Η Πεντέλη μάννα καίγεται

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 23.7.22

Φωτιά συν αέρας,    με ριπές και από πολλές κατευθύνσεις (gusting, που λένε  στην αεροπορία…) ίσον καταστροφή. Καταστροφή που μπορεί να είναι ολική ή μερική, να περιλαμβάνει σπίτια , αυτοκίνητα ,κοινωνικά  δίκτυα και άλλες διευκολύνσεις. Μεταξύ  αυτών συμπεριλαμβάνονται  τα ζώα:  Η Ειδική Γραμματεία για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς απηύθυνε έκκληση σε όλους τους πολίτες να μην εγκαταλείπουν τα ζώα τους, να μην τα αφήνουν αβοήθητα, δεμένα και εγκλωβισμένα .

Η Πεντέλη, συνολικής έκτασης 110 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ήταν ο χώρος όπου συγκεντρώθηκαν  οι νεοσύλλεκτοι στην επιστράτευση του 1974. Στη  Βόρεια Πεντέλη, είναι και το γερμανικό νεκροταφείο ,που τιμήθηκε το 2011 από Έλληνες στρατιωτικούς, ενώ αντίστοιχοι τάφοι  στα σύνορα Γαλατσίου-Κυψέλης  έμειναν  στην αφάνεια. 

Η τωρινή πυρκαγιά ήρθε για να συμπληρώσει το καταστροφικό έργο των πυρκαγιών του 1995, του 1998, του 2007. Και όμως, η Πεντέλη είχε  ιστορικό  ρόλο : Από το 1950, όταν η φυματίωση ήταν θανατηφόρα ασθένεια ακόμη, στα Μελίσσια λειτουργούσαν σανατόρια ενώ στην Πεντέλη χτίζονταν   παραθεριστικές κατοικίες για φυματικούς. Εκεί λειτουργούσαν το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος και  το αναρρωτήριο του ΠΙΚΠΑ .

Αν πάμε παλιότερα, συναντάμε την Ιερά Μονή της Πεντέλης που είναι άγνωστες οι  διαδικασίες υπό τις οποίες  έθεσε  το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Αρχιεπισκοπής σε ολόκληρο λόφο. Ακόμη πιο παλιά, έχουμε την κατασκευή από το 134-140 μΧ του Αδριάνειου υδραγωγίου, που ήταν υπόγεια σήραγγα μήκους 25 χιλιομέτρων  και είχε βοηθητικά έργα μεταξύ άλλων την Κιθάρα, στο σημερινό κτήμα Τατοϊου. Ακόμη πιο παλιότερα, στις  υπώρειες του βουνού όπου ο οικισμός Πικέρμι, συναντάμε  τα παλαιοντολογικά ίχνη 3 εκατομμυρίων ετών- όπως ρινόκερους, ελάφια, αντιλόπες και γαζέλες, καθώς  και ένα είδος πιθήκου που φέρει την  επιστημονική ονομασία Μesopithicus pentelicus.

Και όμως, η πυρκαγιά ήρθε  να κάψει  πολλά ση
μεία ενδιαφέροντος και ιστορίας. Ήρθε για έναν όλεθρο – προσωρινό, αλλά όλεθρο. Το ερώτημα που πάντοτε τίθεται, είναι το «τις πταίει» : Φταίει ας πούμε ο οικισμός Ντράφι, που έγινε σε μεγάλο υψόμετρο και κατόρθωσε να ενταχθεί στο πολεοδομικό σχέδιο ; Φταίει η αλλαγή χρήσης του βουνού – από χώρο ανάπαυσης των φυματικών σε χώρο αναψυχής;

Φταίνε όλα αυτά , προ πάντων όμως φταίει η εγκατάσταση κατοικιών σε δασικές ζώνες, δίπλα στα πεύκα. Αυτή είναι η υπ’ αριθμόν 1 θανατηφόρα συγκατοίκηση…..