Η ΚΥΡΙΑ μὲ τὸ σκυλάκι βγάζει τὴν ζωή της
βόλτα κάθε μέρα. Μία τὸ πρωῒ καὶ μία τὸ βράδυ. Σταματᾶ σὲ κάθε δέντρο
ψάχνοντας ἴχνη παρουσίας. Ἡ μυρωδιὰ τὴν κάνει νὰ αἰσθάνεται οἰκεία.
Ἀνακουφίζεται, χαμογελᾶ σὲ ὅλους τοὺς περαστικούς.
Σκύβει καὶ μαζεύει τὰ περιτώμματα. Εὐτυχῶς δὲν εἶναι πολλά. Ἡ ἀνάγκη
τῆς συνήθειας. Τραβάει τὸ χρόνο ἀπ' τὸ λουρί. Καθαρίζει ἐπιμελῶς
τὴν ἐφαπτόμενη ἐπιφάνεια. Δὲν θέλει νὰ εἰσέλθει τίποτα στὸ γυάλινο
κόσμο της. Τὸ κολλάρο τοῦ ἀνύπαρκτου ἔρωτά της γράφει ὅλα τὰ στοιχεῖα.
Εἶναι σίγουρο ἄλλωστε πὼς κάποια μέρα θὰ χαθεῖ καὶ αὐτὸ τὸ ὑποκατάστατο.
Ἐκείνη ἔχει χαθεῖ ἀπὸ καιρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου