Η έννοια της ελευθερίας πάντα βρίσκεται στον καμβά της Άννας Φιλίνη. Η γνωστή ζωγράφος και αρχιτέκτονας αυτή τη φορά επιχειρεί μια «Πορεία Ελευθερίας», όπως τιτλοφορείται η νέα της έκθεση, που εγκαινιάζεται αύριο στο Κτήριο Χρυσόγελου στο Μεσολόγγι, μια πόλη μικρή αλλά με τεράστιο ιστορικό και συμβολικό φορτίο.
«Τα ζωγραφικά έργα που φέρνω στο Μεσολόγγι -σε αυτήν εδώ την ιερή πόλη- μιλούν για τη μνήμη και την Ιστορία» λέει. «Είναι εικόνες από αγώνες για την ελευθερία, αλλά και για τη δημιουργία και την τέχνη, την αγάπη και τον έρωτα. Είναι, τελικά, εικόνες μιας ατέρμονης πορείας ανθρώπινων προσπαθειών, που, όσο περνούν τα χρόνια και ερευνώ ζωγραφίζοντας, οδηγούν σε έναν δρόμο που συγκινεί και γοητεύει όλο και περισσότερο».
Τρεις ενότητες
Η ιστορική και πολιτισμική διαχρονία, ο εικαστικός διάλογος που ξεδιπλώνεται από πίνακα σε πίνακα, η διαλεκτική που αναπτύσσει πάντα στη ζωγραφική της η Φιλίνη, αλλά και η αποτύπωση της μνήμης μέσω του στοχασμού στοιχειοθετούν τον καμβά της έκθεσής της. Τα έργα που παρουσιάζονται στην «Πορεία Ελευθερίας» «προέρχονται από τρεις ζωγραφικές ενότητες που δίνουν και έναν χαρακτήρα αναδρομής στη ζωγραφική μου δουλειά της τελευταίας δεκαετίας σχετικά με την Ιστορία» εξηγεί.
Έτσι, όσοι βρεθούν στο όμορφο Κτήριο Χρυσόγελου θα παρακολουθήσουν τρεις δομημένες ενότητες, μέσα από τις οποίες ξετυλίγεται ο εικαστικός στοχασμός της ζωγράφου. Στην πρώτη ενότητα και αφετηρία της παρούσας έκθεσης είναι το «Ζωγραφικό αφιέρωμα για την Παλιγγενεσία» με 12 πίνακες που είδαμε πέρυσι στην Αθήνα στο Ίδρυμα Κακογιάννη και στη συνέχεια στη Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων. Σ' αυτήν η Φιλίνη ζωγράφισε την Επανάσταση του 1821 αναστοχαζόμενη τα 200 χρόνια που μεσολάβησαν από το κορυφαίο γεγονός ως ιστορικός και πολιτισμικός χρόνος.
Η δεύτερη ενότητα δημιουργήθηκε ειδικά για την έκθεση στο Μεσολόγγι και περιλαμβάνει μια σειρά καινούργιων έργων που είναι εμπνευσμένα από το ποίημα «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Διονύσιου Σολωμού. Πρόκειται για υδατογραφίες που έρχονται ως συνέχεια του αφιερώματος στην παλιγγενεσία.
Τέσσερις περίοδοι
Στην τρίτη ενότητα παρουσιάζονται τα έργα από το τετράπτυχο «Ταξίδι προς την Ελευθερία», που παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 2012 και στη Θεσσαλονίκη το 2015. Οι εικόνες τους, ζωγραφική με λάδι σε μουσαμά, συνδιαλέγονται με την απελευθερωτική ποίηση του υπερρεαλισμού και επικεντρώνονται σε τέσσερις περιόδους της Ιστορίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: α) 1945-1952, β) 1952-1967, γ) 1968-1975, δ) τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2010, συνθέτοντας έναν διαρκή διάλογο της τέχνης με το ιστορικό γίγνεσθαι. Έτσι, το πρώτο έργο ξεκινάει με την αναχώρηση του «Μεγάλου Ανατολικού» του Εμπειρίκου και του Ματαρόα που μετέφερε τον ανθό της ελληνικής διανόησης στο Παρίσι. Με το δεύτερο έργο ο θεατής μεταφέρεται πια στο Παρίσι και στη συνάντηση των υπερρεαλιστών, με τον Πάμπλο Πικάσο να στέκεται μπροστά στο έργο του για την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη. Το τρίτο έργο του τετράπτυχου είναι ένα αφιέρωμα στην «Οκτάνα» του Εμπειρίκου και στις εξεγερμένες νεολαίες κατά την περίοδο 1968-1975, όπου διατρέχει τον Μάη του '68, το Πολυτεχνείο και καταλήγει στην κλαίουσα μάνα της Κύπρου. Και το τέταρτο έργο του τετράπτυχου διατρέχει τη Μεταπολίτευση μέχρι την κρίση του 2010, καταλήγοντας με τον γυμνό Λουσιάν Φρόιντ μπροστά στην αυτοπροσωπογραφία του.
Π.Κρ. Εφημερίδα ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου