ΠΡΑΣΙΝO ΜΕΤΡΟ, ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΜΕΤΡΟ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Ποντίκι 20.6.24 

 

 

  Μου κάνει εντύπωση η  εμμονή του «Δούκα των Αθηνών» να παρακολουθεί τα πράγματα από κοντά και να φωτογραφίζεται δίπλα στον αρχηγό, προσδοκώντας (όπως θα σκέπτονταν κάποιος…) μια πιθανή κατρακύλα. Η υπόθεση θυμίζει τον Αλέξη Τσίπρα προς 16ετίας, όταν είχε πάρει ένα καλό ποσοστό στις δημοτικές εκλογές.

Εγώ πάντως τότε «είπα κι έσωσα την ψυχή μου» (Dixi et salvavi animam meam)  πούλεγε ο Μαρξ κατά πως έλεγε ο Δάντης : Γράφοντας  στον Τσίπρα από τις στήλες της Αυγής πόσο καλό θα ήταν να έχει ή Αθήνα ένα καλό- νεανικό δήμαρχο με τολμηρές ιδέες, όπως έχει το Παρίσι σήμερα μια εκπληκτική δήμαρχο. Ο Τσίπρας  όμως δεν με άκουσε, προτίμησε ν’ ακούσει τον Αλαβάνο, και η όλη ιστορία  κατέληξε να κάνει σήμερα τα εγκαίνια του Ιδρύματος Τσίπρα. Λέτε και ο κύριος Δούκας να έχει αυτή τη τύχη;

 

 Επιστρέφουμε στο Αθηναϊκό πράσινο , στον καύσωνα που μας απειλεί, στο φαινόμενο του θερμοκηπίου: Με την υπερχρέωση του κ. Μπακογιάννη με τους φοίνικες που έγιναν πλατάνια, λίγα μπορούν να γίνουν σήμερα, μαθαίνουμε πάντως ότι στη Μαδρίτη προγραμματίζουν 500.000 δέντρα. Κι ακόμη μαθαίνουμε ότι για να αποτραπεί η παραπέρα αύξηση της ερήμου  στη Σαχάρα, γίνεται σωστός πόλεμος στις παρυφές της ερήμου. Κι ακόμη ότι  η Κίνα, για να αποφύγει την επέκταση της ερήμου Γκόμπι από βορρά,  σκοπεύει να φυτέψει 23 εκατομμύρια δένδρα… 

 

.Και ενώ η υπόθεση αρχίζει να θυμίζει κάτι από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν που η  Δεξιά κυβέρνηση  επί υπουργίας Αλογοσκούφη  αναθεώρησε  προς τα πάνω, διαβεβαιώνοντάς μας ότι είμαστε πλουσιότεροι ή λιγότερο φτωχοί  από όσο πιστεύαμε ότι είμαστε, αξίζει πραγματικά να παραπεμφθούμε σε μια    εκτίμηση του αστικού πρασίνου. Η εκτίμηση αυτή δημοσιοποιήθηκε αφενός από τα  ΝΕΑ στις 22.2.2006 και είχε ως πηγή  τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, που   υποστήριζε  ότι  τα έτη 1960, 1984 και 2006, το κατά κεφαλήν πράσινο πέρασε αντίστοιχα από τα 2,52 στα 2,58τμ για να υποχωρήσει τελικά στα 2τμ, αλλά και από τις ενδείξεις της  δενδροκάλυψης  του ίδιου Οργανισμού το 2018, που ήταν 11% για την Αθήνα ...

      

Ποιά είναι η αλήθεια και ποιά  η μπλόφα; Με δεδομένο  το μέγεθος του  αθηναϊκού πληθυσμού, η συζήτηση στρέφεται αναγκαστικά στον «διαιρετέο», δηλαδή στα υποτιθέμενα  5.429 στρέμματα, τα θεωρούμενα ως αστικό πράσινο.Αναρωτιέμαι αν η έκταση  αυτή περιλαμβάνει γενικώς ακάλυπτους χώρους που δεν είναι οπωσδήποτε πράσινοι – όπως φερ’ειπείν  νησίδες σε κυκλοφοριακούς αγωγούς.Και επειδή το ζήτημα  δεν μπορεί να λυθεί στο πόδι ή με ένα αρθρίδιο όπως το παρόν , θα ήταν  αναγκαίο να γίνει  κάποια συστηματική  έρευνα .

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΡΑΣΙΝΙΣΜΑ

 

      Η  έκταση  του αστικού πρασίνου είναι ένα, αλλά όχι το σημαντικότερο ζήτημα.Εξ ίσου σημαντική είναι και η υπόθεση της ποιότητας του πρασίνου – το αν αποτελείται από ευσταλή δένδρα ή ψωραλέους και απεριποίητους θάμνους ή υδροβόρο γκαζόν. Ακόμη είναι σημαντική  και η διάρθρωση του πρασίνου, το κατά πόσο είναι  κατακερματισμένο ή αντίθετα ενιαίο,  ικανό ως εκ του μεγέθους του για πολλές λειτουργίες και χρήσεις. Έχοντας κατά νου αυτή τη διαλεκτική του χώρου, η Αθήνα θα μπορούσε να «συναρμολογήσει» γειτονικούς χώρους  ήπιας λειτουργίας – όπως λόγου χάρη το χώρο του  Καλλιμάρμαρου Σταδίου  με τον Εθνικό Κήπο.       Στην όλη υπόθεση θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη  η χωροταξική κατανομή του πράσινου όπως  και  η εγγύτητά του με τον αστικό ιστό. Το να εμφανίζονται κάποιοι και να υποστηρίζουν ότι ένα μητροπολιτικό πάρκο 15 χιλιόμετρα ανατολικά της Ομόνοιας βελτιώνει την ποιότητα ζωής των Κάτω Πατησίων, ισοδυναμεί  με τον ισχυρισμό του Ροκφέλερ ότι η αύξηση των κερδών  του αναβαθμίζει το εισόδημα όλων  των Αμερικανών ! Πιστεύω πως κάποιοι οικολογίζοντες πρέπει να σταθούν  κριτικά  όχι μόνο στην «οικιστική αξιοποίηση»   του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού,  αλλά και στην τοπικιστική πλεονεξία.  

      Εμείς ζητάμε το μεγαλύτερο κατά το δυνατόν  και δημοκρατικότερο πρασίνισμα της Αθήνας...Και ας αφήσει εμάς στα δικά μας, να λέμε μεταξύ μας  τι Τσίπρας, τι Δούκας – όπως έλεγαν παλιά τι Παπάγος τι Πλαστήρας  ….