Ποιο είναι αυτό που πρέπει να συζητηθεί και να αντιμετωπιστεί άμεσα σε σχέση με τις πλημμύρες;

 

 

του Στέφανου Σταμέλλου

Για τις πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες στη Γερμανία - με τους 180 νεκρούς, τους 150 αγνοούμενους και πάνω από 750 τραυματίες - διαβάζουμε μεταξύ των άλλων ότι κατέρρευσε φράγμα στο Άλτεναρ “Άρχισε να βρέχει εδώ και μέρες με αποτέλεσμα να σπάσει ένα φράγμα στο Άλτεναρ” και “υπερχείλισε ο ποταμός Αρ”

Εδώ: https://www.protothema.gr/.../germania-suglonizei-i.../

Ο Αρ είναι παραπόταμος του Ρήνου με μήκος περίπου 85 χιλ., όσο δηλαδή και ο Σπερχειός. Διασχίζει το ομόσπονδο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας – Βετσφαλίας και το κρατίδιο της Ρηνανίας – Παλατινάτου.

 

Διαβάζουμε επίσης στο https://el.wikipedia.org για τον Αρ ότι «…Η ανάπτυξη των υφιστάμενων οικισμών, των οδικών και σιδηροδρομικών αρτηριών και των καλλιεργήσιμων εκτάσεων της κοιλάδας του Αρ οδήγησαν στο γεγονός η κοίτη να γίνει ολοένα και στενότερη, ώστε απαιτήθηκε σε κάποια σημεία ο ρους να ευθειαστεί, η κοίτη του ποταμού, να στερεοποιηθεί και να κατασκευαστούν φράγματα για τον έλεγχο της δύναμης ροής του ποταμού, ώστε να αποφεύγονται διαβρώσεις». Δεν έσπασε τυχαία το φράγμα και δεν έγινε τυχαία η υπερχείλιση του ποταμού. Προηγήθηκε η στένωση και η ευθυγράμμιση της κοίτης και στη συνέχεια η συνεχής κατασκευή φραγμάτων για να ελεγχθεί η δύναμη της ροής και να αποφευχθούν διαβρώσεις.

 

Άρα, ποιο είναι αυτό που πρέπει να συζητηθεί και να αντιμετωπιστεί με οργανωμένο τρόπο σε σχέση με τις πλημμύρες; Είναι φυσικά οι ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στη ροή των ποταμών και των χειμάρρων, με ποικίλους τρόπους, που κάνουν πιο επικίνδυνες τις έντονες βροχοπτώσεις. Και δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή. Πρέπει να πάρουμε ως δεδομένο ότι αυτές είναι οι συνθήκες που θα βιώνουμε στο εξής, Αντικειμενικά η πρόληψη και η μελέτη των έργων πρόληψης και αποκατάστασης θα βοηθήσουν στη μείωση των επιπτώσεων από τις έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες.

 

Λέμε ότι πλήττονται περισσότερο οι αστικές περιοχές… Οι πλημμύρες ευνοούνται από τις επεμβάσεις στα ποτάμια και στα ρέματα, κάτι που συμβαίνει συχνότερα στις αστικές ζώνες παρά στις αγροτικές περιοχές. Οι υπερχειλίσεις συνδέονται με στεγανοποιημένες τσιμεντοποιημένες ζώνες, με δρόμους και χώρους στάθμευσης και με συστήματα στραγγίσματος, που είχαν μελετηθεί για βροχοπτώσεις, οι οποίες συνέβαιναν πριν από εκατό χρόνια.

 

Δείτε στη φωτογραφία τα τροποποιημένα ποτάμια στη Γερμανία, από παρουσίαση του Ulrich Eichelmann που έγινε στην εκδήλωση «ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ / ΑΧΕΛΩΟΣ - ΜΕΣΟΧΩΡΑ: 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑΣ». Στη φωτογραφία και στο χάρτη δείτε: με κόκκινο οι πολύ κραυγαλέες, ισχυρές, επεμβάσεις, με κίτρινο οι ισχυρές επεμβάσεις, με πράσινο οι μέτριες επεμβάσεις και με μπλε μικρές έως καθόλου επεμβάσεις. Τα συμπεράσματα είναι εύκολα.

Και το ερώτημα είναι: Εμείς ως χώρα, και κυρίως ως αυτοδιοίκηση, τι κάνουμε γι’ αυτό; Και δεν αναφέρομαι τυχαία στον Σπερχειό. Όλοι ξέρουμε ότι η κοίτη του και έχει στενέψει και έχει δεχθεί πολλές επεμβάσεις λόγω των ποικίλων οδικών έργων και οδικών αξόνων. Τα δε αναχώματα και τα φράγματα με σαρζανέτ είναι σε όλο το μήκος του.

 

http://www.e-ecology.gr

https://www.facebook.com/stefanos.stamellos/