Νέα χωροταξία για καζίνο

Του Γιάννη Σχίζα*

    Από το κρατικό κανάλι παρακολουθώ το «Καζίνο Ρουαγιάλ» με τον Τζαίημς Μποντ να παίζει στα χαρτιά  εκατομμύρια και να κερδίζει εν τέλει…... Κάποτε  ήταν   ο Κλιντ Ήστγουντ ,  με  τις  φευγαλέες εκλάμψεις του βλέμματος  ως μόνη ένδειξη  της   εσωτερικής κινητικότητάς του και  με το σιγκαρίλο  ξεχασμένο στα χείλη του κατά τα πρότυπα της Western μαγγιάς , που κατέβαζε  πάνω στη πράσινη τσόχα   τους κρυμμένους άσσους  -  για να κερδίσει  κι αυτός  .... Και πιο πριν    ο Μπαρτ Λάνκαστερ  εκτόξευε  την εικόνα της  πάλλευκης  οδοντοστοιχίας  του καθώς αποκάλυπτε  τα νικηφόρα  χαρτιά   στους   συν-χαρτοπαίχτες…. Γενικά  στο χώρο του κινηματογράφου, πολλοί  προώθησαν  την  εικόνα του  μεθοδικού χαρτοπαίχτη, που είναι  κολλημένος με τα κέρδη...

     Ο τζόγος και η μυθολογία  όσον αφορά την παραγωγή εκατομμυριούχων υπηρετήθηκε  από πολλούς....  Το φαινόμενο ήταν γνώριμο στην  Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο ,    σταδιοδρόμησε δε στο  Ελληνικό φιλμ  - με  Λάμπρο Κωνσταντάρα, καζίνο Λουτρακίου  κλπ.   Το 1995 μια έρευνα της «Ελευθεροτυπίας» (Π.Σώκος) έδειχνε ότι αρκετοί Δήμοι  της Αττικής διέκειντο ευνοϊκά στην εγκατάσταση καζίνο στην περιοχή τους, παρά το γεγονός ότι το 1993, η πρόταση για τη δημιουργία καζίνου στον Φλοίσβο είχε αποκρουσθεί ύστερα από κινητοποιήσεις οργανώσεων.  Τώρα βέβαια, υπάρχουν διάφοροι που θέλουν την μεταστέγαση του Καζίνο της Πάρνηθας στην περιοχή Αμαρουσίου, κατά τα Βουλγαρικά πρότυπα -  δηλαδή που επιλύουν το πρόβλημα  της απόστασης τζογαδόρικων και οικιστικών χρήσεων  : Χωρίς να δίνουν βάρος στο πρόβλημα του χωροταξικού κορεσμού μιας περιοχής, με την πρόσθετη κυκλοφορία και τις πρόσθετες χρήσεις που θα εισάγουν σε αυτήν ..….

       Το τυχερό παιχνίδι  ήταν ανέκαθεν  προαγωγός  προσωπικών  δραμάτων, όμως  η εγγύτητά του με την καταστροφή  τού προσπόριζε κάποια γοητεία : Τέτοια ώστε να κάνει  έναν τιμημένο με κρατικό βραβείο λογοτέχνη  όπως τον Αντώνη Σουρούνη, να συμπεριλαμβάνει την ιδιότητα του τζογαδόρου στο βιογραφικό του...Από την άλλη πλευρά όμως,  μακροχρονιότεροι   «χρήστες»  όπως ο Ελληνοαμερικανός  Τζώνυ Τάραμας, άτομο που αποκλείσθηκε από το καζίνο της Πάρνηθας για να ανοίξει στη συνέχεια τις πόρτες του με δικαστική απόφαση(!), δεν είχε κανένα ενδοιασμό στο να ρίχνει  μαύρη πέτρα στους περίλαμπρους ναούς της τύχης. .......

            Όπως  η κατανάλωση  μπορεί να εκτρέπεται στον καταναλωτισμό, η σεξουαλικότητα στον σεξισμό και ο πατριωτισμός στον σωβινισμό, έτσι και ο τζόγος αποτελεί εκτροπή :  Από το πνεύμα του παιχνιδιού  στο πνεύμα του  εύκολου πλουτισμού,  πείθοντας τις αδύναμες συνειδήσεις ότι ο πλουτισμός  μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα....

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 18.5.19