|
|
ΠΕΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ τῆς Συνελεύσεως τῆς 3ης
7βρίου ἀνεπτύχθη ἅμιλλα περὶ τῆς ὑποστηρίξεως τῶν δικαιωμάτων τῶν
ἐν τῷ ἀγῶνι θυσιασάντων προσωπικῶς καὶ ὑλικῶς, ἐζήτησαν λοιπὸν νὰ
συνταχθῇ περὶ τούτου ψήφισμα. Πάντες οἱ νοήμονες ὅτι μία τοιαύτη ἀπαίτησις
ἀφεώρα τὴν ἀποζημίωσιν τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων, διότι τίς δὲν ἐθυσίασε
κατὰ τὸν ἀγῶνα καὶ τούτου ὑπάρχοντος τίς ὁ ἀποζημιώσων ἅπαντας τοὺς
Ἕλληνας; Ἐν τούτοις ἔπρεπε νὰ γίνῃ κάτι τι διὰ νὰ ἡσυχάσῃ ὁ ἐν τῇ Συνελεύσει
ἀναπτυσσόμενος περὶ τούτου θόρυβος, ὃν ὑποστήριζον οἱ στρατιωτικοὶ
φρονοῦντες ὅτι θὰ περιέλθῃ ἡ περὶ τῆς ἀποζημιώσεως αὐτῆς διαχείρισις
εἰς αὐτοὺς ὅπως τὸ 1834 καὶ 1836, διὰ τῶν περιφήμων ἐκείνων ἐπιτροπῶν
ἐπὶ τῶν ἐκδουλεύσεων τῶν στρατιωτικῶν, ἐν αἷς ἐγένοντο τοσαῦται ἀδικίαι
διὰ τὴν ἰδιοτέλειαν καὶ φατριασμὸν τῶν συγκροτησάντων αὐτὰς στρατιωτικῶν,
ὥστε αἱ ἀδικίαι αὗται ἐγέννησαν καὶ ἀνταρσίας καὶ ἐπίδοσιν εἰς τὴν
ληστείαν τῶν ἀδικηθέντων. Ἔπρεπε λοιπόν, ὡς εἴρηται ἀνωτέρω, νὰ
γίνῃ κάτι τι καὶ τοῦτο ἐξετέλεσεν ὁ Ζωγράφος συντάξας τὸ ψήφισμα
«τὸ τῶν παθόντων καὶ ταφέντων» χλευαστικῶς κληθέν. Μόλις ἀνεγνώσθη
καὶ ὁμόφωνος ἡ Συνέλευσις τὸ ἐπεκύρωσεν, ὁ συντάκτης αὐτοῦ ὑπογελῶν
εἶπε πρὸς τὸν εἰπόντα αὐτῷ Πετζάλην ὅτι:
— Τὸ ψήφισμα αὐτὸ εἶναι ἀνεφάρμοστον.
— Τοῦτο ἐσκόπουν καὶ ἐγὼ διὰ νὰ μὴν ἐφαρμοσθῇ ποτέ.
Τοῦτο ἀπέδειξε καὶ ἡ συγκρότησις πρὸς ἐκτέλεσιν τοῦ ψηφίσματος
αὐτοῦ τῶν ἐπιτροπῶν τοῦ 1845 ὑπὸ τοῦ Κωλέττου, τὸ 1849 ὑπὸ τοῦ Στάικου,
τὸ 1860 ὑπὸ τοῦ Μπότζαρη καὶ τὸ 1861 ὑπὸ τοῦ ἰδίου, δι' ὧν περιεποιήθη
ἡ φιλοτιμία τῶν ἐπιζώντων ἀγωνιστῶν διοριζομένων ὡς μέλη τῶν ἐπιτροπῶν
αὐτῶν, οὐχ' ἧττον ὑπέστη καὶ τὸ Δημόσιον εἰς ἐνοίκια καὶ ὑπαλλήλους
τῶν Ἐπιτροπῶν αὐτῶν ὄχι ὀλίγην δαπάνην, ὡς καὶ οἱ ἀπαιτηταὶ ἀμοιβῶν
διὰ τῶν δαπανηθέντων εἰς χαρτόσημα χρησιμεύσαντα πρὸς πιστοποίησιν
τῶν θυσιῶν των.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου