Ανοιχτή επιστολή-παρέμβαση του Brian Eno που καλεί στο μποϊκοτάρισμα του φετινού τελικού της Eurovision στο Τελ Αβίβ δημοσίευσε ο Guardian.
Ο σπουδαίος μουσικός καλεί την Μ. Βρετανία και τον υποψήφιό της στο φετινό διαγωνισμό Michael Rice να αποσύρουν τη συμμετοχή τους καταγγέλλοντας το apartheid του ισραηλινού κράτους.
Οι Ευρωπαϊκοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς, συμπεριλαμβανομένου και του BBC, προχωρούν με το σχεδιασμό της διεξαγωγής του διαγωνισμού στο Τελ Αβίβ τον Μάιο, λες και η μετάδοση ενός εξαιρετικά ακριβού θεάματος από ένα καταπιεστικό κράτος που θυμίζει το απαρτχάιντ δεν αποτελεί κανένα πρόβλημα. Η Eurovision, λέει η ένωση Ευρωπαϊκών Φορέων (EBU), είναι ένα «μη πολιτικό» γεγονός. Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε τι λέει στην πραγματικότητα η EBU. Το Ισραήλ είναι ένα κράτος που βλέπει τον πολιτισμό ως πολιτικό εργαλείο. Ο πρωθυπουργός του, Μπενιαμίν Νετανιάχου, έπλεξε το εγκώμιο της Νέτα Μπαρτζιλάι, νικήτριας της περσινής Eurovision, ως κάποιας που έκανε «εξαιρετική δουλειά στις διπλωματικές σχέσεις της χώρας».
Επιπλέον, υπάρχει και ο πόλεμος του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και της κουλτούρας τους. Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του περασμένου έτους, Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές σκότωσαν δημοσιογράφους που κατέγραφαν τις ειρηνικές διαμαρτυρίες στη Γάζα. Τον Αύγουστο τα ισραηλινά F16 κατέστρεψαν το κέντρο Σαϊντ Αλ Μισάλ στη Γάζα, έναν χώρο μουσικής, θεάτρου και χορού. Οι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες, ηθοποιοί και μουσικοί αρκετά συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις ισραηλινές αρχές κατοχής, καθώς δεν τους επιτρέπουν να ταξιδέψουν ή, όπως ο ποιητής Νταρίν ατούρ, φυλακίζονται με την κατηγορία ότι «υποκινούν την τρομοκρατία». Εν τω μεταξύ, το υπουργείο Πολιτισμού του Ισραήλ κατηγορεί τις πολιτιστικές οργανώσεις της χώρας που διαφωνούν με την πολιτική του ως προδότες και απειλεί να τους κόψει τη χρηματοδότηση εκτός κι αν αλλάξουν τα προγράματά τους με βάση τα γούστα της κυβέρνησης. Το 2017, για παράδειγμα, το φεστιβάλ θεάτρου Acre κατέβασε ένα έργο που αφορούσε Παλαιστίνιους φυλακισμένους στο Ισραήλ ώστε να αποφύγει οικονομικές κυρώσεις από το υπουργείο Πολιτισμού. Από τότε αρκετές γκαλερί και κινηματογραφικά φεστιβάλ έχουν δεχθεί παρόμοιες απειλές.
Αυτές οι απειλές είναι μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου που υποβαθμίζει τους ισχυρισμούς πως η Eurovision του 2019 θα περιλαμβάνει τις αξίες της διαφορετικότητας και της φιλίας. Ο κώδικας ηθικής της EBU διαφημίζει την Eurovision ως έναν ασφαλή χώρο όπου «τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία έκφρασης, η δημοκρατία και η αλληλεγγύη» μπορούν να αναπτυχθούν. Εάν αυτή είναι η πρόθεση το να διοργανώσει το Ισραήλ τον διαγωνισμό είναι παράλογο. Μία μικρή έρευνα θα τους έπειθε ότι αυτές οι αρχές έχουν εγκαταλειφθεί εδώ και καιρό.
Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα σημειώνουν ότι οι δημοσιογράφοι του Ισραήλ φιμώνονται από τη στρατιωτική λογοκρισία και την ίδια στιγμή οι άπειρες απαγορεύσεις στην κίνηση των Παλαιστινίων εξασφαλίζουν τον αποκλεισμό τους από τις εκδηλώσεις της Eurovision.
Πέρυσι ο γνωστός Ισραηλινός θεατρικός ηθοποιός και σκηνοθέτης, Ιτάι Τιράν, ζήτησε διεθνή στήριξη για το συνεχώς αναπτυσσόμενο κίνημα για Μποϊκοτάζ και Κυρώσεις κατά του Ισραήλ και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, καλλιτέχνες και fans τους, διακήρυξαν ότι θα κινητοποιηθούν ώστε οι χώρες τους να μη συμμετέχουν στις εκδηλώσεις στο Τελ Αβίβ. Καταλαβαίνω την χαρά του Ράις να εκπροσωπήσει τη Βρετανία, αλλά όταν πιστεύει ότι «δεν είναι δουλειά μου να πω» εάν η μεταχείριση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ καθιστά αναγκαία τη μετακίνηση του διαγωνισμού, νομίζω ότι υποτιμά τη δύναμή του. Θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να εξασφαλιστεί ότι η Eurovision 2019 θα μείνει στην ιστορία ως ένα γεγονός διαμαρτυρίας και όχι ως ένα ακόμη επεισόδιο πολιτιστικού ξεπλύματος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου