Ο Πάρης
Καπράλος, εικαστικός επιμελητής σημειώνει μεταξύ άλλων για την
έκθεση: «Από τη φύση μας είμαστε ανίκανοι να παραμένουμε για καιρό σε
δυστοπίες, αποζητούμε την ελευθερία και τη δημιουργικότητα, μέσα από την
έκφραση των συναισθημάτων μας. Σε μία κοινωνία σε αδυναμία έκφρασης υπό
το ψυχολογικό βάρος φόβου, ανασφάλειας και με υψηλό το αίσθημα
αβοηθησίας, μια γενικευμένη αλεξιθυμία ίσως είναι το επόμενο
"κύμα", όταν πια θα έχει παρέλθει η βιολογική απειλή. Από αυτή
την κατάσταση δεν εξαιρείται ο καλλιτέχνης ως κοινωνικό υποκείμενο.
Παρόλα αυτά, το έργο τέχνης έχει τη δυναμική να επηρεάσει την κοινωνία
προτείνοντας τρόπους σκέψης και καλλιεργώντας αξίες.»
Και
συνεχίζει λέγοντας ότι : «…Κατά τον Wittgenstein σκοπός της τέχνης
είναι να απελευθερώσει τη σκέψη από τα δεσμά του παρελθόντος και να
ανοίξει νέους ορίζοντες στην κατανόηση της πραγματικότητας. Οι εννέα
καλλιτέχνες της έκθεσης εισφέρουν ο καθένας μία δική του οπτική,
εγγεγραμμένη σε προσωπική σημειολογία, αποτυπωμένη με ιδιωματικές γραφές.
…Οι εξπρεσιονισμοί, οι αλληγορίες και οι συμβολισμοί των έργων δεν είναι
μέτρο κατανόησης, αλλά μια διαισθητική γλώσσα που συνδιαλέγεται με το
μυαλό και τη ψυχή.»
|
Ο Πάρης Καπράλος, εικαστικός επιμελητής
σημειώνει μεταξύ άλλων για την έκθεση: «Από τη φύση μας είμαστε
ανίκανοι να παραμένουμε για καιρό σε δυστοπίες, αποζητούμε την ελευθερία
και τη δημιουργικότητα, μέσα από την έκφραση των συναισθημάτων μας. Σε
μία κοινωνία σε αδυναμία έκφρασης υπό το ψυχολογικό βάρος φόβου,
ανασφάλειας και με υψηλό το αίσθημα αβοηθησίας, μια γενικευμένη
αλεξιθυμία ίσως είναι το επόμενο "κύμα", όταν πια θα έχει
παρέλθει η βιολογική απειλή. Από αυτή την κατάσταση δεν εξαιρείται ο
καλλιτέχνης ως κοινωνικό υποκείμενο. Παρόλα αυτά, το έργο τέχνης έχει τη
δυναμική να επηρεάσει την κοινωνία προτείνοντας τρόπους σκέψης και
καλλιεργώντας αξίες.»
Και συνεχίζει λέγοντας ότι : «…Κατά τον
Wittgenstein σκοπός της τέχνης είναι να απελευθερώσει τη σκέψη από τα
δεσμά του παρελθόντος και να ανοίξει νέους ορίζοντες στην κατανόηση της
πραγματικότητας. Οι εννέα καλλιτέχνες της έκθεσης εισφέρουν ο καθένας μία
δική του οπτική, εγγεγραμμένη σε προσωπική σημειολογία, αποτυπωμένη με
ιδιωματικές γραφές. …Οι εξπρεσιονισμοί, οι αλληγορίες και οι συμβολισμοί
των έργων δεν είναι μέτρο κατανόησης, αλλά μια διαισθητική γλώσσα που
συνδιαλέγεται με το μυαλό και τη ψυχή.»
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου