Σπουδή πάνω σ’ ένα συναίσθημα
Δεν είναι, παρά μία αόριστη αγαλλίαση.
Σαν χρυσές λεπτές νιφάδες
που ραίνουν κάποιον θαμμένο βασιλιά,
όταν χαζοχαρούμενοι τουρίστες
στου μνήματος την πλάκα περπατούν
ή στο στιλπνό φως τραβούν φωτογραφίες,
μπουκωμένοι με μπύρα και προσφάι
κι αρχίζουν κάποια άλλη πυραμίδα να περιεργάζονται…
Έτσι, τώρα που έσβησαν οι φλόγες που κάποτε
όνειρα φωταγώγησαν,
νεκρός κείτομαι σε τέσσερις τοίχους.
Και η αγάπη τώρα, πέφτει σαν βροχή,
πλουτίζοντας κάποιο σκληρό κουβούκλιο
και σπέρνει στο νου πολύτιμες μεταφορές
κι ο χώρος
της ήρεμης συνείδησής μου
πλημμυρίζει με χρυσωμένο χιόνι
που καμιά γάτα
δεν έχει τέτοια όραση
την λάμψη του να δει.
Μετάφραση: Τάκης Παπαγγελόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου