|
Ἀπὸ
τὸν/τὴν planodion στὶς 12
Αὔγουστος 2024
|
Ι ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΟΥ εἶχαν ὅλοι κατακρεουργηθεῖ ἀπὸ τὸ πυροβολικὸ
τοῦ ἐχθροῦ. Ἀπὸ κάποιο θαῦμα, μιὰ συνωμοσία σκοτεινῶν δυνάμεων, ἐκεῖνος
εἶχε βγεῖ ἀλώβητος ἀπὸ τὴ φρίκη τῆς φονικῆς συμπλοκῆς.
Φρουρούμενος σὲ αὐτοσχέδιο,
χωμάτινο κελί, ξενύχτησε ἀκούγοντας τὰ ἄγρια γαβγίσματα νὰ πολλαπλασιάζονται·
πρὶν ἀκόμα χαράξει, χαλοῦσε ἤδη ὁ κόσμος.
Στὸ πρῶτο φῶς τῆς ἡμέρας, δυὸ
στιβαρὰ χέρια τὸν ἔσυραν ἔξω ἀπὸ τὴν ὑγρή του λαγουδότρυπα. Στὴ θέα
τοῦ ἐξαθλιωμένου αἰχμαλώτου, τὰ λυσσασμένα τετράποδα, ἄρχισαν
νὰ ἀλυχτοῦν μὲ μεγαλύτερη μανία.
«Ἔχεις πέντε λεπτὰ προβάδισμα.
Μετὰ θὰ ἐλευθερώσουμε τὰ σκυλιὰ στὸ κατόπι σου», ἄκουσε τὴ φωνὴ μὲ
τὴν ξενικὴ προφορὰ νὰ σφυρίζει στ’ αὐτί του.
Βάλθηκε νὰ τρέχει σὰν τρελός.
Ὁ πραγματικὸς ἐφιάλτης τώρα ξεκινοῦσε. Ἦταν γραμμένο νὰ πνιγεῖ
μέσα στὸ ἴδιο του τὸ αἷμα.
Πηγή: Ἀπὸ τὴν
συλλογὴ διηγημάτων 121
λέξεις ἀκριβῶς (ἐκδ. Φερενίκη, 2022).
Ἀλέξανδρος
Ρασκόλνικ:
Εἰκόνα: Στάθης
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου