ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ «ΤΙΜΩΡΙΑ»

 

Του Γιάννη Σχίζα

 

Ο Γούντυ Άλλεν  σε ένα έργο του υποστηρίζει  πως κωμωδία είναι ίσον  τραγωδία συν  χρόνος, θέλοντας να δείξει όχι απλώς τον εξευμενισμό και την άφεση των κριμάτων ενός δράστη μετά από τη παρέλευση ορισμένου χρόνου, αλλά την ίδια τη μετατροπή της τραγωδίας  σε αστεία υπόθεση. Λόγου χάρη στο φονικό ενός νεοέλληνα λούμπεν  στα 1925 με 1930 , που συνδέθηκε με την απίθανη δικαιολογία  ότι ο «μάγκας» (το θύμα) είχε φάει μια μαχαιριά από ένα «γέρο μάγκα» γιατί του είπε «βούρτου γερόμαγκα»- δηλαδή «επάνω του γερόμαγκα»:  Η υπόθεση αυτή ήδη,  μετά από λίγο χρόνο, έβγαζε μόνο γέλιο…

 

Τα αλλεπάλληλα εγκλήματα της τελευταίας περιόδου, ο φόνος του Καραϊβάζ, του ζευγαριού στη Ζάκυνθο, της ληστείας μετά του φόνου της νεαρής κοπέλας στα Γλυκά Νερά, φαίνεται ότι δεν  έχουν μια διαδικασία χάριτος και πολύ περισσότερο δεν υπόκεινται σε   μια διαδικασία μετατροπής τους σε κωμωδία. Μάλιστα  στην περίπτωση της κοπέλας που σκοτώθηκε και ληστεύθηκε,  οι παλιότεροι  θα θυμούνται  ότι κάποτε η «ληστεία μετά φόνου»  είχε μόνο μια ποινή, την ποινή του θανάτου….

 

Στο σύγχρονο ποινικό καθεστώς καταλήξαμε να έχουμε την ποινή των εικονικών  ισοβίων,

η οποία όμως μετατράπηκε  σε ελάσσονες ποινές,  και επειδή   δεν φτάνανε αυτές μετατράπηκαν  σε αγροτικές ... Βέβαια, θα πει κανείς, φταίει η χωρητικότητα των φυλακών και  το ότι   δεν υπάρχει   μια συστηματική «σωφρονιστική»  παραγωγή χώρου. Όμως εδώ  επί πλέον  πρέπει να αναγνωρίσουμε  την επιεική αντίδραση απέναντι στο μικρό έγκλημα, που είναι προπονητικό πεδίο για το μεγάλο έγκλημα : Ποιος δεν έχει πάει στην Αστυνομία να καταγγείλει μια ελαφρά  αδικοπραγία που έγινε εις βάρος του, λόγου χάρη μια κλοπή ποδηλάτου, και να μην ακούσει τους Αστυνομικούς να του λένε ένα τρέχα γύρευε;

 

Δεν θέλω να προτείνω σαν υπόδειγμα την  Αμερική , που - εκτός από την ποινή του θανάτου –  έχουν ποινές που κρατούν κάποτε και  50 χρόνια, αλλά  δεν πρόκειται να ξεχάσω το συμβάν με τη δολοφονία του Τζών Λένον. Το 2020(40 χρόνια μετά) ο καταδικασθείς  ζήτησε την αποφυλάκισή του για 9^η φορά  και  η υπόθεση παραπέμφθηκε  ξανά σε δικαστές , όπου η γνώμη των συγγενών του  εκλιπόντος ήταν βαρύνουσα :  Όμως, η χήρα του  Λένον Γιόκο Όνο  αρνήθηκε να επιτρέψει την  διαδικασία της χάριτος …