Ο Φάουστ, οι φιλόζωοι, ο Μαρμαρινός

Ένας σκύλος που έπαιζε  στη παράσταση του «Φάουστ» (σε σκηνοθεσία Μ.Μαρμαρινού) στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, προκάλεσε τις αντιδράσεις ζωόφιλων, με  αποτέλεσμα την απόσυρση του ζώου από τη θεατρική σκηνή….

Η παρέμβαση των ζωόφιλων βασίστηκε στο Νόμο 4039/2012, που απαγορεύει τη συμμετοχή ζώων σε θεάματα κάθε είδους. Ο Νόμος  φαίνεται κάπως υπερβολικός – σχεδόν έχει την «οσμή» κάποιων που αφού πισωγύρισαν την κοινωνία εκεί που είναι, χρειάζονται  κάτι για να μπορέσουν να αυτοσυστηθούν ως αβαν-γκαρντ, κοινώς πρωτοποριακοί. Ο Μαρμαρινός   αναφέρεται σε αυτό τον νόμο  ως «πρόχειρο, ολοκληρωτικής απολυτότητας στη διακήρυξή του, απ’ αυτούς που πολύ συχνά και εύκολα σχεδιάζονται και «παραχωρούνται»  σε  ανύποπτο χρόνο κάτω από την πίεση «ευαίσθητων» ψηφοφόρων».
Έχω τη γνώμη ότι τα σκυλιά όταν εκπαιδεύονται για να συζούν αρμονικά με τους ανθρώπους, υφίστανται διάφορες «κυρώσεις» στη διάρκεια  της «παιδαγωγικής» διαδικασίας, πράγμα που  δεν είναι και δεν εκλαμβάνεται από κανένα ως βασανιστήριο. Πρόσφατα, κάποιοι Αμερικανοί καλούσαν – με τον πιο μελιστάλακτο και τρυφερό τρόπο – ένα σκυλάκι να «πει» μερικές λέξεις, π.χ. Ομπάμα, κι εκείνο ανταποκρινόταν με μικρά «αλυχτίσματα»,  σκορπώντας χαρά στους γύρω του αλλά και στους θαμώνες του διαδικτύου.
Θέλω να πω με όλα αυτά, «μηδέν άγαν ζωόφιλοι» …

Ακολουθεί το κείμενο  των μεν και της αντίδρασης του δε, από τις στήλες του ECONEWS:

   Την αντίδραση φιλόζωων θεατρόφιλων προκάλεσε η εμφάνιση ενός αδυνατισμένου σκύλου στο τέλος της παράστασης “Φάουστ” που έχει ανέβει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού.

Με ανακοίνωση που ανέβηκε στην ιστοσελίδα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, η διεύθυνση του πολιτιστικού Ιδρύματος δίνει εξηγήσεις:   “Ο σκύλος, ο οποίος εμφανίζεται στην παράσταση Φάουστ διασχίζοντας άπαξ την σκηνή, έρχεται καθημερινά στη Στέγη μισή ώρα πριν από το τέλος της παράστασης συνοδεία του αφεντικού του κ. Βασίλη Κασμά και απομακρύνεται μαζί με τον ίδιο αμέσως μετά το πέρας της παράστασης.

Ο σκύλος δεν είναι σε καμία περίπτωση υποσιτισμένος, ανήκει στην ράτσα Lévrier Greyhound, τα οποία από την φύση τους είναι πολύ αδύνατα αθλητικά σκυλιά αγώνων ανεξαρτήτως σίτισης (http://fr.wikipedia.org/wiki/L%C3%A9vrier_greyhound).

Ωστόσο, ύστερα από προσεκτικότερη διερεύνηση της σχετικής νομοθεσίας, αποφασίστηκε από την παραγωγή η απομάκρυνση του εν λόγω σκύλου από την παράσταση”.

Την εμφάνιση του σκύλου γνωστοποίησε στην ιστοσελίδα www.zoosos.gr η κα. Μ. Ποτήρη, η οποία προχώρησε και σε σχετική καταγγελία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.

Βάσει του νόμου 4039/2012, η χρήση ζώων σε παραστάσεις απαγορεύεται και διώκεται ποινικά.

Το άρθρο 12 του νόμου 4039/2012 τονίζει: «Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση κάθε είδους ζώου σε κάθε είδους θεάματα και άλλες συναφείς δραστηριότητες. 1. Απαγορεύεται η διατήρηση κάθε είδους ζώου σε τσίρκο ή σε θίασο με ποικίλο πρόγραμμα, εφόσον τα ζώα αυτά χρησιμοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό στο πρόγραμμα τους, πραγματοποιούν παραστάσεις ή παρελαύνουν ή εμφανίζονται ενώπιον κοινού.

2. Απαγορεύεται η διατήρηση κάθε είδους ζώου σε επιχειρήσεις ψυχαγωγικών παιχνιδιών, πίστας αυτοκινητιδίων, μουσικών συναυλιών, επιδείξεων, πανηγυριών ή άλλων καλλιτεχνικών ή ψυχαγωγικών εκδηλώσεων, εφ’ όσον τα ζώα χρησιμοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό στο πρόγραμμα τους».

Στο άρθρο 13 γίνεται αναφορά στις εξαιρέσεις. Συγκεκριμένα τονίζεται «1. Από τις απαγορεύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 12 παράγραφοι 1 και 2 εξαιρούνται οι νομίμως λειτουργούντες ζωολογικοί κήποι, τα ενυδρεία, τα καταστήματα πώλησης ζώων, τα κέντρα περίθαλψης ειδών άγριας πανίδας και τα εκτροφεία θηραμάτων, που διέπονται από ειδικές διατάξεις, υπό την προϋπόθεση ότι και στους παραπάνω χώρους δεν διεξάγονται κάθε είδους παραστάσεις με τη συμμετοχή ζώων».

Μαρμαρινός: φασιστικού τύπου ζωοφιλία απομάκρυνε τον σκύλο του Φάουστ από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Σκληρή ανακοίνωση κατά των φιλοζωικών οργανώσεων, αλλά και πολιτών που αντέδρασαν στην εμφάνιση σκύλου στην παράσταση Φάουστ που ανέβηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών εξέδωσε ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός.
Ο κ. Μαρμαρινός έκανε λόγο για φασιστικού τύπου φανατισμό “ζωόφιλων” και επεσήμανε με νόημα ότι ο σκύλος ράτσας Lévrier Greyhound που εμφανιζόταν στην παράσταση ήταν χρώματος μαύρου.

Αναλυτικότερα, ο κ. Μαρμαρινός αναφέρει τα εξής:
«Όλον αυτόν τον καιρό, συνειδητά σιωπηλός, παρακολουθώ- όχι χωρίς κάποια θλίψη – όλο αυτό το μανιφέστο ενός ανορθολογικού φανατισμού να εκτυλίσσεται μπροστά μου, ακριβώς δίπλα μου, εξ’ αφορμής ενός υπέροχου, αθλητικού, ΜΑΥΡΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ράτσας. Ένα συμβάν – μία αστραπιαία εμφάνιση μόλις 45 δευτερολέπτων, μετά από 3.30 ώρες παράστασης του Φάουστ – στέκεται ικανό να βυθομετρήσει τοπικά την κατάσταση μίας κοινωνίας, αποκαλύπτοντας – όπως ακριβώς και στον Φάουστ – ότι εκείνο το δυσδιάκριτο πέρασμα από τον Μεσαίωνα στα πρώτα βήματα του διαφωτισμού/ορθολογισμού, ούτε τόσο κατακτημένο είναι, ούτε τόσο μακριά όσο θα ελπίζαμε…
Ένα απλό, καθαρό – προσεχτικά σχεδιασμένο στην κάθε του πτυχή – συμβάν, φέρνει στην επιφάνεια:
α) την πραγματικότητα και τα λογικά όρια ενός πρόχειρου, ολοκληρωτικής απολυτότητας στη διακήρυξή του, νόμου, (απ’ αυτούς που πολύ συχνά και εύκολα σχεδιάζονται και “παραχωρούνται” σε ανύποπτο χρόνο κάτω από την πίεση “ευαίσθητων” ψηφοφόρων).
β) έναν φασιστικού τύπου εντυπωσιακό φανατισμό “ζωόφιλων” – ατόμων ή οργανώσεων – οι οποίοι, με την επικουρία της λέπρας ενός δήθεν ελεύθερου διαδικτυακού δημόσιου βήματος, μεταδίδουν και αναμεταδίδουν όλη τη σκοτεινή ερημιά της ψυχής τους χωρίς έλεος ή διαφυγή.
Μια κατ’ εξοχήν μνησίκακη, αγελαία φωνή, συχνά κρυμμένη στην ηλεκτρονική ημι-ανωνυμία του διαδικτύου, ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ φυσικά, που διαρρηγνύει ιμάτια ευαισθησίας για το “μαρτύριο” του σκύλου και εξακοντίζει κραυγές – τραγικά ομόηχες με κάποιες που ακούγονταν κάποιους αιώνες πίσω και που έστελναν ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ πρόσωπα και ιδέες- υπενθυμίζοντας ένα ζοφερό Παρελθόν σε συνέχειες…
Κάντε μου μια χάρη: διαβάστε ή ξαναδιαβάστε τον ΦΑΟΥΣΤ. Θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ και θα ανακαλύψετε όλες τις “επικαιρότητες” που τον γέννησαν.
Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ εδώ με το ότι ο σκύλος ουδόλως βασανίζεται, ότι δεν υποσιτίζεται ή ταλαιπωρείται, ότι έρχεται λίγο πριν εμφανιστεί με τον άνθρωπό του που ζουν μαζί, ότι ανήκει σε μια υπέροχη αθλητική ράτσα – όλα αυτά και άλλα έχουν ειπωθεί και βρίσκονται στη διάθεση κάθε πραγματικά ενδιαφερόμενου να μάθει την αλήθεια του σκύλου. Θα ήθελα να σταθώ όμως στο γεγονός ότι ΚΑΝΕΙΣ από τους «ζωόφιλους»
α) δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να αναζητήσει την αλήθεια για το διακύβευμα
β) δεν αισθάνθηκε ούτε εξέφρασε την παραμικρή αμφιβολία για τη γνώμη του ή έστω μήπως ελλοχεύει κάπου κάποια άλλη πιθανότητα..
Είναι κρίμα να αποδεικνύεται καθημερινά σχεδόν πως- όπως διάβασα χθες από άλλη αφορμή- “σε χώρα φανατισμού και κραυγών ποιος νοιάζεται για την αλήθεια των πραγμάτων;
Μ. Μαρμαρινός
ΥΓ: (Έχει πάντα ενδιαφέρον όταν το θέατρο προκαλεί τα όρια της συνήθειάς μας. Όλων των ειδών τα όρια… Επ’ αυτού, θα επανέλθω).
Από αυτήν τη θέση, θα ήθελα να ευχαριστήσω όσες φωνές ορθώθηκαν να ονομάσουν το αυτονόητο. …Για τους άλλους, ας θυμούνται πως ο φανατισμός είναι η τελευταία ελπίδα της Απελπισίας».