Ἀποδήμησε χθές, 20-8-2024, ὁ Ἄγγελος Μαντᾶς, λαμπρὸς σ' ὅ,τι κι ἂν καταπιάστηκε: φιλόλογος, δάσκαλος, παπαδιαμαντιστής, ἱεροψάλτης. Καίτοι οἱ παρακάτω στίχοι ἀποτελοῦν ἀπόσπασμα τοῦ ποιήματος τοῦ Κωνσταντίνου Δάλκου "Μυστικῶς εἰκονίζοντες" (Ὡς ἐν παρόδῳ, 2004), ἀφιερωμένου στὴν μνήμη ἄλλου ἱεροψάλτη, διερμηνεύουν, νομίζω, καὶ τὰ αἰσθήματα ὅσων γνωρίσαμε καὶ ἀγαπήσαμε τὸν Ἄγγελο:
ΜΥΣΤΙΚΩΣ ΕΙΚΟΝΙΖΟΝΤΕΣ
[...]
Ψηλὸ ἀναλόγι ὁ οὐρανός·
πατήσανε τὸν Ἅδη
ὁ Πέτρος κι ὁ Ραιδεστηνός,
νὰ ψάλλετε μαζὶ τὸ φῶς
καὶ πέρα ἀπ᾿ τὸ σκοτάδι.
[...]
Τέλειωσες τὸ χερουβικό·
στὸ "μέριμναν" κοιμήσου.
Τρέμει τὸ χεῖλι μου τ᾿ ἀργὸ
πάρηχα νὰ καλοναρχῶ
τὸ μέλος τῆς ψυχῆς σου.
Καλὸν Παράδεισο, Ἄγγελε. Χρίστος Δάλκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου