Γιάννης Μυτιληναίος : Στιγμή

ΜΙΑ ΝΤΟΥΖΙΝΑ ἀ­γό­ρια παί­ζουν στὴν ἀ­λά­να πο­δό­σφαι­ρο. Τὸ με­γα­λύ­τε­ρο εἶ­ναι δώ­δε­κα χρο­νῶν. Κά­ποι­α στιγ­μὴ ἡ μπά­λα ἀ­στο­χεῖ, κυ­λά­ει στὰ πό­δια μιᾶς γυ­ναί­κας. Φο­ρά­ει κον­τὸ μί­νι μὲ μαῦ­ρο, δι­κτυ­ω­τὸ καλ­σὸν καὶ μιὰ ἀ­νοι­χτὴ κόκ­κι­νη μπλού­ζα ποὺ ἀ­φή­νει ἐ­κτε­θει­μέ­νο τὸ μποῦ­στο της. Εἶ­ναι ὄ­μορ­φη, πο­λὺ ὄ­μορ­φη στ’ ἀ­λή­θεια. Τ’ ἀ­γό­ρια στα­μα­τοῦν τὸ παι­χνί­δι καὶ τὴν κοι­τά­ζουν. Ἐ­κεί­νη τι­νά­ζει πί­σω τὰ μα­κριά της μαλ­λιὰ καὶ τεν­τώ­νει πρὸς τὰ ἔ­ξω τὸ στῆ­θος της. Ὅ­λα τ’ ἀ­γο­ρί­στι­κα βλέμ­μα­τα ἔ­χουν καρ­φω­θεῖ τώ­ρα πά­νω της. Τῆς ἀ­ρέ­σει.

        Πε­ρι­μέ­νει κά­ποι­ο κο­λα­κευ­τι­κὸ σχό­λιο ἢ πεί­ραγ­μα, ὅ­μως εἰς μά­την. Τὰ μά­τια ποὺ τὴν κοι­τοῦν εἶ­ναι ἀ­κό­μα ἀ­πο­νή­ρευ­τα. Τὸ μό­νο ποὺ θέ­λουν ἀ­πὸ ἐ­κεί­νη, εἶ­ναι νὰ κλω­τσή­σει πρὸς τὸ μέ­ρος τους τὴν μπά­λα.

Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση. Μέσω Πλανόδιου

Γιά­ννης Μυ­τι­λη­ναῖ­ος (1980) Εἶ­ναι ἀ­πό­φοι­τός της Νο­μι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Ἀ­ρι­στο­τε­λεί­ου Πα­νε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης.