρι αφαιρέθηκε πολύ γρήγορα, σχεδόν αμέσως μετά την άφιξή της. Και παρόλο που το τραύμα που είχε στο κεφάλι αποκαταστάθηκε σχετικά σύντομα, ήταν η αιτία που η Μαρίνα ταϊζόταν για κάποιο διάστημα με γαστροσκόπο, αλλά και για την απώλεια του δεξιού της ματιού, που παρά της προσπάθειες των εθελοντών και κτηνιάτρων του ΑΡΧΕΛΩΝ, δεν μπόρεσε ποτέ να αποκατασταθεί. Επίσης, το χτύπημα αυτό ήταν και η αιτία που η Μαρίνα δεν μπορούσε να καταδυθεί στο νερό σωστά όλα αυτά τα χρόνια, κάνοντας την ελπίδα για την απελευθέρωση της στο φυσικό περιβάλλον ιδιαίτερα μακρινή. Προς έκπληξη όλων το τελευταίο εξάμηνο και μετά από πολύχρονη αντιβιοτική φαρμακευτική αγωγή, η Μαρίνα άρχισε να καταδύεται κανονικά και να τρέφεται μόνη της, φτάνοντας αισίως τα 73 κιλά. Αυτό σημαίνει πως ήταν έτοιμη να απελευθερωθεί στο φυσικό της περιβάλλον.

Παρόντες ήταν

ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Ενόψει της επικείμενης συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου με τίτλο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του ΕΟΤ, και λοιπές διατάξεις» οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών  κλιμακώνονται ραγδαία, καθώς προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία η επιδιωκόμενη «αξιοποίηση» των νησιών από το νομοσχέδιο (άρθρο 1: παράγραφος 4.α.ββ., 4.β., 4.γ.,). Στον κατάλογο των αρχικά δεκατριών Δημάρχων προστίθενται καθημερινά νέοι μετά τη δημοσιοποίηση του κειμένου διαμαρτυρίας στην ιστοσελίδα ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΙΓΑΙΟ (http://www.egaio.gr/) της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Έως σήμερα έχουν υπογράψει οι παρακάτω είκοσι πέντε Δήμαρχοι νησιωτικών περιοχών: Αστυπάλαιας, Ιθάκης, Ικαρίας, Θάσου, Θήρας, Κάρπαθου, Καντάνου, Λειψών, Λήμνου, Μήλου, Μυκόνου, Νισύρου, Παξών, Πάρου, Σάμο, Σικίνου, Σύρου, Σκοπέλου, Χάλκης, Κιμώλου, Τήλου, Ανάφης, Αλοννήσου, Αγίου Ευστρατίου και ο Πρόεδρος της Κοινότητας Ηρακλειάς.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Ίσα μωρή κουφάλα….

Σε δικτυακό τόπο  γεωτεχνικών επιστημόνων με οικολογικές ευαισθησίες(PEEGEP),  μαθαίνω   ότι  κάποιοι χρησιμοποιούν  αιωνόβια (λιο)δεντρα  για βιομάζα, στα τζάκια και αλλαχού…Σε μια χώρα όπου το μόνο καλό νέο είναι το να μην υπάρχουν νέα (no news is good news,  λένε οι αγγλοσάξονες )  το συγκεκριμένο «νέο» έρχεται τουλάχιστον δεύτερο στην επετηρίδα των δεινών αυτής της κατηγορίας : Γιατί πριν από μερικά χρόνια Κερκυραίοι οικολόγοι κατήγγελλαν  το ξεπάτωμα   αιωνόβιων  ή παλιοκαιρισμένων λιόδεντρων  του νησιού    λόγω των νέων χρήσεων της υπαίθρου ,  για να καούν  στις πιτσαρίες της Ιταλίας και να  προσθέσουν  εσανς  «στας πίτσας» - κατά πως  έλεγε εις άψογον τρίτην κλίσιν (η πιτσ-της πιτσός κλπ) ο  Βασίλης Λεβέντης.  Ήταν τότε που είχε λάβει χώρα   σαμποτάζ εναντίον του κόμματός του,  όταν  κάποιοι κακοήθεις φαρσέρ παρήγγειλαν δεκάδες πίτσες  με προορισμό τα γραφεία  των Ελλήνων Κεντρώων….

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Η Κύπρος, η νέα ύβρις, κι ο Ευαγγελισμός του Νίκου Χαραλαμπίδη




Για τον Κύπριο ζωγράφο Νίκο Χαραλαμπίδη γράφει η ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΣΑΡΙΛΑΚΗ :

 Η οικονομική κατάρρευση της Κύπρου είναι ένα ακόμη τραύμα που έρχεται να προστεθεί στον Ελληνισμό.  Το πολύπαθο νησί ζει ξανά μέρες ζοφερές, ελπίζοντας σ’ ένα θαύμα.. Διάλεξα ένα εξαιρετικό, αιρετικό έργο, μιας ανατρεπτικής σημειολογίας, που συμπλέκει με απροσδόκητο τρόπο την πολιτική με τον νόστο και τον Ευαγγελισμό.  Η εικόνα αυτή, –ισοδύναμη με μια σιωπηλή ευχή ,  τόσο λιτή, αλλά και τόσο συμπυκνωμένη στη δική μου συνείδηση  -    αποτελεί ένα συμβολικό «οικόσημο» όλου του έργου του Κύπριου Νίκου Χαραλαμπίδη. Αποτελεί μια βαθύτερη διατύπωση ηθικού χρέους  για τον ίδιο, κάτι σαν σημαία, έναν υποδόριο κινητήριο μοχλό του έργου του που ξετυλίγεται με τόσο διαφορετικές και τολμηρές μορφές.. Το έργο εκτίθεται μέχρι τέλη Οκτωβρίου στην έκθεση Exercises on Democracy στο Open C.A.S.E 303 στην Κηφισιά στα πλαίσια της The White House Biennial * που οργανώνει ο καλλιτέχνης μαζί με άλλους..

Περισσότερα http://theartnoise.blogspot.gr/2013/07/blog-post.html

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Δεκατρείς Δήμαρχοι αντιδρούν στο τουριστο-κτόνο νομοσχέδιο…..


13 Δήμαρχοι  νησιωτικών περιοχών( Αστυπάλαιας,  Θήρας, Ιθάκης, Ικαρίας, Καντάνου (Χανιά), Λειψών, Μήλου, Μυκόνου, Πάρου, Παξών, Σικίνου, Σκοπέλου,Σύρου) απευθύνονται στη Βουλή των Ελλήνων:


Αξιότιμες/οι κυρίες/οι Βουλευτές,

Θεωρούμε απαραίτητο να εκφράσουμε την ευθεία αντίθεση μας στις διατάξεις του νομοσχεδίου με τίτλο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και λοιπές διατάξεις»διότι πιστεύουμε πως θα συντελέσουν στη μη αναστρέψιμη υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος των νησιών μας και συνεπώς της τοπικής οικονομίας και του κοινωνικού ιστού.
Είμαστε αντίθετοι στη σαφή προτίμηση των νομοθετών υπέρ εκείνων των τουριστικών επενδύσεων που είναι ξένες προς το περιβάλλον, την κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα των νησιών μας, όπως των «οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων» και των «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων». Η θέση μας αυτή ενισχύεται από το γεγονός πως σε άλλες χώρες στις οποίες έχουν δοκιμαστεί, έχουν αποτύχει, με καταστρεπτικές επιπτώσεις για την εθνική τους οικονομία.

ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ * VERSUS ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Το πορνείο Diamond D's άρχισε την κατασκευή της επέκτασης του κτιρίου του για να αυξήσει την συνεχώς αναπτυσσόμενη πελατεία του. Σε απάντηση η τοπική εκκλησία Βαπτιστών ξεκίνησε μια εκστρατεία για να εμποδίσει την επιχείρηση από το να επεκταθεί, με πρωϊνές, απογευματινές και εσπερινές προσευχές .

Οι εργασίες στο πορνείο προχωρούσαν μέχρι μια εβδομάδα πριν από την επαναλειτουργία του, όταν κεραυνός το χτύπησε και το κατέκαψε!
Μετά από αυτό το γεγονός το εκκλησίασμα των Βαπτιστών ήταν ευτυχές για «τη δύναμη της προσευχής».
 
Μέχρις ότου η ιδιοκτήτρια του πορνείου μήνυσε την εκκλησία, τον ιεροκήρυκα και όλο το εκκλησίασμα , με την αιτιολογία ότι η εκκλησία ήταν ηθικός αυτουργός για την κατάρρευση του κτιρίου της και των επιχειρήσεων της, είτε μέσω άμεσης ή έμμεσης Θείας δράσεως.
Στην ανταπάντησή της στο δικαστήριο η εκκλησία έντονα αρνήθηκε κάθε ευθύνη ή καμία σχέση με την κατάρρευση του κτιρίου.
 
Ο δικαστής έμεινε να  τραβάει τα μαλλιά του λέγοντας: «Δεν ξέρω πώς θα δικάσω αυτή την υπόθεση: έχουμε ένα πορνείο που η ιδιοκτήτης του σθεναρά πιστεύει στη δύναμη της προσευχής και μια ολόκληρη εκκλησιαστική κοινότητα που θεωρεί ότι όλα αυτά είναι μπούρδες».

* Αντέγραψα την ιστορία από τον Μιχάλη Βιδάλη, τον οποίο και ευχαριστώ. Όσον αφορά τον αστερίσκο στο  «μπουρδέλο» , τον έβαλα εκεί για να καταλάβουν κάποιοι  ότι ουδόλως μας σνομπάρουν (γλωσσομάθειας  ένεκα…) με το να χρησιμοποιούν τον όρο «μπορντέλο». Στα νεοελληνικά ο όρος ενσωματώθηκε ως «μπουρδέλο». Γκαίγκε;  

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Αποχαιρετισμός στο τοπίο της Ανεμοπύλας




Του Σάκη Μπινιάρη

Στις 14/7/2013 ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Καρυστίας ,  με τη συμμετοχή οκτώ μελών του,  πραγματοποίησε  περιήγηση σε μέρη του Καβοντόρου,  όπου θα μπουν ανεμογεννήτριες.

Οδηγήσαμε μέχρι το Κόμητο και πήραμε τον παλιό δρόμο που ήταν για πολλά χρόνια η μόνη οδική πρόσβαση προς το Καλλιανού. Στα αριστερά μας κατεβαίνει το αντέρεισμα της Κερασιάς - , ένας γυμνός όγκος που θα γεμίσει με ανεμογεννήτριες. Ο δρόμος έχει υποστεί σημαντικές διαβρώσεις από τους χείμαρρους που κατεβαίνουν το χειμώνα από την Κερασιά και αυτό δεν θα είναι τίποτε μπροστά στο μέγεθος των διαβρώσεων που θα προκαλέσει η διάνοιξη 80χμ νέων δρόμων για να ανεβάσουν τις ανεμογεννήτριες.

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Αρωματικά φυτά SOS


Από  το κείμενο ενός  παθιασμένου  αναλυτή  του τοπίου, του Αντώνη Καπετάνιου, δανείζομαι ένα εισαγωγικό απόσπασμα  που αναφέρεται στην  εντύπωση του Γάλλου συγγραφέα Αντρέ Μπιγύ, όταν πρωτοήλθε στη χώρα μας το έτος 1937 με πλοίο. Ο Μπιγύ  συνδιαλέγεται με ένα συνταξιδιώτη του :

«     ...

        - Τι είναι, που είμαστε;
        - Στον Ισθμό της Κορίνθου.
        - Μα αυτή η μυρωδιά, αυτό το άρωμα των χόρτων που μυρίζουν τερέβινθο και θυμάρι;
        - Η μυρωδιά της Ελλάδας.

 

Αυτή η οσφραντική ιδιαιτερότητα της χώρας μας φαίνεται να μπαίνει σε περιπέτειες….Πρόσφατα, στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Καρυστίας (ΣΠΠΕΝΚ) είχαμε την ευκαιρία να θίξουμε , μεταξύ άλλων, και το φαινόμενο των αρωματικών φυτών της ελληνικής φύσης, που πετσοκόβονται από διάφορους επιτήδειους χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αναπαραγωγική τους ικανότητα – με αποτέλεσμα  να τίθεται σε κίνδυνο το μέλλον αυτών των φυτών. Διάφοροι βεβαίως μπορεί να αναρωτηθούν : Είναι δυνατό να κινδυνέψει η «αειφορία» της ρίγανης που βγαίνει στην Κέα, του φασκόμηλου στον Υμηττό ή της μέντας που διαχέει τις οσμές της στη κεντρική Εύβοια ;

Και όμως, είναι δυνατό – κατά πως  δείχνουν  πληροφορίες από διάφορες πηγές, μεταξύ των οποίων κι αυτή που ακολουθεί :
(Σχετικά δες http://oikologein.blogspot.gr/2013/03/blog-post_25.html)

ΠΗΓΗ    ΚΟΝΤΡΑ 

"Oταν ακούς κραυγές ενάντια στους «παράλογους δασολόγους», τότε κάποια καταστροφικά συμφέροντα κρύβονται από πίσω. Από τον κανόνα αυτό, που αφορά καταπατητές, οικοδομικούς συνεταιρισμούς και άλλα ευαγή ιδρύματα, δεν εξαιρούνται και εκείνοι που εκστρατεύουν τελευταία ενάντια σε δασολόγους που «παραλογίζονται» και δεν αφήνουν τον «κοσμάκη» να μαζέψει αρωματικά φυτά και βότανα από τα βουνά μας.

Αναφερόμαστε σε δημοσιεύματα που διακινούνται κυρίως μέσω του Ιντερνετ. Αυτοί που τα γράφουν είτε άσχετοι και παρασυρμένοι είναι είτε στο κόλπο. Δουλεύουν, δηλαδή, για τα συμφέροντα διάφορων αετονύχηδων, που ξαμολάνε μετανάστες στα βουνά για να σαρώσουν αρωματικά φυτά και βότανα. Εναντι πινακίου φακής για τους μετανάστες, με ικανότατο κέρδος για τους εμπόρους, καθώς πουλάνε τα συλλεγόμενα σε ψηλές τιμές, ιδιαίτερα στις τουριστικές αγορές. Οταν σε ελληνικό νησί κατάσχεται φορτίο ενός μόνον εμπόρου με ενάμιση τόνο τσάι του βουνού, το οποίο μαζεύτηκε παράνομα (χωρίς την απαραίτητη άδεια από τη δασική υπηρεσία και χωρίς να πληρωθεί κανένα αντίτιμο στο κράτος), δεν έχουμε να κάνουμε με τον «κοσμάκη» που πήγε να μαζέψει ρίγανη και θυμάρι για την κουζίνα του, αλλά με αδίστακτους λαθρέμπορους και καταστροφείς του περιβάλλοντος. Άλλωστε, στους ιδιώτες επιτρέπεται να μαζέψουν βότανα και αρωματικά φυτά από τα δάση και τις φρυγανώδεις εκτάσεις, δωρεάν για προσωπική τους χρήση, αλλά υπό όρους. Και η εμπορική συγκομιδή επιτρέπεται, με άδεια από την αρμόδια δασική υπηρεσία, φυσικά. Οχι «μπάτε σκύλοι, αλέστε…», που οδηγεί σε συστηματική καταστροφή. Αυτή απαγορεύεται και αυτή προσπαθούν να αποτρέψουν οι δασολόγοι.

Εγκληματική αδιαφορία για την ελληνική φύση


 Oi περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, MOm και WWF Ελλάς θέτουν το ΥΠΕΚΑ προ των προφανών και αδιαμφισβήτητων ευθυνών του. 

Δηλώνουν οι οργανώσεις : 
 

Στην τύχη της έχει αφεθεί η ελληνική φύση από την Πολιτεία, την ίδια στιγμή που μία σειρά από νομοσχέδια και πρωτοβουλίες υποβαθμίζουν το περιβάλλον της χώρας μας. Η εγκληματική αυτή αδιαφορία οδηγεί σε υποβάθμιση μερικές από τις πλέον πολύτιμες περιοχές και απειλεί μοναδικά είδη.

 

Το εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, η ραχοκοκαλιά δηλαδή για την προστασία της ελληνικής φύσης, παραπαίει. Οι φορείς διαχείρισης (ΦΔ) των προστατευόμενων περιοχών υπολειτουργούν. Η τύχη του 70% των περιοχών Natura, για τις οποίες δεν έχει οριστεί σχήμα διαχείρισης, είναι στον αέρα. Ταυτόχρονα, οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν προχωρήσει στην απαραίτητη, και προβλεπομένη από τον νόμο, παρακολούθηση και καταγραφή της κατάστασης της βιοποικιλότητας, εκθέτοντας τη χώρα μας σε διεθνές επίπεδο.

 

Τα παρακάτω παραδείγματα είναι ελάχιστα και μόνο ενδεικτικά του αδιεξόδου, στo οποίo έχουν περιέλθει οι προστατευόμενες περιοχές.

 

1.      Στη Ζάκυνθο εν μέσω της τουριστικής περιόδου, παραμένουν αφύλακτες οι πιο σημαντικές παραλίες ωοτοκίας της χελώνας Caretta caretta στη Μεσόγειο, όπως και ο θαλάσσιος χώρος, καθώς ο ΦΔ του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου δεν μπορεί να πληρώσει τους φύλακες που επιτηρούν τις δραστηριότητες κατά την περίοδο ωοτοκίας.

2.      Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στις περιοχές Natura 2000 που φιλοξενούν παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αλλά δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα κάποιου ΦΔ. Συγκεκριμένα, στις παραλίες του Ρεθύμνου η ωοτοκία της χελώνας Caretta caretta μειώνεται λόγω της ανεξέλεγκτης τουριστικής δραστηριότητας ενώ στον Κυπαρισσιακό κόλπο, σχέδια οικοδομικής και τουριστικής ανάπτυξης απειλούν τη δεύτερη σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στη Μεσόγειο.


3.      Στον Σχινιά ήδη εκδηλώθηκε πυρκαγιά.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Κορίτσια, οι τουρίστες !


Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 20.7.2013


Κάποτε τα έβαζαν  με τον τουρισμό γενικώς…. Λόγου χάρη ο  Ανδρέας Παπανδρέου  , που ζητούσε να μη   «καταντήσει» η  Ελλάδα χώρα των γκαρσονιών ….. Στη συνέχεια άρχισαν να γλυκαίνονται και να τα βάζουν μόνο με τους αλητοτουρίστες, οπότε άρχισε  το ειδύλλιο  με τους «τουρίστες υψηλής εισοδηματικής στάθμης».

Ο  ελληνικός τουρισμός έγινε καθυστερημένα  «ενεργητικός», καθώς   ο Έλληνας  άρχισε να ταξιδεύει στην  Ευρώπη   έστω και με συνάλλαγμα ραμμένο στη φόδρα του παντελονιού  του…  Ενώ έσκαγε  μύτη το συντομότερο ανέκδοτο της ελληνικής γλώσσας ( «Αλβανός τουρίστας»),  η μεσαία τάξη  ακάθεκτη  προχωρούσε στην  υπερκατανάλωση ταξιδιών, με συνήθη στόχο την άντληση κοινωνικού κύρους. Ακόμη και ο Μπόμπος των ανεκδότων,  ενήλικος  πλέον,  επέστρεφε  από  τουριστικό ταξίδι στη Ρώμη   για να αφηγηθεί   σε κάτι φιλενάδες της μαμάς,  την πιο έντονη εμπειρία  του. . Ήταν μια όπερα, λέει , αλλά δεν θυμόταν  ακριβώς το όνομά της :  αν ήταν η Τόσκα του Πουτσίνι ή η που…του Τοσκανίνι….

Οι «νοικοκυραίοι»  έδωσαν αποφασιστικό χτύπημα στον φτωχοτουρισμό  με τον νόμο 2160/93  που απαγόρευε  το ελεύθερο κάμπινγκ -   με παράπλευρη απώλεια τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών. Όμως εκεί που φαντασίωναν ένα «βιομηχανικό τουρισμό» στηριγμένο στα φυσικά και πολιτιστικά προσόντα της χώρας, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή :  Η διεθνής βιομηχανία  κατασκεύασε το φτηνό, μαζικό και απολύτως χειραγωγημένο ταξίδι, που άφηνε ελάχιστα οφέλη στις εγχώριες κοινωνίες. Σαν  μια μετάλλαξη της ταξιδιωτικής εμπειρίας , που πρόσφερε  όλο και περισσότερο άνεση αλλά όλο  λιγότερη αυθεντικότητα  , ήλθαν οι περιοχές ελεγχόμενου τουρισμού «με τα  όλα τους» (all inclusive) και το μοντέλο του ενσταυλισμένου τουρίστα . Ήλθε η εποχή  του «τουρίστα  υπνοβάτη» – σύμφωνα με μια ευφυή απόφανση του Εντγκάρ Μορέν.

Μια ηρωϊδα , μια ηρωϊκή εποχή, ένα ηρωϊκό μέσο…


H Ναντέζντα Πόποβα , σοβιετική ηρωϊδα του Β Παγκοσμίου πολέμου που πέθανε πρόσφατα,  ήταν μόλις 19 χρονών όταν οι Ναζί σκότωσαν τον αδελφό της, τις πρώτες μάλιστα ημέρες μετά τη γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση (22 Ιουνίου 1941).  Γι αυτό και απεφάσισε να τους εκδικηθεί με την ένταξή της στο πιο  προχωρημένο στρατιωτικό μέσο της εποχής, που ήταν το αεροπλάνο . Έτσι κατατάχθηκε  στην πολεμική αεροπορία της  ΕΣΣΔ  και ως πιλότος εκτέλεσε σωρεία  επιθετικών αποστολών, 852 τον αριθμό (!), εκδικούμενη με το παραπάνω το θάνατο του αδελφού της….Η Πόποβα συμμετείχε στο   588ο Σύνταγμα Νυχτερινού Βομβαρδισμού,  υπό την ηγεσία της  διάσημης ρωσίδας πιλότου  Μαρίνα Ράσκοβα.  Η  μονάδα της Ράσκοβα  αποτελείτο από τρία  αεροπορικά σμήνη με περίπου 25 επίλεκτες πιλότους   και χρησιμοποιούσε   διπλάνα (!)τύπου Polikarkov Po-2, που ήταν ξύλινες κατασκευές καλυμμένες με υφάσματα,  προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα.
Το 1941 τα ραντάρ , που θα μπορούσαν να επισημάνουν τα αεροσκάφη τέτοιου τύπου, ήταν σε σπαργανώδη  κατάσταση.

Εν όψει, ένας από τους πρωτοπόρους Έλληνες πιλότους (ΚΑΜΠΕΡΟΣ), που συνέδεσε μάλιστα το όνομά του με την  πλέον τολμηρή "αποκοτιά" (τρελοκαμπέρος....)

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Όλυμπος : 100 χρόνια από την έξωση των θεών…

ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΣ 18.7.2013


Στον αγαπητό φίλο, δασολόγο και υπερασπιστή της φύσης Γιώργο Ντούρο (1948-2008).


 Το 1913  ο Ελβετός φωτογράφος   Μπουασονά, λάτρης της ελληνικής υπαίθρου και των ανθρώπων της,  θα συμμετάσχει σε  μια δύσκολη ανάβαση  σε ένα βουνό που κάποτε  προκαλούσε   αισθήματα μεταφυσικού δέους . Θα είναι η δεύτερη ίσως σημαντική προσπάθεια ψηλάφησης  της έδρας των θεών, μετά από αυτήν του  Γάλλου περιηγητή Σονινί το 1780  : Ο οποίος προσφεύγει  σε αρκετά τεχνάσματα για να παρακάμψει  μια συμμορία ληστών,  που λυμαίνονταν  τις υπώρειες του Ολύμπου,   για να ξεκινήσει με κατεύθυνση  τις κορυφές στα μέσα Ιουλίου. Εκεί στο κατακαλόκαιρο,  θα αντιμετωπίσει την κυριαρχία του χιονιού και του πάγου (κατά δήλωσίν του…) και θα «υποχωρήσει» κάνοντας μια  παρατήρηση στο βιβλίο  του «Ταξίδι στην Ελλάδα και στην Τουρκία» : «Δεν είναι απορίας άξιο το ότι οι Έλληνες έβαλαν την κατοικία των θεών σε ένα περίοπτο μέρος, όπου οι θνητοί δεν μπορούν να φθάσουν»…

Το 1913 τα πράγματα θα έλθουν αλλιώτικα. Τότε μαζί με τον Μπουασονά  είναι οι Daniel Baud-Bovy  και Χρήστος Κάκαλος, άτομα του ιδίου «φυράματος» , αποφασισμένοι και δεινοί  οδοιπόροι.  Στιγμές από τη τελική φάση αυτής της εξόρμησης αφηγείται  ο ίδιος ο Μπουασονά,  στο περιοδικό “Βουνό”, τεύχος 27 του 1936  :

 “Δενόμαστε  ο  Baud-Bovy  κι εγώ με το σχοινί του μουλαριού  κι ακολουθούμε τον Κάκαλο που σκαρφαλώνει ξυπόλητος σαν αγριόγατος  στις αποτομιές αυτών των γλιστερών βράχων, που είναι σκεπασμένες με ύπουλες σάρες , έτοιμες να κινήσουν στο βάθος του χωνιού.     Αλλά, όπως  συμβαίνει πάντα στο βουνό, οι πιο φοβερές από μακριά όψεις, μοιάζουν λιγότερο τραχιές στην έφοδο, και χωρίς καμιά δυσκολία, σε 25 λεπτά φτάνουμε στην τελευταία ράχη, την κορφή !  Μια θαυμάσια κορυφή, στενή κορυφογραμμή φτιαγμένη από μεγάλους κομματιασμένους όγκους στη σειρά. Ολόγυρά μας τρομαχτικά βάραθρα  χάνονται στην ομίχλη που μας τυλίγει πυκνά… Αλλά επί τέλους φτάσαμε…. Φτάσαμε, οι πρώτοι άνθρωποι αφότου φύγανε οι θεοί ”…


Οι θεοί του Ολύμπου είχαν φύγει από τις λαϊκές δοξασίες  , η απομάγευση όμως ήταν δύσκολο να ολοκληρωθεί. Ή ίσως   έμελλε να μην ολοκληρωθεί   για  τους ύστερους  ορειβάτες,  που έγιναν εθελοντικά  «χρήστες» ενός χώρου κάποτε σημαντικού  για τους  κατατρεγμένους της εξουσίας,  κλέφτες επί τουρκοκρατίας ή εν γένει  παράνομους . Ο χώρος αποκτούσε πλέον μιαν άλλη αποστολή, περνώντας   σε «ψυχαγωγικές χρήσεις».

     

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΓΚΟΣΜΙΩΝ


Ο  Αύγουστος  του  1913 απείχε   ελάχιστο χρόνο από  την συμπερίληψη όλου του Ολύμπου στο ελληνικό κράτος, μετά τους βαλκανικούς πολέμους….  Η  ορειβασία ως δραστηριότητα αναστοχασμού των εγκοσμίων είχε διαφημισθεί δεόντως από την ανάβαση του Ιταλού ποιητή Πετράρχη στο όρος Βεντού των Άλπεων το σωτήριο έτος 1336, όμως ως κανονικό σπορ είχε ξεκινήσει  πριν  κάτι δεκαετίες, με πρωτοπόρο το    εγγλέζικο   «Αλπικό  κλαμπ» , που  άρχισε  να συσπειρώνει     τζέντλεμεν ορεο-λατρικών διαθέσεων  το 1858.… Αντίθετα  η  ευρύτερη ελληνική κοινωνία  , της σχετικής ανυπαρξίας   συστηματικών αθλητικών δραστηριοτήτων και της πλειοψηφικά υπερέχουσας χειρωνακτικής εργασίας,   ήταν μάλλον άσχετη με την  ορειβασία.   Για  την αμέσως μεταπολεμική περίοδο  έγραφαν δυο φτασμένοι ορειβάτες, οι Πολυκράτης και Βασιλόπουλος : «Ήταν σχεδόν αδύνατο να πείσεις και τον πιο καλόπιστο νοικοκύρη ότι νέοι άνθρωποι σαν κι εμάς  ήταν δυνατό να ανεβοκατεβαίνουμε τα βουνά, να σκαρφαλώνουμε σε κάθετα βράχια, να περπατάμε σε χιονοθύελλες σε βαθιές χαράδρες….χωρίς να μας το επιβάλλουν πατριωτικοί ή επαγγελματικοί λόγοι ή χωρίς να μας κυνηγάνε…»


. Στη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα η εξερεύνηση της χερσαίας επιφάνειας του πλανήτη  «σε πλάτος» ήταν σχεδόν ολοκληρωμένη, καθώς η  Ανταρκτική και η Αρκτική   είχαν  μόλις υποκύψει  στην  «κατακτητική» επίθεση  των Αντμούνσεν και Πήρυ.  Απέμενε μόνο η κορυφαία των κορυφών , το μεγαλειώδες  μπαλκόνι του κόσμου  των 8848 μέτρων ,  που άκουγε στα δυτικά αυτιά στο όνομα  Έβερεστ – από το όνομα του  Άγγλου στρατιωτικού και τοπογράφου Τζωρτζ Έβερεστ,  που επιδόθηκε σε εκτίμηση των υψών της το 1841.. Η κορυφή αυτή  θα γινόταν   το «άγιο δισκοπότηρο» μιας πολύμορφης και πολυεθνικής   εκστρατείας, με  18 θανατηφόρες αποτυχίες  μέχρι τον Μάϊο  του 1953 : Τότε που  ο Έντμουντ Χίλαρυ,  μαζί με τον παραγκωνισμένο από τα διεθνή μίντια     Τένζινγκ Νοργκάϋ, ορεσίβειο της φυλής των Σέρπα, πατούσαν το υψηλότερο σημείο του πλανήτη. Χάρις στο    συνδυασμό  της δικής τους παθιασμένης   αποφασιστικότητας και  της ευνοϊκής μετεωρολογικής συγκυρίας…


ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΠΙΣΤΟΙ


Πριν και μετά τον ελληνικό Όλυμπο του Δωδεκαθέου, οι κορυφές έγιναν πόλος έλξης  θρησκευτικών «ιδρυμάτων»  και  εξαγιάσθηκαν από το θρησκευτικό λόγο  - στο Φούτζι της  Ιαπωνίας,  στο όρος Σινά της  Παλαιστίνης, στο Αραράτ ,   στο Θιβέτ των Ιμαλαϊων.. Οι  πιστοί χρειάζονταν ειδικά σκηνικά  για την διέγερση της μεταφυσικής σκέψης, χρειάζονταν ειδικές όψεις  για να αποτραβηχτούν από τους εγκόσμιους συνειρμούς  και να τροφοδοτήσουν εαυτούς και αλλήλους με φαντασιώσεις και θρησκευτικές δοξασίες.  Όμως κατά ένα περίεργο τρόπο, τα ίδια απόκοσμα σκηνικά έμελλε να τροφοδοτήσουν  και  μια κοσμική απόλαυση σε μια διαφορετική εποχή   «νομιμοποιημένης» ορειβασίας  : Μια απόλαυση στηριγμένη στην αισθαντικότητα , στις ασυνήθιστες όψεις  κατά μήκος  μονοπατιών και μουλαρόδρομων, στη διαπλοκή τοπίων  και μετεωρολογικών συνθηκών, στη διαφορετική βίωση των ορεινών σκηνικών  μέσα από τις διαφορετικές συνθήκες   προσωπικής σωματικής έντασης. Σε αντίθεση με τον παραδοσιακό πιστό, ο μεταμοντέρνος πιστός της ορειβασίας μπορούσε να βλέπει τα ίδια πράγματα σαν μια διαδοχή ζωγραφικών όψεων  και μάλιστα  στα πλαίσια μιας ολιστικής  και διαδραστικής τέχνης, όπου εκτός από την εικόνα υπεισερχόταν το δυνατό ή ασθενικό φως, η ομίχλη, το βουητό του βορριά, το θρόϊσμα κάποιας φυλλωσιάς, η μυρωδιά των  αγριόχορτων, η   απεραντοσύνη  και  «αγριότητα»  των αλπικών περιοχών -    πάνω από τα 1800-1900 μέτρα.


Παράλληλα και σε αντίθεση με αυτή την στοχαστική περιήγηση του ορεινού χώρου, αναπτύχθηκε  αφενός  μια   «κατορθωματική» λογική,  που έδινε   έμφαση  στις επιδόσεις και στα ακραία σπορ –  αφετέρου δε  μια  συμβατική λογική «κατανάλωσης» του ορεινού χώρου  . Η δεύτερη συνδεόταν   με  ευπρεπή σαλέ  «αναρτημένα» σε απότομες κορυφές, με ορειβατικές πίστες απολύτως δολοφονικές για την βλάστηση, με τελεφερίκ στο οπουδήποτε , με οδοποιϊα σοβαρών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, με  υπερπτήσεις ελικοπτέρων σε εθνικούς δρυμούς, ακόμη και με heliskiing  -  δηλαδή  με τη χρησιμοποίηση ελικοπτέρων για την άνοδο γκλαμουράτων σκιέρ στα υψηλότερα σημεία  του βουνού …


ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΛΥΜΠΟΙ …

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

ΕΚΚΛΗΣΗ


                     
                                                                            Ο ΑΡΗΣ  ΤΑΣΤΑΝΗΣ,                                                       ποιητής με κινητική αναπηρία, (Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 96 12 492Email    aristast@yahoo.gr) ζητάει μια βροντερή δήλωση από τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Ακολουθεί το σκεπτικό της……                    
      

       ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Η ΣΙΩΠΗ ΜΑΣ,  ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

   ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟΥΣ

                      ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ

   ΠΟΥ   ΒΙΩΝΟΥΝ  ΤΗΝ   ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ   ΜΕΡΙΜΝΑ  

   ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΕ  ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΄΄ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΨΥΧΩΝ΄΄

Η  ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ  ΝΟΣΗΛΙΩΝ  ΣΤΕΛΝΕΙ  ΣΤΟ  ΘΑΝΑΤΟ

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟΥΣ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ.

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ.                                   

                                                                                       «…από μας ποιος θα τολμήσει

                                                                                            να μιλήσει για τα πρόσωπα

                                                                                            που ζουν αποκλεισμένα

                                                                                            πίσω από χιλιάδες πόρτες

                                                                                            παράθυρα και κάστρα;

                                                                                            Που (δεν) τα χτυπούν οι θάλασσες

                                                                                                        τα όνειρα και τ’ άστρα…»

                                                                                                  ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ

   Tον Ιούλιο του 2013, θα πάψουν να καταβάλονται τα νοσήλια των ανθρώπων με βαριές αναπηρίες και των ασθενών με μακροχρόνιες βλάβες. Ακόμα και αυτή η κατά κοινή ομολογία άθλια περίθαλψη του βάρβαρου νεοελληνικού κράτους, που επί δεκαετίες μεταφραζόταν σε αβίωτες συνθήκες διαβίωσης για τους πάσχοντες και απαράδεκτες συνθήκες εργασίας για το νοσηλευτικό προσωπικό, εξολοθρεύεται και πετιέται στα αζήτητα. 

   Πετιούνται στα κοινωνικά αζήτητα πάνω από 3.000 άνθρωποι με βαριές αναπηρίες. Άνθρωποι που επί δεκαετίες “απολαμβάνουν” μισά, τσακισμένα κοινωνικά δικαιώματα. Οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν την εγκατάλειψη παντελώς μονάχοι, δεν έχουν καν κάποιο συγγενή έστω και μακρινό να τους συντροφέψει, να τους προστρέξει. Απάνθρωποι, εξοντωτικοί καθημερινοί  «Καιάδες». Απρόσιτα και εφιαλτικά τα ψηλά τείχη του κοινωνικού αποκλεισμού, απετέλεσαν διαχρονικά σύμβολα του διάχυτου ρατσισμού μιας χώρας που και στις εποχές των τεχνητών πλεονασμάτων της παρήγαγε τεράστια ελλείμματα στην κοινωνική μέριμνα.

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Κινηματογραφικές Δευτέρες στον ΦΟΥ


 
Δευτέρα 15 Ιουλίου 8.30μ.μ.
Ο Υπουργός
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
To πολιτικό θρίλερ υψηλής οξυδέρκειας που ξεπέρασε το μισό εκατομμύριο εισιτήρια στη Γαλλία και έγινε εξώφυλλο στην Liberation απασχολώντας την κοινή γνώμη, απέσπασε 3 Βραβεία Σεζάρ αλλά και τις καλύτερες εντυπώσεις στην ελληνική του πρεμιέρα, στο πλαίσιο του 13ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, όπου και κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής!
ΥΠΟΘΕΣΗ:
Ο υπουργός Μεταφορών, Μπερτράν Σεν-Ζαν, ξυπνά τη νύχτα από τον επικεφαλής του επιτελείου του. Ένα λεωφορείο έχει βυθιστεί σε μια χαράδρα. Αναγκάζεται να πάει εκεί καθώς δεν έχει άλλη επιλογή. Από εκείνη τη στιγμή, αρχίζει η οδύσσεια ενός πολιτικού σε έναν όλο και πιο περίπλοκο και εχθρικό κόσμο.
Σκηνοθεσία Σενάριο-: Pierre Schoeller
Φωτογραφία: Julien Hirsch
Μουσική: Philippe Schoeller
Παίζουν: Olivier Gourmet (Μπερτράν Σεν-Ζαν, υπουργός), Michel Blanc (Ζιλ), Zabou Breitman (Πολίν), Laurent Stocker (Γιαν), Sylvain Deble (Μάρτιν Κιούπερς), Didier Bezace (Ντομινίκ Βέσνερ), Francois Chattot (υπουργός υγείας), Gaetan Vassart (Λόικ), Eric Naggar (πρωθυπουργός), Anne Azoulay (Ζοζεφά), Francois Vincentelli (υπουργός οικονομικών), Stephan Wojtowicz (πρόεδρος δημοκρατίας)
2011, Διάρκεια: 115΄
Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού : Οδός Λεντάκη και Αμισσού, Πλατεία Υμηττού (Σπεύσατε…)
   


 


ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ



Σε ανακοίνωσή τους 12 περιβαλλοντικές οργανώσεις τονίζουν :
Το Υπουργείο Τουρισμού με το νομοσχέδιο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του ΕΟΤ και λοιπές διατάξεις» που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή,  καταστρέφει τη φύση, σε ολόκληρη την Ελλάδα, που αποδεδειγμένα αποτελεί το κύριο τουριστικό πλεονέκτημα της χώρας!

Το  νομοσχέδιο  ανοίγει το δρόμο για την μαζική δόμηση κατοικιών υπό το πρόσχημα της τουριστικής ανάπτυξης, αναπαράγοντας το αποτυχημένο πρότυπο άλλων χώρων, που  αποτέλεσε και  βασικό λόγο της οικονομικής και περιβαλλοντικής τους καταστροφής.

Μερικά μόνο από τα παραδείγματα των ρυθμίσεων :

Προωθείται η υπερ-δόμηση σε ευαίσθητες περιοχές όπως τα μικρής έκτασης νησιά, οι ορεινές περιοχές, οι προστατευόμενες περιοχές και οι αρχαιολογικοί χώροι.

Αντιμετωπίζονται οριζόντια τα νησιά όσον αφορά το συντελεστή δόμησης.

Προωθούνται οι «οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων» και τα ξενοδοχεία συνιδιοκτησίας, ως σύγχρονη μορφή τουριστικής επένδυσης, ενώ το πρότυπο αυτό είναι παρωχημένο, με τις γνωστές συνέπειες.

Επιτρέπονται  παρεμβάσεις σε χώρους που βρίσκονται εντός περιοχών Natura και αρχαιολογικών χώρων.

Περιλαμβάνει φωτογραφικές ρυθμίσεις σχετικά με τους τουριστικούς λιμένες.

Περιέχει διατάξεις που περιορίζουν τα κρατικά έσοδα με χαρακτηριστικό παράδειγμα την μείωση του αντιτίμου χρήσης αιγιαλού. 

Οι 12 περιβαλλοντικές οργανώσεις (WWF Ελλάς,  Αρκτούρος, Αρχέλων,Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης,Εταιρία Προστασίας Πρεσπών ,Καλλιστώ, Medasset – Μεσογειακός Σύνδεσμος για τη Σωτηρία των Θαλάσσιων Χελωνών ,MOm-Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας, Greenpeace)

Υποστηρίζουν :

«Είναι απαραίτητο στην τρέχουσα κρισιμότατη συγκυρία, οι κινήσεις που γίνονται για την οικονομική σωτηρία της χώρας να μην είναι αποσπασματικές, αλλά αντιθέτως να στηρίζονται σε στοιχεία που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα τους. Ο τουρισμός, χάρις στα μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, οφείλει να αποτελέσει έναν από τους κύριους μοχλούς ανάπτυξης της. Όμως, ως τουρισμός ποιότητας και όχι ως ένα είδος κτηματομεσιτικής δραστηριότητας.Γι’ αυτό εκφράζουμε την πλήρη διαφωνία και την έντονη διαμαρτυρία μας για το νομοσχέδιο».

 Σχετικά δες  Ν. Συρμαλένιος, http://oikologein.blogspot.gr/2013/07/t.html