Ερευνητική εργασία της Βαλή Ευτυχίας

 

Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Ιαπωνίας έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορική χρονογραμμή. Οι πρώτες ενδείξεις εμφανίζονται ήδη κατά την περίοδο της προϊστορίας, με τους σιντοϊστικούς ναούς που κυριάρχησαν εκείνη την περίοδο. Ακολούθησε η περίοδος Asuka όπου μέχρι την περίοδο Edo εισάγεται στη χώρα το κινέζικο στοιχείο επηρεάζοντας καθοριστικά την κουλτούρα της Ιαπωνίας, ενώ εμφανίζονται οι πρώτοι βουδιστικοί ναοί. Η περίοδος Meiji είναι ίσως η πιο κομβική για τη χώρα καθώς ανοίγει τα σύνορά της έπειτα από σχεδόν δύο αιώνες απομόνωσης (περίοδος Edo) επιφέροντας κομβικές αλλαγές σε όλους τους τομείς. Η αρχιτεκτονική όπως κάθε μορφή τέχνης αντανακλά και ταυτόχρονα επηρεάζεται από τα χαρακτηριστικά του πολιτισμού που αντιπροσωπεύει. Έτσι η παραδοσιακή ιαπωνική αρχιτεκτονική χαρακτηρίζεται από: το Ζεν Βουδισμό, την έννοια Ma (κενό), τη σχέση με τη φύση και την τελετή του τσαγιού.  Ένα άλλο στοιχείο καθοριστικό της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής είναι το φυσικό φως και ο τρόπος που αυτό διαχέεται. Οι Ιάπωνες συνέδεσαν το φως με τον χρόνο και τις έννοιες της μεταβλητότητας και της παροδικότητας, στοιχεία επίσης σημαντικά για την ιαπωνική κουλτούρα. Η σκιά ως αποτέλεσμα της απουσίας του φωτός και κυρίως ως υπαινιγμός της ύπαρξής του είναι το στοιχείο κλειδί για τη διαμόρφωση της ατμόσφαιρας του χώρου καθώς αντιμετωπίζεται ως το συμπληρωματικό αυτού που λείπει και όχι ως το αντίθετο - ασύμβατο στοιχείο του. Όσον αφορά τη γεωμετρία προσεγγίζουν την έννοια των ορίων με τρόπο ασαφή και υπαινικτικό δίνοντας βάθος στο χώρο μέσω επικαλύψεων πολλών δισδιάστατων επιπέδων. Η κλίμακα είναι προσαρμοσμένη στον άνθρωπο, ενώ εσωτερικά ο χώρος είναι σχεδιασμένος ώστε να προσαρμόζεται με ευελιξία στις διαφορετικές ανάγκες του χρήστη. Σήμερα η ιαπωνική αρχιτεκτονική μετουσίωσε τις βασικές αρχές της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής σε μία σύγχρονη έκφραση που επηρέασε και επηρεάζει παγκοσμίως τον τρόπο σκέψης του σχεδιασμού, ενίοτε τον καθορίζει κιόλας.