ΔΙΑΒΑΣΑ κάπου ὅτι ὁ Χίτλερ ἀγαποῦσε τοὺς σκύλους, κι ὅτι ἦταν, ἐπίσης, συναισθηματικός. Λοιπὸν ἐγὼ μπροστὰ σ’ ἕνα λαγωνικὸ λιώνω καὶ μ’ ἕνα τραγούδι τοῦ Τσάρλι
Ρὶτς τὰ γυαλιά μου θολώνουν, ὁπότε ἄρχισαν νὰ μοῦ μπαίνουν ἰδέες, ξέρετε, μήπως βαθιὰ μέσα
μου μπορεῖ καὶ νά ’χω τίποτα τάσεις γιὰ μαζικὲς δολοφονίες. Τότε διάβασα
ὅτι πίστευε ἐπίσης καὶ στὴν ἀστρολογία
κι ἔνιωσα πολὺ καλύτερα, διότι ἐγὼ εἶμαι εὐλαβὴς Βαπτιστής. Ἄλλωστε εἶμαι Παρθένος, κι ἐμεῖς οἱ Παρθένοι
παραμένουμε ἀκλόνητοι στὶς ἰδέες μας.
.Από τη συλλογή των ΜπονζάΪ διηγημάτων
(ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου