PIGS

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 24.2.24

PIGS σημαίνει  στα Αγγλικά «γουρούνια», αλλά το αρκτικόλεξο  που λέει «Portugal Italy Greece Spain»   ήταν ένας τρόπος να ειρωνευθούν οι Βόρειοι  τα ελλείμματα και το χάλι της δημοσιονομικής πολιτικής των νοτίων χωρών της ΕΕ. Τελικά το πράγμα οδήγησε εκεί που οδήγησε, ξεμείναμε έχοντας 10 δις έλλειμμα από τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, ανακαλύψαμε ότι η Ολλανδία έχει την καλύτερη γεωργία ανά την Ευρώπη, ανακαλύψαμε ότι είναι αδύνατο να προσαρμοσθούμε στις απαιτήσεις του Green Deal :  Που είναι  η εναρμόνιση με τη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ με μείωση κατά 50% της χρήσης φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων ως το 2050 και αύξηση της βιολογικής παραγωγής κατά 25% στις καλλιεργούμενες εκτάσεις  έως το 2025 .

 

Στο μεταξύ ο αγώνας των Ελλήνων αγροτών συνεχίζεται. Τα κύρια αιτήματα των αγροτών είναι το αφορολόγητο  αγροτικό πετρέλαιο, η  φθηνότερη  κατά 7 λεπτά κιλοβατώρα, η επιδότηση για την αγορά λιπασμάτων, ζωοτροφών και αγροεφοδίων,  το τέλος των ελληνοποιήσεων. Είπε ο συνδικαλιστής  Κώστας Τζέλας από το βήμα της πλατείας Συντάγματος: «Κάθε φορά που γίνεται αναθεώρηση της ΚΑΠ, εμείς γινόμαστε φτωχότεροι».

Στο μεταξύ όμως συνεχίζεται ο κατήφορος της υπαίθρου. Οι αγρότες «κλαίγονται» για πολλοστή φορά, τώρα όμως το μήνυμα που εκπέμπουν είναι αληθινό : Από τις  11000 οικισμούς που είχαμε το 1981 είναι αμφίβολο αν έχουν απομείνει οι μισοί.

Στο νομό Ευρυτανίας οι «κάτοικοι» είναι  17000, μερικοί από τους οποίους είναι  χρήστες της υπαίθρου σε εκλογικές αναμετρήσεις,  ενώ η έκταση του νομού  είναι 1869 τετραγωνικά χιλιόμετρα – δηλαδή υπάρχουν λιγότεροι  από 10 κατοίκους ανά τ.χ. και ελάχιστοι  για κτηνοτροφία. Συγκρινόμαστε πλέον με τη Σερβία, τη Βουλγαρία, τα Σκόπια, την Αλβανία, σε απώλεια αγροτικού πληθυσμού, με τους περισσότερους οικισμούς της περιφέρειας να είναι θλιβερά άδειοι το χειμώνα…

Η σημερινή εντατική γεωργία έχει  μεγάλη χρήση  χημικών λιπασμάτων και  φυτοφαρμάκων,  αλόγιστη εκμηχάνιση  ,σπατάλη υδάτων, μεγάλη έκθεση σε κακοκαιρίες και πλημμυρικά συμβάντα. Ο δρόμος που πρέπει να διανυθεί για την ορθολογική παραγωγή ποιοτικών προϊόντων είναι μεγάλος – ενδιαμέσως όμως παρεμβάλλονται οι «παράδρομοι»   της σύνδεσης γεωργίας και βιομηχανικού κεφαλαίου, της γεωργίας των μεταλλαγμένων, της εντατικοποίησης   που οδηγεί στην αποσύνδεση  γεωργίας και ανθρώπων. Είναι φανερό, ότι η γεωργία χρειάζεται ένα μεγαλόπνοο σχέδιο για την ποιοτική αναβάθμισή της, πράγμα που  δεν μπορεί να  δώσει  το σημερινό  καθεστώς  .