Στις 7 Αυγούστου παίρνουμε θέση μάχης και υπεράσπισης της Καζάρμα. Γιατί η εικόνα του Τυμπάνου στην Αργιθέα, πληγωμένου από τα έργα της “πράσινης ανάπτυξης”, είναι μία εικόνα από το μέλλον και της Καζάρμα, εάν επιτρέψουμε να γίνει το αιολικό εργοστάσιο με εννέα ανεμογεννήτριες που έλαβε άδεια εγκατάστασης.
Γιατί θέλουμε από το οροπέδιο της λίμνης Πλαστήρα, από τα γύρω χωριά, από το ορειβατικό καταφύγιο ,να βλέπουμε το επτάμετρο πυροφυλάκιο της κορυφής της και όχι τις ανεμογεννήτριες, ύψους 130 μέτρων η καθεμιά, που σχεδιάζεται να εγκατασταθούν γύρω του.
Γιατί πίσω από την Καζάρμα, στο διάσελο του Αγίου Νικολάου, στους πρόποδες της Καράβα, το κόκκινο φωτάκι του ανεμομετρικού ιστού που αναβοσβήνει το βράδυ δίνει το στίγμα ακόμα ενός μετώπου υπεράσπισης της υψηλότερης κορυφής των Αγράφων. Θυμάσαι; Μέχρι πριν λίγο καιρό αυτό το φωτάκι αναβόσβηνε στην Καζάρμα.
Γιατί ένα από τα ποτάμια που πηγάζουν από τα έγκατα αυτού του βουνού, ο Κερασιώτης, μπαζώνεται με ένα δεύτερο τσιμεντένιο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, αφού το πρώτο το παρέσυρε το ρέμα και ευτυχώς μάτια μου δεν ήταν ψέμα. Αλλά δυστυχώς δεν είναι ψέμα ούτε ότι ο Άσπρος στο Καροπλέσι, αυτό το μοναδικό στολίδι με τα νερά του που κυλούσαν ορμητικά ανάμεσα σε πλατάνια και λεύκες, και τις βίδρες να κοντοστέκονται, είναι έτοιμος να μπει σε σωλήνα και να ερημώσει για δύο χιλιόμετρα για να παραχθεί η... εξωφρενική ενέργεια των 0,99MW!
Κοιτάμε την Καζάρμα και βλέπουμε τα νοτιοανατολικά Άγραφα, τις δασώδης πλαγιές της Βουλγάρας, του Καπροβουνίου, του Ιτάμου που απειλούνται και πάλι από τα σχέδια μίας αδηφάγας βιομηχανίας που χαρακτηρίζει τα έργα της “πράσινα” εξαφανίζοντας χιλιάδες στρέμματα πρασίνου, ισοπεδώνοντας βουνοκορφές και τσιμεντώνοντας ποτάμια.
Στις 7 Αυγούστου είμαστε στην Καζάρμα. Αλλά και κάθε μέρα έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και είμαστε έτοιμοι και έτοιμες να σταθούμε απέναντι στη λεηλασία της φύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου