|
ἸΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙΣ; Συμπαθητικὸ παιδί. Ὅλο στὸ κουζινάκι
του κάθεται.
— Ναί, τί κάνει;
— Μᾶλλον χαζεύει στὸ internet.
— Δὲν ἔχει δουλειά;
— Ὄχι αὐτὴ ποὺ εἶχε.
— Πῶς τὸ ξέρεις;
— Καλὰ τίποτα δὲν παρατηρεῖς, δὲν θυμᾶσαι ποὺ κάθε
πρωῒ ἔπινε ἕνα γρήγορο καφὲ κουστουμαρισμένος;
— Δὲν θυμᾶσαι τὰ πουκάμισα ποὺ σιδέρωνε στὸ κουζινάκι
τὶς Κυριακές;
— Ἄ, ναί, καὶ μετὰ τί ἔγινε;
— Μετὰ δὲν ἔβλεπα κανέναν στὸ σπίτι του, οὔτε φίλους,
οὔτε τίποτα.
— Μόνο μιὰ μεγαλύτερη γυναῖκα ἐρχόταν, καθόταν λίγο,
μετὰ τὸν φιλοῦσε κι ἔφευγε. Αὐτὸς λὲς κι εἶχε βγάλει ρίζες στὴν κουζίνα.
— Τὸν τελευταῖο καιρὸ ὅμως ξαναζωντάνεψε, μιλάει
στὸ τηλέφωνο, σηκώνεται κι ἀπὸ τὴν καρέκλα του καὶ κάθε μεσημέρι
φεύγει καὶ γυρίζει ὕστερα ἀργὰ τὸ βράδυ.
— Προχθὲς μάλιστα εἶχε κι ἐπίσκεψη. Μαγείρεψαν μαζὶ
στὸ κουζινάκι. Μιλοῦσαν δυνατὰ καὶ γελοῦσαν, σχεδὸν τοὺς ἄκουγα.
Ὕστερα τὴν ἀγκάλιασε καὶ στὴν κρεβατοκάμαρα ἄναψε το φῶς.
— Τὴν κρεβατοκάμαρα τὴ βλέπεις;
— Ὄχι τὴν καλύπτει τὸ δέντρο.
Πηγή: Πρώτη
δημοσίευση.
Ἰωάννα
Φλεριανοῦ. Γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα. Σπούδασε Γερμανικὴ
Φιλολογία στὴ Γερμανία καὶ στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν συνέχεια ἔκανε μεταπτυχιακὲς
σπουδὲς στὴν Διδακτικὴ τῆς Γερμανικῆς Γλώσσας στὴν Ἀθήνα. Ἐργάζοται
ὡς καθηγήτρια Γερμανικῆς Φιλολογίας στὴν δημόσια ἐκπαίδευση.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου