ΑΜΠΕ
Ασχολούμαστε με πολλά, και όμως η προβληματική για την ένδυση και την επίπλωση υστερεί: δηλαδή, τόσο ώστε να φαίνεται μια ανάλυση του Θωμά Συμεωνίδη «Για τη φιλοσοφία της ένδυσης και της επίπλωσης» (μετάφραση Λαμπριάνα Οικονόμου, εκδόσεις Κοβάλτιο) σχεδόν περιττή... Κι όμως, παρ’ όλο που μας αφορούν θέματα όπως αυτά της εμφάνισης του δρόμου, της πόλης, του μείζονος τοπίου, αναθέτουμε την κριτική της εμφάνισης του σώματος σε κάτι μίζερες τηλεοπτικές εκπομπές και την επίπλωση σε άλλες ανάλογες - ή καθόλου. Επόμενο είναι να υπάρχει ένα έλλειμμα, που ο συγγραφέας επιχειρεί να καλύψει χρησιμοποιώντας τον Όσκαρ Ουάιλντ και τον Έντγκαρ Άλαν Πόε.
Ο πρώτος από τους δύο διατυπώνει την άποψη ότι τα ρούχα του μέλλοντος θα είναι αποτέλεσμα συνένωσης επιστημονικών αρχών με κανόνες της τέχνης! Αυτή η αξιοπρόσεκτη άποψη, ακόμη φουτουριστική για την εποχή μας, κατά τη γνώμη μου βάζει στη θέση του ρουχισμού που καθορίζεται από τρέχοντα τυχαία κριτήρια εκείνους που συμπεριλαμβάνουν κριτήρια υγιεινής, άνεσης, αισθητικής, σωστής ανάδειξης του σώματος - που σημαίνει απόκρυψη των ατελειών του...
Σχετικά με τη μόδα, ο Όσκαρ Ουάιλντ έχει έτοιμη την καταδίκη: «Τι είναι η μόδα στην πραγματικότητα; Μια μορφή ασχήμιας τόσο ανυπόφορης, που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες!». Υπάρχει κάτι το υπερβολικό πίσω από αυτή την «καταδίκη», γιατί η μόδα τρέχει πίσω από κάθε εποχή και οι επιλογές της καθορίζονται από, ομιχλώδη μεν, αλλά υπαρκτά κριτήρια. Έτσι, η μόδα άλλοτε γίνεται τολμηρή με το μίνι και άλλοτε σεμνότυφη, άλλοτε σημαίνει γενειάδα και άλλοτε σημαίνει ξυρισμένο πρόσωπο, άλλοτε σημαίνει λείο δέρμα και άλλοτε παράδοξες χαράξεις, άλλοτε έχει καμπάνες παντελόνια και άλλοτε παντελόνια «σουφλί». Τελικά, η μόδα δεν είναι παλαβομάρα, κατά πώς λέει ο Άγγλος συγγραφέας. Η διάδοσή της, όμως, είναι.
Για τον Αμερικανό Έντγκαρ Άλαν Πόε υπάρχει η δυνατότητα σύγκλισης της επίπλωσης με την τέχνη - μόνο η κριτική που κάνει στην επίπλωση των διάφορων λαών είναι αφοριστική, στερείται λογικού βάθους.
Γενικά, για την ένδυση και την επίπλωση υπάρχει ένα στοιχείο αποκάλυψης και συγκάλυψης: «Όπως το κεντητό έξωμο φουστάνι -σε προκαλεί να φανταστείς- με αυτά που δείχνει εκείνο που δεν φαίνεται -έτσι και το καλό ποίημα σε κάνει- ανύποπτος να υποψιαστείς -με αυτά που λέει κι εκείνο που δεν λέγεται» έγραφε ο Κάρολος Τσίζεκ. Ο ποιητής εδώ συναντάει τον ενδυματολόγο. Και ο δικός μας «ελαφρολαϊκός» ενδυματολόγος συνιστά «από μέσα άνεση, απέξω εμφάνιση»...
ΑΥΓΗ 14.9.19
Ο πρώτος από τους δύο διατυπώνει την άποψη ότι τα ρούχα του μέλλοντος θα είναι αποτέλεσμα συνένωσης επιστημονικών αρχών με κανόνες της τέχνης! Αυτή η αξιοπρόσεκτη άποψη, ακόμη φουτουριστική για την εποχή μας, κατά τη γνώμη μου βάζει στη θέση του ρουχισμού που καθορίζεται από τρέχοντα τυχαία κριτήρια εκείνους που συμπεριλαμβάνουν κριτήρια υγιεινής, άνεσης, αισθητικής, σωστής ανάδειξης του σώματος - που σημαίνει απόκρυψη των ατελειών του...
Σχετικά με τη μόδα, ο Όσκαρ Ουάιλντ έχει έτοιμη την καταδίκη: «Τι είναι η μόδα στην πραγματικότητα; Μια μορφή ασχήμιας τόσο ανυπόφορης, που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες!». Υπάρχει κάτι το υπερβολικό πίσω από αυτή την «καταδίκη», γιατί η μόδα τρέχει πίσω από κάθε εποχή και οι επιλογές της καθορίζονται από, ομιχλώδη μεν, αλλά υπαρκτά κριτήρια. Έτσι, η μόδα άλλοτε γίνεται τολμηρή με το μίνι και άλλοτε σεμνότυφη, άλλοτε σημαίνει γενειάδα και άλλοτε σημαίνει ξυρισμένο πρόσωπο, άλλοτε σημαίνει λείο δέρμα και άλλοτε παράδοξες χαράξεις, άλλοτε έχει καμπάνες παντελόνια και άλλοτε παντελόνια «σουφλί». Τελικά, η μόδα δεν είναι παλαβομάρα, κατά πώς λέει ο Άγγλος συγγραφέας. Η διάδοσή της, όμως, είναι.
Για τον Αμερικανό Έντγκαρ Άλαν Πόε υπάρχει η δυνατότητα σύγκλισης της επίπλωσης με την τέχνη - μόνο η κριτική που κάνει στην επίπλωση των διάφορων λαών είναι αφοριστική, στερείται λογικού βάθους.
Γενικά, για την ένδυση και την επίπλωση υπάρχει ένα στοιχείο αποκάλυψης και συγκάλυψης: «Όπως το κεντητό έξωμο φουστάνι -σε προκαλεί να φανταστείς- με αυτά που δείχνει εκείνο που δεν φαίνεται -έτσι και το καλό ποίημα σε κάνει- ανύποπτος να υποψιαστείς -με αυτά που λέει κι εκείνο που δεν λέγεται» έγραφε ο Κάρολος Τσίζεκ. Ο ποιητής εδώ συναντάει τον ενδυματολόγο. Και ο δικός μας «ελαφρολαϊκός» ενδυματολόγος συνιστά «από μέσα άνεση, απέξω εμφάνιση»...
ΑΥΓΗ 14.9.19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου