Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν: ένας «Πατριάρχης» της εβραϊκής πεζογραφίας


alt
Για τη συλλογή διηγημάτων του Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν «Στο σπίτι του πατέρα και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσούλα Παπαδοπούλου, εκδ. Καστανιώτη).
Της Νίκης Κώτσιου
Πατριάρχης της σύγχρονης εβραϊκής πεζογραφίας, ο Σμουέλ Γιοσέφ Αγκνόν (1888-1970) είχε καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη της σύγχρονης εβραϊκής λογοτεχνίας και αποτέλεσε μέντορα μεγάλων Ισραηλινών συγγραφέων όπως ο Άμος Οζ, ο Αβραάμ Γεοσούα και ο Άαρον Άπελφελντ, που αναγνωρίζουν ευθέως την επίδρασή του σε αυτούς και τονίζουν σε κάθε ευκαιρία τον κεφαλαιώδη ρόλο που έπαιξε η πρόζα του στη δική τους συγγραφική διαμόρφωση και ολοκλήρωση.
Η μοναδικότητα του Αγκνόν (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1966) έγκειται κυρίως στον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο συγκεράζει την εβραϊκή παράδοση με μια ευρωπαϊκού τύπου αντίληψη, αλλά και για το δέος με το οποίο αντιμετωπίζει την έλευση της νεωτερικότητας.

Φρὰν­τς Κάφ­κα (Franz Kafka):Ἕ­νας Μι­κρὸς Μύ­θος (Kleine Fabel)



 

 



 

ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ», εἶ­πε ὁ πον­τι­κός, «ὁ κό­σμος φυ­ραί­νει μέ­ρα μὲ τὴ μέ­ρα. Στὴν ἀρ­χὴ ἦ­ταν τό­σο με­γά­λος ποὺ τρό­μα­ζα κι ὅ­λο τό ’­βα­ζα στὰ  πό­δια, ὥ­σπου ἐ­πι­τέ­λους ἀ­να­κου­φί­στη­κα ἀν­τι­κρί­ζον­τας τεί­χη δε­ξιὰ κι’ ἀ­ρι­στε­ρά, ποὺ ἂν καὶ βρί­σκον­ταν ἀρ­κε­τὰ μα­κριά μου σύν­το­μα συ­νέ­κλι­ναν, κι ἤ­δη ἔ­χω βρε­θεῖ στὸ τε­λευ­ταῖ­ο δω­μά­τιο, ἐ­νῷ κά­που ἐ­κεῖ στὴ γω­νί­α στέ­κει ἡ φά­κα, στὴν ὁ­ποί­α καὶ τρέ­χω».

        «Πρέ­πει μο­νά­χα ν’ ἀλ­λά­ξῃς τὴν κα­τεύ­θυν­ση», εἶ­πε ἡ γά­τα – καὶ τὸν ἔ­φα­γε.

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

NOVARTIS


του Φάνη Βορεινάκη
Τελικά ποιος έχει δίκιο; Όχι δεν είναι αυτό που φαντάστηκες. Εδώ και καιρό είχαμε σχολιάσει σε μία σου ραδιοφωνική εκπομπή το αναδυόμενο σκάνδαλο Novartis και αποδεχθήκαμε εχεφρόνως ότι για να παρουσιάζουν στοιχεία οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, που ουσιαστικά κυβερνούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά βεβαιότητος υπάρχει σκάνδαλο, τις ευθύνες του οποίου μέλει να αποδείξει και καταλογίσει η δικαιοσύνη Αμερικανική ή η δική μας ιθαγενής. Τελικά η όλη υπόθεση κατέληξε σε τυπικό αμερικανικό συμβιβασμό, με ουσιώδες στοιχείο την επιστροφή των διαφυγόντων κερδών προς το Αμερικανική κράτος σαν αποζημιώσεις. Και εμείς πως ερμηνεύσαμε όλη αυτή την πολυεθνική λοβιτούρα; Κάπως σαν περιμένοντας τον Γκοντό, η ύπαρξη ή όχι του οποίου δεν ερμηνεύει τίποτα, με συνέπεια και οι δύο αντίδικοι Σύριζα και ΝΔ να εμφανίζονται ….δικαιωμένοι. Οι Συριζαίοι θριαμβικά δηλώνουν,  "σας το είπαμε υπάρχει το σκάνδαλο",  για να ανταπαντήσει η ΝΔ  "ναι αλλά δεν είμασταν εμείς  οι ένοχοι". Και οι δύο κερδισμένοι όπως στις εκλογές…..Όμως εγώ δικαιώνω τον Ναστραδίν Χότζα, ο οποίος δικάζοντας δικαίωσε και τους δύο αντίδικους, αλλά και έναν τρίτο διαμαρτυρόμενο πως δεν μπορούν  και οι δύο να έχουν δίκιο, με το ανατολίτικο θυμοσοφικό «και εσύ δίκιο έχεις!». Καταφανώς ο τρίτος είναι το Αμερικανικό και όχι το Ελληνικό δημόσιο ταμείο!

 

ΨΗΦΙΣΜΑ :Για τον εξοβελισμό των τεχνών και των κοινωνικών επιστημών από το Λύκειο


 
Η μεθοδευμένη εξαγγελία από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των τριών τάξεων του Λυκείου του κοψίματος των μαθημάτων, Εικαστικών, Μουσικής, Θεατρολογίας, Κοινωνιολογίας, Πολιτικής Παιδείας, Κοινωνικών Επιστημών, Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου, συνιστά ευθεία υποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου του Σχολείου και πληγή στον πολιτισμό της χώρας. 

Και μόνο η σκέψη, ότι υπάρχει πολιτικός ή επιστημονικός φορέας, που υπηρετεί το σύνταγμα και τους νόμους του Ελληνικού κράτους και θα σταθεί κάτω από την Ακρόπολη ισχυριζόμενος τον αδιανόητο εξοβελισμό των Τεχνών και των Κοινωνικών Επιστημών από την κοιτίδα τους, αποτελεί ύβρη!

Αρνητική η γνωμοδότηση της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις 14 νησίδες του Νότιου Αιγαίου!


29.06.2020

       
 
Η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση τριών Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) με συνολικά 104 ανεμογεννήτριες σε 14 προστατευόμενες νησίδες του Νότιου Αιγαίου αποτελεί ένα ζήτημα αιχμής για την προστασία της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα, που έχει συναντήσει την καθολική εναντίωση τόσο των περιβαλλοντικών οργανώσεων όσο και των επιστημονικών φορέων.

Η πρόσφατη αρνητική γνωμοδότηση για την υλοποίηση του έργου από τη Διεύθυνση Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και Βιοποικιλότητας (Τμήμα Προστατευόμενων Περιοχών) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποτελεί ηχηρή επιβεβαίωση ότι οι βιομηχανικής κλίμακας παρεμβάσεις σε αυτά τα ευαίσθητα οικοσυστήματα, ζωτικό κομμάτι του ελληνικού Δικτύου Natura 2000, θα έχουν σαρωτικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη μοναδική χλωρίδα και πανίδα τους.

Συγκεκριμένα, μετά από την εξέταση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου και της Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης (ΕΟΑ) που την συνοδεύει, η Διεύθυνση Βιοποικιλότητας γνωμοδοτεί αρνητικά για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των 3 ΑΣΠΗΕ επί των 14 αυτών νησίδων.

Στην γνωμοδότηση αναφέρεται σαφώς ότι: «Η υλοποίηση των υπό εξέταση ΑΣΠΗΕ είναι πιθανό να προκαλέσει τον οριστικό εκτοπισμό της ορνιθοπανίδας από τις νησίδες. Εφόσον όμως και στην άμεση περιοχή προβλέπονται επίσης ΑΣΠΗΕ στα γύρω νησιά, τα πτηνά δεν θα μπορούν να βρουν εκεί καταφύγιο και είναι πολύ πιθανή η οριστική εξαφάνιση πτηνών σε όλη την περιοχή του κεντρικού Νοτίου Αιγαίου».

Επίσης:

Κυριακή 28 Ιουνίου 2020

Είκοσι χρόνια από το θάνατο του Βιτόριο Γκάσμαν

Πέρασαν κιόλας 20 χρόνια από το θάνατό του (29 Ιουνίου 2000). Η απώλεια του Βιτόριο Γκάσμαν ήταν τεράστια. Απ’ αυτές που νομίζεις ότι χάνεις -πέρα από τις θεόπνευστες ερμηνείες του- ένα κομμάτι της ζωής σου, των ευτυχισμένων, συγκινητικών στιγμών που έζησες μαζί του, είτε σε μία σκοτεινή αίθουσα, είτε σε κάποιο θερινό σινεμαδάκι με κάποια άθλια κόπια.
Σίγουρα, ο κορυφαίος Ιταλός ηθοποιός, ένα ιερό τέρας της υποκριτικής και μαζί ένας δάσκαλος, που άφησε εποχή σε ταινίες όπως «Ο Φανφαρόνος», «Οι Γενναίοι του Μπρανκαλεόνε», «Άρωμα Γυναίκας», «Ο Μεγάλος Πόλεμος», «Ο Κλέψας του Κλέψαντος», «Η Ταράτσα». Έπαιξε και σε πολλά άλλα καλά φιλμ, αλλά πάντα προτιμούσε να τιμά τη φιλία των μέγιστων Ντίνο Ρίζι και Μάριο Μονιτσέλι, αλλά και του Ετόρε Σκόλα. Συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες της Ιταλίας και του παγκόσμιου κινηματογράφου, αλλά η εμμονή του να τιμά τη φιλία τού στέρησε κάποιες πιθανές άλλες συνεργασίες με μεγάλους δημιουργούς. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Φεντερίκο Φελίνι, με τον οποίο δεν συνεργάστηκαν ποτέ. Αν κάποιος έχασε από αυτό ήταν ο maestro…

Ἔ­ϊ­μι Μπέν­τερ (Aimee Bender) : Τέρ­μα (End of the Line)




Ο ΑΝΤΡΑΣ πῆ­γε στὸ κα­τά­στη­μα κα­τοι­κί­δι­ων ζώ­ων νὰ ἀ­γο­ρά­σει γιὰ τὸν ἑ­αυ­τό του ἕ­ναν μι­κρὸ ἄν­τρα νὰ τοῦ κρα­τᾶ συν­τρο­φιά. Τὸ κα­τά­στη­μα ἦ­ταν γε­μά­το πι­τσι­λω­τοὺς σκύ­λους καὶ συ­νε­σταλ­μέ­νες γά­τες ποὺ ἔ­κα­ναν νά­ζια καὶ οἱ προ­ση­νεῖς ἀ­γό­ρα­ζαν σκύ­λους καὶ οἱ ἀ­νε­ξάρ­τη­τοι ἀ­γό­ρα­ζαν γά­τες καὶ ὁ ἄν­τρας αὐ­τὸς χά­ζευ­ε ἀ­πὸ δῶ κι ἀ­πὸ κεῖ ὥ­σπου στὸ βά­θος τοῦ κα­τα­στή­μα­τος βρῆ­κε ἕ­να κλου­βὶ ποὺ εἶ­χε μέ­σα ἕ­ναν κα­να­πὲ-μι­νι­α­τού­ρα καὶ μιὰ μι­κρο­σκο­πι­κὴ τη­λε­ό­ρα­ση κι ἕ­ναν μι­κρὸ γο­η­τευ­τι­κὸ κα­στα­νὸ ἄν­τρα, ὁ ὁ­ποῖ­ος φο­ροῦ­σε κο­στού­μι ἀ­πὸ του­ίντ. Κοί­τα­ξε τὸ καρ­τε­λά­κι μὲ τὴν τι­μή. Ὁ μι­κρὸς ἄν­τρας ἦ­ταν ἀ­κρι­βὸς ἀλ­λὰ ὁ με­γά­λος ἄν­τρας εἶ­χε στα­θε­ρὴ δου­λειὰ ὑ­ψη­λοῦ κύ­ρους καὶ θε­ώ­ρη­σε πὼς ἡ ἀ­γο­ρὰ αὐ­τὴ ἀ­ξί­ζει τὰ χρή­μα­τά της.
       Ἔ­φε­ρε τὸ κλου­βὶ στὸν μπρο­στι­νὸ χῶ­ρο τοῦ κα­τα­στή­μα­τος, πλή­ρω­σε μὲ τὴν πι­στω­τι­κή του κάρ­τα καὶ κέρ­δι­σε πόν­τους γιὰ δω­ρε­ὰν ἀ­ε­ρο­πο­ρι­κὰ εἰ­σι­τή­ρια.
       Μέ­σα στὸ αὐ­το­κί­νη­το, τὸ κλου­βὶ τοῦ μι­κροῦ ἄν­τρα ἦ­ταν δε­μέ­νο μὲ τὴ ζώ­νη ἀ­σφα­λεί­ας καὶ ἀ­να­πη­δοῦ­σε ἐ­λα­φρῶς στὴ θέ­ση τοῦ συ­νο­δη­γοῦ.

Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Αλέφαντος


Του Γιάννη Σχίζα
Ο Αλέφαντος που χάσαμε πρόσφατα παραπέμπει σε  κάτι ανεπανάληπτους  τύπους των ελληνικών γηπέδων :  Μου θυμίζει τον «Εθνικάρα» που έδινε την ψυχή του γι αυτό το σύνθημα, μου θυμίζει  έναν οπαδό του Χαραυγιακού που είχε ατομικό σπορ να βρίζει διαιτητές και λάϊνσμεν με τη κραυγή «ψωμόλυσσα». Και επειδή και τα δύο θέλουν επεξήγηση, το «Εθνικάρα» ήταν το «εθνικός» + το σύνδρομο του οπαδικού μεγαλείου, το δε «ψωμόλυσσα» προέρχονταν από   την εποχή της «σπάνιος» και αυτού τούτου του άρτου – δηλαδή ήταν κατηγορία της μετακατοχικής περιόδου.
Να πω τον Αλέφαντο γκαφατζή – δεν του πάει.  Λόγου χάρη δεν θα μπορούσε να εκστομίσει αποφάνσεις τύπου Νίκου Βαμβακούλα – «να μαζευτούμε 5-6 να φτιάξουμε μια τριμελή επιτροπή». Ήταν τύπος που του πήγαινε το Couleur locale και  οι μικρές κατηγορίες, παρά το γεγονός ότι ανέβηκε ως προπονητής  ψηλά. Ο Αλέφαντος συνδύαζε  τη λαϊκή κουβέντα με δόσεις αφέλειας. Στα στερνά του η αφέλεια αυτή απέδιδε ασκήσεις επί χάρτου, όταν με την τηλεοπτική του παρέα κατάρτιζε σχήματα 4-3-3 ή 5-3-2  ερμηνευτικά του ποδοσφαίρου,  αλλά και της πολιτικής κατάστασης….
Ο Αλέφαντος   πέρασε από το «ξερό» - ήγουν το γήπεδο άνευ χόρτου-  τότε που οι διεθνείς   μας  γλιστράγανε και  τρώγανε τούμπες στο χορτάρι  της αλλοδαπής. Πέρασε από τον  Αστέρα  Εξαρχείων και  τον Ολυμπιακό, χωρίς να αποφύγει τις ομάδες β και γ κατηγορίας, όπως ήταν οι Λύκοι Καλοχωρίου και ο Παναργειακός. Ακόμη όμως πέρασε  από τη  φυλακή, κατά την αφήγηση του  Κώστα Κουκουμάκα από το βιβλίο  που έχει τον αυτοβιογραφικό τίτλο «Νίκος Αλέφαντος. Τα πάντα όλα»(!!!!): Όταν   προπονούσε τον ΠΑΣ Γιάννινα και σε κάποια φάση αυτός ισοφάρισε τον αντίπαλό του Ηρακλή, τότε ο Αλέφαντος  γύρισε προς την εξέδρα των Ηρακλειδών  και είπε «άντε γ@μηθείτε , δεν έχετε ομάδα ρε. Γ@μώ την ομάδα σας». Για το λόγο αυτό συνελήφθη από αστυνομικούς και πέρασε 25  ημέρες στο Γεντί Κουλέ…

Στον αγώνα για την ακύρωση της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην Οίτη τα μηνύματα μας εμπνέουν και μας δυναμώνουν



Παρά την καραντίνα και τα μέτρα κατά του Covid-19, πολλαπλασιάστηκαν οι αντιδράσεις ενάντια στα σχέδια για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις κορυφές της Οίτης. Τα μηνύματα από τις τοπικές κοινωνίες, τους φορείς της αυτοδιοίκησης και τους επαγγελματικούς φορείς της περιοχής για την τελική επιτυχία του στόχου, μας εμπνέουν και μας δυναμώνουν. Μας εμπνέουν και μας δυναμώνουν:
- Οι ομόφωνες αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων Λαμίας και Δελφών, που αντιτίθενται στους Αιολικούς Σταθμούς Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Οίτη.
- Η ομόφωνη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς, που ζητάει από το ΥΠΕΝ «τη μη αδειοδότηση των αιτηθέντων αιολικών πάρκων στις περιοχές Οίτης…»
- Το ομόφωνο ψήφισμα της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Στερεάς, η οποία επίσης εκφράζει την αντίθεσή της.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

Ο χορός του αλατιού


Σπῦ­ρος Ν. Παπ­πᾶς : Ὁ πα­λιὸς θε­α­τρί­νος




ΤΟΝ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑ γιὰ τὸ τα­λέν­το του καὶ ἀρ­κε­τὲς φο­ρὲς εἶ­χα πιά­σει τὸν ἑ­αυ­τό μου νὰ γε­λά­ει μὲ τὶς ἀ­τά­κες καὶ τὶς γκρι­μά­τσες του στὶς πα­λι­ὲς ται­νί­ες. Τυ­χαῖ­α τὸν συ­νάν­τη­σα σὲ μιὰ κοι­νω­νι­κὴ συ­νά­θροι­ση, στὸ σπί­τι ἑ­νὸς φί­λου, ἀ­νά­με­σα σὲ κό­σμο. Γνω­ρι­στή­κα­με καὶ ἀρ­χί­σα­με νὰ μι­λᾶ­με γε­νι­κῶς γιὰ τὸ θέ­α­τρο καὶ τὰ πρῶ­τα του βή­μα­τα. Ὁ λό­γος του χει­μαρ­ρώ­δης, ὅ­πως καὶ τὸ παί­ξι­μό του. Ἡ μνή­μη του ἀ­στεί­ρευ­τη, ὥ­σπου φτά­σα­με σὲ λί­γο τὴν κου­βέν­τα μας στὸν Πέ­τρο Κυ­ρια­κό*. Γνώ­ρι­ζε πολ­λὲς καὶ πι­κάν­τι­κες ἱ­στο­ρί­ες τοῦ πα­ρα­σκη­νί­ου. Εἶ­χε πα­ρα­συρ­θεῖ ἀ­πὸ τὸν ἐν­θου­σια­σμό. Μέ­ρος ὅ­λα αὐ­τά, μιᾶς  ἀλ­λο­τι­νῆς νι­ό­της. Μὰ ὅ­ταν ἄρ­χι­σα νὰ ἐ­πι­μέ­νω λί­γο πα­ρα­πά­νω γιὰ νὰ μά­θω κι ἄλ­λα πε­ρι­στα­τι­κὰ γιὰ τὸν με­γά­λο Κυ­ρια­κό, δι­έ­κρι­να ἀ­μέ­σως κά­ποι­ον θυ­μὸ στὸ βλέμ­μα του. Μὲ σχε­δὸν ἀ­πό­το­μο τρό­πο, ἔ­κο­ψε τὴν κου­βέν­τα κι ἔ­στρε­ψε τὴ συ­ζή­τη­ση ἀλ­λοῦ. Σὲ λί­γο μοῦ ἔ­στρε­ψε καὶ τὴν πλά­τη, μ’ ἕ­ναν τυ­πι­κὸ χαι­ρε­τι­σμό. Δὲν εἶ­χε κι ἄ­δι­κο, ἐ­δῶ ποὺ τὰ λέ­με. Ἀ­πὸ ποῦ κι ὣς ποῦ, νὰ δεί­χνω τέ­τοι­ο ἐν­δι­α­φέ­ρον γιὰ πε­ρα­σμέ­νες δό­ξες ἑ­νὸς ἄλ­λου, ὅ­ταν εἶ­χα μπρο­στά μου ἕ­ναν ἀ­στέ­ρα ζων­τα­νό;

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020

Κοινωνική Οικονομία στον Skywalker



Την Παρασκευή, 26 Ιουν 2020, στις 14.00 (έως 15.00) οργανώνει ο Skywalker δημόσια διαδικτυακή συζήτηση με θέμα την Κοινωνική Οικονομία, μεταξύ άλλων και ως προπομπό της Παγκόσμιας Ημέρας Συνεργατισμού (4 Ιουλ).
Με συντονίστρια την κα Κατερίνα Γκρίτζαλη (Συντονίστρια Εκδόσεων ΣΤΕΝΤΟΡΑ) προσκλήθηκαν οι κκ Δημήτριος Μιχαηλίδης (συγγραφέας, ΑγροΝέα), Θωμάς Σωπηλίδης (ΚοινΣΕπ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΟΥ, Ένωση ΔΥΝΑΜΙΚΗ), Λουκάς Μπρέχας (ΔΙΚΤΥΟ ΚΑΠΑ, starter coop) & Κώστας Αρτακιανός (ΚοινΣΕΠ ΜΟΔΟΥΣΑ).
Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΕΝΤΟΡΑΣ (Skywalker) συνεχίζουν την συμβολή στην ελληνική πραγματικότητα, πέραν της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΣΤΕΝΤΟΡΑΣ και του site www.stentoras.gr, με την έκδοση τριών βιβλίων το 2019 με τίτλους μεταξύ άλλων: «Σκέψεις για την Κοινωνική Οικονομία» και με τακτικές διαδικτυακές συζητήσεις, οι οποίες θα είναι ταυτόχρονα ανοικτές σε ενδιαφερόμενους μέσω του facebook: skywalker και μέσω του www.vgainoumemprosta.gr.
Ο κ Στέλιος Κατωμέρης, γράφει στο timesnews.gr, 18/6/2020, στο άρθρο «Η Κοινωνική Οικονομία σε συνεχή περιδίνηση»:

Συνέντευξη τύπου στην Άνδρο


Στις 28.6.2020, Περιβαλλοντικοί - Πολιτιστικοί Φορείς και Ενεργοί Πολίτες της Άνδρου συνδιοργανώνουμε και σας προσκαλούμε στη συνέντευξη Τύπου που θα λάβει χώρα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Χώρας Άνδρου, στις 11.00 π.μ., προκειμένου να ενημερωθεί η κοινή γνώμη και να δημοσιοποιηθούν μια σειρά ενεργειών γύρω από τις οποίες συσπειρωνόμαστε με στόχο να αναδειχθεί ένα τεράστιο οικολογικό και περιβαλλοντικό έγκλημα στην περιοχή Φραγκάκι της Άνδρου, και κατ’ επέκταση σε όλο το νησί μας.
Οι τοπικές κοινωνίες από την μια έως την άλλη πλευρά της Ελλάδας είναι αντιμέτωπες με ένα κρατικό μηχανισμό που:
1.     Έχει παραχωρήσει / παραχωρεί  δημόσιες δασικές εκτάσεις για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στις εμβληματικές για κάθε τόπο κορυφογραμμές, με παράλληλη επιβολή φόρων ΑΠΕ στους πολίτες και φόρου άνθρακα (στον λιγνίτη) για την πληρωμή της αισχροκερδούς ελληνικής αιολικής Mwhώρας. Κατόπιν υπερεπιδοτήσεων έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ‘’ενεργειακής εδαφικής ανάπτυξης’’ σε κάθε εδαφική έξαρση.
2.     Καταστρατηγεί συστηματικά το ενωσιακό περιβαλλοντικό δίκαιο στις περιοχές Natura με την συνεπικουρία του Ανωτάτου Εθνικού Δικαστηρίου και της Δ/νσης Περιβάλλοντος της Ευρ. Επιτροπής. Στις προστατευόμενες περιοχές έχει προγραμματιστεί να εγκατασταθούν πάνω από 3.000 – 5.000 ονομαστικά MW αιολικά.

Σκέψου το κακό και φτιάξ’το στο γιαλό....

Αθήνα, 24.06.2020



Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» για το σχέδιο του νέου, ιδιωτικού, τουριστικού λιμένα στο Λαιμό της Βουλιαγμένης

 

Όλοι ξέρουμε ότι η τελευταία πανδημία έφερε τα πάνω-κάτω - με καίρια πλήγματα - σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στο περίφημο εντατικό «αναπτυξιακό» μοντέλο, μη εξαιρουμένης και της τουριστικής - https://insete.gr/wp-content/uploads/2020/04/2004_COVID-19_Greek_Tourism.pdf

Πρόσφατα δημοσιεύματα φέρουν τον περίφημο «Αστέρα» της Βουλιαγμένης να καταμετρά έως σήμερα μόλις 20 κρατήσεις, εικόνα «που όχι μόνο δεν μπορεί να καλύψει τα λειτουργικά κέρδη αλλά αποτυπώνει και την αγωνία που υπάρχει για τη συνέχεια της καλοκαιρινής σεζόν που φέτος θα είναι σύντομη.» - https://www.fmvoice.gr/index.php/epixeiriseis/eisigmenes/item/248951-vouliazei-o-tourismos-mono-20-kratiseis-ston-astera

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

Δύο σημαντικές επανεκδόσεις από τον Μάνο Κοντολέων και τις Εκδόσεις Πατάκη







Ο Μάνος Κοντολέων είναι ο πλέον χαρακτηριστικός σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας που με σταθερή συνέπεια, αλλά και τόλμη, γράφει βιβλία για παιδιά και για ενήλικες.
Η επανακυκλοφορία μέσα στο 2020 δύο από τα πλέον χαρακτηριστικά έργα του των δύο αυτών κατηγοριών από τις Εκδόσεις Πατάκη επισημαίνει μια ουσιαστική παράμετρο της λογοτεχνικής δημιουργίας που εκφράζει την αντιστοίχιση κάθε έργου με την εποχή συγγραφής του.
Τα λογοτεχνικά έργα έχουν ημερομηνία γέννησης και γι’ αυτό και ανήκουν σε εποχές ιδεολογικών αναζητήσεων.
Το 1979 που κυκλοφόρησε η Ποντικούπολη, ξεκινούσε η μεγάλη και πολλαπλά σημαντική περίοδος της μεταπολίτευσης, με την οποία και στην ουσία θα έκλεινε ο 20ός αιώνας για τη χώρα μας.
Το 2003 που κυκλοφόρησε η Ερωτική αγωγή, μόλις είχε πλέον κλείσει αυτός ο αιώνας και ξεκινούσε ο προβληματισμός για το προς τα πού θα οδεύσει ο νέος.
Ο Μάνος Κοντολέων τόσο ως συγγραφέας όσο και ως ένας άνθρωπος της εποχής του θέλησε να σταθεί απέναντι στις προκλήσεις και τους προβληματισμούς τόσο του τέλους όσο και της αρχής.
Όσο κι αν είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους αυτά τα δύο βιβλία, αποτελούν το δίπολο «τέλους-αρχής», σηματοδοτούν και παράλληλα καταθέτουν τις προσωπικές του θέσεις και ανησυχίες, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια παραμένουν οι ίδιες και πάντα επίκαιρες.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ



Δρ. Μιχάλης  Α.  Βιδάλης

Στον 21ο αιώνα, την εποχή των δικτύων (Castells 2000) και τον αιώνα που θα προκύψουν πιθανότατα συρράξεις για τη διαθεσιμότητα του νερού (Παγκόσμια Τράπεζα, και Spear 2014), είναι πρόδηλο ότι προβάλλει η σημαίνουσα θέση τόσο της πληροφορικής όσο και της οικολογίας. Για τη μεν πληροφορική, όλοι στο εγγύς μέλλον θα υποχρεωθούμε να αποκτήσουμε τις σχετικές δεξιότητες για τις καθημερινές συναλλαγές μας, για τη δε οικολογία, η σχετική στάση ζωής αναμένεται να ενσωματωθεί στη συνείδηση μας, για πρακτικούς λόγους (Δεδομένου του παγκόσμιου πληθυσμού των περίπου 7,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων και της αναμενόμενης αύξησης του, λογικά, η πίεση στο πεπερασμένο οικοσύστημα θα αυξάνεται διαρκώς. Τη δεδομένη στιγμή, σύμφωνα με το Worldometer, ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται κατά 1,05%, ήτοι, με περισσότερο από 81.000.000 ανθρώπους ετησίως). Ασχέτως της αμφιλεγόμενης πρακτικής της Σουηδής Γκρέτα Τούνμπεργκ, η αλήθεια για την ουσιαστική επίδραση του ανθρώπου στο περιβάλλον, εξακριβώνεταιμέσω της αντικειμενικότητας, της μεθόδου και της λογικής, ήτοι, με το modusoperandiτης επιστήμης. Η οικολογία δεν είναι δρώμενο και δεν εκφράζεται με τιτιβίσματα, likes, followsκαι τα συναφή, αλλά, με επιστημονικές δράσεις και την υιοθέτησητων ανάλογων αξιών και στάσεων. Η αντίδραση χάριν της αντίδρασης ή ως ευκαιρία αυτοπροβολής, καταντάει γραφική και ανεδαφική. Τέτοιες ενέργειες στο παρελθόν στιγμάτισαν το οικολογικό κίνημα, ενώ σήμερα ευτυχώς έχουν μετριαστεί.

Χα­ρὰ Νι­κο­λα­κο­πού­λου: Τυχερή




ΤΗΝ ΩΡΑ ποὺ ἔ­πε­σε ἡ εἴ­δη­ση στὴν Κα­λα­μά­τα πὼς εί­χα­νε φέ­ρει τὸ κε­φά­λι τοῦ Μή­τσου τοῦ Κα­νελ­λό­που­λου, ποὺ πρω­το­στα­τοῦ­σε στὸ ἀν­τάρ­τι­κό του Τα­ΰ­γε­του μὲ τὸ κω­δι­κὸ ὄ­νο­μα Μπουν­τού­ρης, ἡ μά­να του βρι­σκό­ταν στὸ μα­γα­ζὶ τοῦ Πό­τη τοῦ Μπα­κέ­α καὶ ψώ­νι­ζε κου­βα­ρί­στρες. Δε­κα­ε­φτά­χρο­νο παι­δὶ ὁ Πό­της, εἶ­χε μό­λις ἀ­να­λά­βει τὸ μα­γα­ζὶ με­τὰ τὸν θά­να­το τοῦ πα­τέ­ρα του ἀ­πὸ πνευ­μο­νί­α καὶ εἶ­χε πε­λα­γώ­σει.

        Ἔ­κα­νε ψω­φό­κρυ­ο καὶ πα­γω­νιά, χει­μώ­νας τοῦ ‘49. Ὅ­ταν μπαί­νει στὸ μα­γα­ζί του ὁ Χα­ρί­λα­ος Νι­κο­λό­που­λος, ὁ ἐ­πο­νο­μα­ζό­με­νος καὶ Χα­ρί­λης, φο­ροῦ­σε ἕ­να κόκ­κι­νο που­λό­βερ πλε­κτό, αὐ­τὸ τὸ θυ­μᾶ­ται κα­λὰ ὁ Πό­της για­τί ἦ­ταν σπά­νια πο­λυ­τέ­λεια ἐ­κεῖ­νον τὸν και­ρό.
        — Ρὲ Πό­τη, λέ­νε πὼς φέ­ρα­νε τὸ κε­φά­λι ἐ­κεί­νου τοῦ Μή­τσου τοῦ Κα­νελ­λό­που­λου, ξά­δελ­φός σου δὲν ἤ­τα­νε, ρέ;
        — Πά­ψε ρέ, τοῦ γνέ­φει ἀ­πε­γνω­σμέ­να ὁ Πό­της, εἶ­ναι ἡ μά­να του ἐ­δῶ!
        Εὐ­τυ­χῶς ἡ γριὰ βα­ρι­ά­κου­γε καὶ δὲν πῆ­ρε χαμ­πά­ρι.
        — Ποῦ τὸ ξέ­ρεις; τὸν κον­το­ζυ­γώ­νει συν­θη­μα­τι­κά.
        — Τὸ γρά­φου­νε τὰ Νέ­α!*

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020

Η κριτικός τέχνης Βασιλίκα Σαριλάκη μιλάει για το μπαρόκ και την μουσική



Το baroque είναι μια περίοδος καλλιτεχνικού στιλ που ξεκίνησε περίπου το 1600 στη Ρώμη και εξαπλώθηκε στην πλειονότητα της Ευρώπης κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Η λέξη baroque γενικά αναφέρεται σε κάτι που είναι περίπλοκο και πολύ λεπτομερές. Το #baroque χαρακτηρίζεται από έντονη κίνηση και λεπτομέρεια που χρησιμοποιείται για την παραγωγή δράματος, ενθουσιασμού και μεγαλοπρέπειας στη γλυπτική, τη ζωγραφική, την αρχιτεκτονική, τη λογοτεχνία, το χορό και τη μουσική. Δοξάζει θα λέγαμε την έννοια του Υψηλού στην τέχνη.

Η τεχνική chiaroscuro ειδικά, που χρησιμοποίησαν διάσημοι ζωγράφοι της εποχής του baroque όπως ο Rubens,ο Caravaggio κι ο Rembrandt, αναφέρεται στην έντονη διάσταση μεταξύ φωτός και σκοταδιού που χρησιμοποιήθηκε συχνά σε πίνακες του baroque προκειμένου να δημιουργηθεί μια υποβλητική ή δραματική ατμόσφαιρα.
Η μουσική baroque ξεκίνησε αρχικά στην Ιταλία τον 17ο αιώνα κι εξαπλώθηκε γρήγορα σ΄ όλη την Ευρώπη. Γνωστοί εκπρόσωποί της είναι ο Bach, ο Handel, ο Vivaldi κ.ά.
Ο ρυθμός της είναι σύνθετος, γεμάτος, εντυπωσιακός, σε αντίθεση με την ηρεμία και γαλήνη που απέπνεε η μουσικής της Αναγέννησης. Η τέχνη του Μπαρόκ εντυπωσιάζει, συγκινεί και διεγείρει τη φαντασία με τον πλούτο των διακοσμήσεων της και την εκφραστική της δεινότητα.

Οι κατακτήσεις της εποχής αυτής είναι:

* Η δημιουργία της όπερας με ενέργειες μιας ομάδας μουσικών που έφτιαξαν έναν όμιλο με το όνομα "Φλωρεντιανή Καμεράτα" με σκοπό την αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας και με πρώτο δημιουργό τον Τζάκοπο Πέρι (1561-1633) που έγραψε τις πρώτες όπερες τη "Δάφνη" (1597) και την "Ευρυδίκη" (1600).
* Η μετάβαση από την πολυφωνία στην ομοφωνία. Για περίπου 150 χρόνια οι δύο αυτές τεχνικές συνυπήρχαν. Ιδιαίτερα προς το τέλος της εποχής αυτής ο Γ. Σ. Μπαχ ήταν αυτός που κράτησε σαν από πείσμα την πολυφωνία στο προσκήνιο.

* Πολλές κοσμικές μουσικές φόρμες αναπτύχθηκαν την εποχή αυτή όπως η Καντσόνα, η Τοκάτα, η Συμφωνία που αρχίζει να επικρατεί με τη μορφή που της έδωσε ο Αλεσσάντρο Σκαρλάττι (1660-1725), η Σουίτα, η Φούγκα, η Πασσακάλια, το Καπρίτσιο, η Τριο-σονάτα κ.ά. και θρησκευτικές όπως η Καντάτα και το Ορατόριο. #baroque_paintings#

 

Διαβάζοντας με τον μπαμπά, για τον μπαμπά


bambades anagnostes
Με αφορμή τη Γιορτή του Πατέρα, ορισμένα από τα ωραιότερα βιβλία για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά που είναι αφιερωμένα στη σχέση μπαμπά – παιδιού. Βιβλία για  μπαμπάδες ήρωες και για μπαμπάδες αντιήρωες, για μπαμπάδες πολύ στεναχωρημένους και για πάρα πολύ αστείους, για μπαμπάδες που μπορούν να πάνε μέχρι το φεγγάρι και πίσω και για μπαμπάδες πολύ πολύ θαρραλέους που προσπαθούν να είναι ευτυχισμένοι και αγαπάνε πολύ τα παιδιά τους.  
Επιλογή: Ελένη Κορόβηλα
kastorΜπαμπά, πού είσαι; του Ευγένιου Ιονέσκο (εκδ. Κάστωρ)
Ένας υπέροχος αν και κάπως βαριεστημένος, υποχωρητικός αν και κάπως απρόθυμος –μια που είναι πολύ βαρυστομαχιασμένος– για παιχνίδι μπαμπάς είναι αυτός της μικρής Ζοζέτ όπως μας τον συστήνει ο Ευγένιος Ιονέσκο. Το παιχνίδι είναι σκέτη απόλαυση. 

Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

Το προγραμμα Vamvakou Revival


Το πρώτο πρόγραμμα ψηφιακής φιλοξενίας εικαστικών στην Ελλάδα που εκπονήσαμε κι
επιμελούμαστε ο Christoph Ziegler κι εγω για το προγραμμα Vamvakou Revival με την ηθική και υλική υποστήριξη του Ιδρύματος Σ.Νιάρχος.

Στόχος της e-Residency είναι να εξακριβώσει αν:
«Η ελληνική μυθολογία εξακολουθεί να δίνει καίριες απαντήσεις σε σύγχρονα προβλήματα; Η ελληνική κεντητική παράδοση μπορεί να μεταφράσει αυτά τα μηνύματα στη γλώσσα των συμβόλων και των μοτίβων και ως άλλη “εσπεράντο” να τα μεταδώσει;»

Η Ελένη, η μυθική βασίλισσα της Σπάρτης, αποτελεί ένα ενδιαφέρον πανανθρώπινο αρχέτυπο που μας επιτρέπει να μιλήσουμε - σε σύγχρονους όρους - για την ισότητα των φύλων, την καταπίεση, την χειραγώγηση, τα «fake news» και τους «αποδιοπομπέους τράγους», καθώς δαιμονοποιήθηκε όσο λίγοι ως υπαίτια ενός αμείλικτου πολέμου. Σε μία εποχή που, δυστυχώς, η βία κατά των γυναικών γράφει πρωτοσέλιδα, νέες ερμηνείες του μύθου αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Λουκία Ρίττσαρντς

Η γκαλερί CITRONNE ξεκινά την θερινή της περίοδο στον Πόρο


Η γκαλερί CITRONNE ξεκινά στις 27 Ιουνίου την θερινή της περίοδο στον Πόρο, με δύο παράλληλες εκθέσεις. 

Νίκος Μάρκου, έκθεση φωτογραφίας “TOPOS", στην γκαλερί CITRONNE.
Κωνσταντίνος Ξενάκης,  "Ελλάδα, Κώδικες Γραφής”, στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου (συνεργασία της γκαλερί CITRONNE με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων).

Παρακαλούμε όλους τους επισκέπτες και τους φίλους μας να τηρήσουν τους κανόνες ασφαλείας, τους οποίους επιτάσσουν οι συνθήκες.

Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε στον Πόρο.
Τατιάνα Σπινάρη - Πολλάλη







ΝΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ηταν  - με τον αδελφό του Βασίλη – «μέτοχος» σε ένα από τα πιο σημαντικά ροκ συγκροτήματα . Του είχαν  δώσει το όνομα  «Σπυριδούλα», από την ιστορία του εγκλήματος που ήταν πραγματικά όνειδος για την Ελλάδα του 1956 : Από το όνομά της Σπυριδούλας  Ράπτη ,μιας  12χρονης οικιακής βοηθού (δουλικά ή υπηρέτριες, τις λέγανε τότε…) που  είχε βασανιστεί επί 36 ώρες με ηλεκτρικό σίδερο από το ανδρόγυνο που υποτίθεται ότι την μεγάλωνε…Το συγκρότημα πέρασε πολλές περιπέτειες, ξεκίνησε το 1977 με τους  Αντρέα Μουζακίτη (ντραμς), το Μάκη Μπλαζή (μπάσο) και τους Κώστα Κουρεμένο και Γιώργο Κοταμανίδη στα φωνητικά, πέρασε από φάσεις διάλυσης το 1986 – 1994, το 1999-2004, όμως τελικά στις ημέρες μας έφτασε  με τους  Σπυροπουλαίους , τον Βαγγέλη  Χάνο στο μπάσο, τον Γιώργο Μανδηλά στη φωνή και στην ακουστική κιθάρα, την Αφροδίτη Ρήγα στα πλήκτρα, κρουστά και φωνητικά και τον Παναγιώτη  Βουρδουμπά στα ντραμς. .

Δεν ξέρω αν η παραγωγή του συγκροτήματος  ήταν μια  απάντηση στη κουλτούρα του λαϊκού τραγουδιού, που κυριαρχεί ως ένα βαθμό σήμερα. Δεν ξέρω αν η παραγωγή τους έτεινε στη δημιουργία ενός ελληνικού είδους :  Πάντως ήταν μια ισχυρή εφόρμηση στους ροκ ουρανούς, μια  σκηνική πανδαισία μουσικής σε αγώνες κοινωνικούς και πολιτικούς, μια συμμετοχή  αξέχαστη σε συναυλίες.  Η διαδρομή του συγκροτήματος  μέσα στην ιστορία, η σχέση τους με τον Παύλο Σιδηρόπουλο  και με άλλους , τραγουδοποιούς  και τραγουδιστές, θα απασχολήσει οπωσδήποτε  τα μίντια, και ιδιαίτερα όσους ενδιαφέρονται για τη ροκ κουλτούρα.
 Με συγκινεί ιδιαίτερα που η είδηση του θανάτου του Νίκου Σπυρόπουλου ήλθε με ανάρτησή  στο Facebook από τον Δημήτρη Πουλικάκο – από παλιά συμμέτοχο της δράσης  τους για ένα ροκ αποτέλεσμα, εξαιρετικό ηθοποιό,performer,  πεζογράφο και ποιητή – οι στίχοι του κοσμούν πολλές από τις στήλες της oikonikipragmatikotita.gr …
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΧΙΖΑΣ