Το Νοέμβρη του 2009, σε μια ανάρτηση για την υπόθεση της ανάπλασης των Τουρκοβουνίων , που εκκρεμούσε για κάτι δεκαετίες και μιζεριάζοταν από υπουργό σε υπουργό και από δήμαρχο σε δήμαρχο, είχα διατυπώσει κάποιες «συγκριτικές σκέψεις» όσον αφορά τους μεγάλους ελεύθερους χώρους του λακανοπεδίου Αθηνών .
Σε σύγκριση με όλους αυτούς, τα Τουρκοβούνια υπερείχαν από την άποψη της θέσης και της προσπελασιμότητας των πολιτών του μείζονος λεκανοπεδίου. Τότε, το 2009, όταν τα θέματα ποιότητας ζωής ήταν ακόμη «στα πάνω τους», είχαμε επισκεφθεί το χώρο με την αντιδήμαρχο Ψυχικού και ένα συνεργείο του ΤΗΛΕ-ΑΣΤΥ, για να παράξουμε (και στη συνέχεια να διαμορφώσουμε ) μια ωριαία τηλεοπτική εκπομπή για το θέμα…
Παρά την εξωφρενική προβολή του θέματος του Ελληνικού και την αφόρητη σίγαση άλλων σημαντικών θεμάτων (Ελαιώνας, Τατόϊ), η υπόθεση των Τουρκοβουνίων επανέρχεται στο προσκήνιο με μια μελέτη που εκπόνησε η φοιτήτρια ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΝΤΑΦΑ υπό την επίβλεψη του καθηγητή ΗΛΙΑ ΓΙΑΝΝΙΡΗ του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της μελέτης, http://www.greekarchitects.gr/gr/συμμετοχές-2012/τουρκοβούνια-αθήνας-id7588
«Αιτία για την επιλογή, την ανάλυση και τη μελέτη του θέματος αποτέλεσε η εξέταση του αστικού τοπίου της πόλης της Αθήνας. Αφορμή ήταν η παρατήρηση της έλλειψης ελεύθερων χώρων εξαιτίας της επέκτασης και της πύκνωσης του αστικού ιστού……
…..Η περιοχή μελέτης («οροσειρά» αποτελούμενη από τρεις λόφους)βρίσκεται ανάμεσα σε τέσσερις δήμους της Αθήνας τους οποίους ενώνει και παράλληλα χωρίζει. Σαν αποτέλεσμα παρατηρούνται ποικίλες καταστάσεις στα διάφορα μέτωπα της περιοχής, όσον αφορά την πυκνότητα των κατοικιών, τους όρους δόμησης και τις χρήσεις. Εξαιτίας της πίεσης που δέχθηκε τα τελευταία χρόνια από την επέκταση του αστικού ιστού, περιλαμβάνει πλέον δυο ξεχωριστές περιοχές, από της οποίες η μια ανήκει στην εκτός σχεδίου περιοχή και η άλλη στην εντός σχεδίου περιοχή με τον χαρακτηρισμό του άλσους.
Η σημασία διατήρησης του χώρου των Τουρκοβουνίων είναι μεγάλη, ιδιαίτερα καθώς μέσα στον τελευταίο αιώνα παρατηρήθηκε έντονη συρρίκνωση της αρχικής δασικής έκτασης και παράνομες καταπατήσεις του εναπομείναντος ελεύθερου χώρου.
Σκοπός της μελέτης είναι η ένωση των δυο εναπομεινάντων ελεύθερων περιοχών και η διαμόρφωση τους σε έναν ενιαίο χώρο πρασίνου και υπερτοπικής αναψυχής για την Αθήνα μητροπολιτικής εμβέλειας, ώστε να αποτελέσει έναν πνεύμονα πρασίνου ο οποίος να εξυπηρετεί τους κατοίκους όλου του λεκανοπεδίου. Για τη διαμόρφωση της μελέτης προηγήθηκε ανάγνωση του τοπίου και του ανάγλυφου της περιοχής σε συνδυασμό με τις λειτουργίες και τις χρήσεις της περιοχής των Τουρκοβουνίων.
Η μελέτη διαμόρφωσης βασίζεται στην ιδέα δημιουργίας τριών ειδών πόλων δραστηριοτήτων στις ήδη διαμορφωμένες από το ανάγλυφο και τις ανθρώπινες επεμβάσεις περιοχές, (παιδείας και αθλητισμού, πολιτισμού και αναψυχής, νεανικών δραστηριοτήτων) σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση του ελεύθερου εναπομείναντος φυσικού περιβάλλοντος σε χώρο πρασίνου με τη συμβολή του υδάτινου στοιχείου.
Ως μέθοδος διαμόρφωσης της κίνησης στην περιοχή χρησιμοποιείται η λογική της λειτουργίας των νεύρων του φύλλου. Συγκεκριμένα, το πράσινο εισέρχεται στην περιοχή από το σημείο μεγαλύτερης έντασης και την τροφοδοτεί, με τον ίδιο τρόπο που τα νεύρα τροφοδοτούν τα φύλλα με ουσίες απαραίτητες για την ανάπτυξη τους. Δημιουργείται έτσι ένα δίκτυο κυκλοφορίας το οποίο εξαπλώνεται σε όλη την περιοχή αντίστοιχο με το δίκτυο των νεύρων του φύλλου. Στόχος είναι ένα δίκτυο κίνησης που θα ενώνει τους τρεις πόλους δραστηριοτήτων και θα εξυπηρετεί την πρόσβαση στο πάρκο από όλες τις γύρω περιοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου