ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΙΚΡΟΝΟΙΑ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή
27.11.21

Ο κύριος  Πέτρο Σάντσεθ είναι  Ισπανός σοσιαλιστής , πρωθυπουργός της χώρας  ,  ο οποίος πρόσφατα πήρε απόφαση να συμβάλει στον εξοπλισμό της Τουρκίας. Η ναυπήγηση ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου για λογαριασμό της χώρας αυτής   έρχεται να ενισχύσει δραματικά τη δύναμή της , τη στιγμή που  σωρεία άλλων χωρών και πολιτικών δυνάμεων αντιτίθενται  στον  εξοπλισμό της.  Είναι μια   απόφαση  που  έρχεται σε αντίθεση με το ρόλο της Ισπανίας στην ομάδα των Μεσογειακών χωρών  της ΕΕ.  Ακόμη είναι μια απόφαση που μας θυμίζει την τσιγγουνιά της Ισπανίας εν όψει των εορτασμών για τα 200 χρόνια από το  1821 – η χώρα αυτή ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση την καταβολή της δαπάνης σε ηλεκτρικό ρεύμα !

Η Ισπανία δείχνει πως έχει μια μικρονοϊκή  και εισπρακτική  πολιτική, πώς  βασίζεται σε υπολογισμούς  μικρής κλίμακας, πως στηρίζεται  στην «μικρή ιστορία» και ελάχιστα έως καθόλου στην «μακροϊστορία» :  Οι εισπρακτικές  και «πωλητικές» της επιδιώξεις  κάνουν τη χώρα  να ξεχνάει το ιστορικό παρελθόν της . Στο παρελθόν αντιμετώπισε τους Τούρκους  σε έναν αγώνα πραγματικά επικό.   Το 1570, είχε αποφασίσει να ενισχύσει την πολιορκούμενη από τους Οθωμανούς  Κύπρο  με 25.000 στρατιώτες – στη πορεία όμως άλλαξε γνώμη. Αμέσως μετά  οι Ισπανοί συμμετείχαν στη  ναυμαχία της Ναυπάκτου, που αποτυπώθηκε στα έργα  του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου και  στην  οποία  πήρε μέρος    ο άνθρωπος που λογίζεται ως   νούμερο ένα της παγκόσμιας λογοτεχνίας,  ο Μιγκέλ Ντε Θερβάντες. Σαν νέος Αισχύλος, που θεωρούσε ως  μεγαλύτερο επίτευγμα στη ζωή του τη συμμετοχή  στη μάχη του Μαραθώνα  , ο Θερβάντες   ένοιωθε κι αυτός πολύ υπερήφανος   και πίστευε ότι είχε λάβει μέρος στο  ενδοξότερο επεισόδιο  που είδαν ή θα δουν οι αιώνες. Στον «Δον Κιχώτη»  έγραφε :  «τη μέρα εκείνη διαλύθηκε σ’ ολόκληρο τον κόσμο η μέχρι τότε υφιστάμενη πεποίθηση ότι οι Τούρκοι ήσαν στη θάλασσα αήττητοι».

 

Και ο Πρόεδρος της  Σοσιαλιστικής διεθνούς κύριος Παπανδρέου τι έχει να πει για το σύγχρονο πνεύμα των Ισπανών; Πως  υπογραμμίζει τον ειρηνοποιό ρόλο των Σοσιαλιστών  του ;   Μήπως  τελικά   περιορίζεται να  προεδρεύει  της Σοσιαλιστικής Διεθνούς – θυμίζοντας  με το «απλώς προεδρεύει» τον   πατέρα του, που σε κάποια σύγκρουση είχε προσφύγει σ’ αυτή τη δήλωση  διαφυγής; Προς το παρόν  δίνει την εντύπωση  επιτήδειου ουδέτερου,  που «απλώς»   κάθεται στην άκρη και περιμένει….