H πλατεία Κυψέλης

 

Του Γιάννη Σχίζα*

Aυγή  11.11.23

Aυτά που συμβαίνουν στα Εξάρχεια  συμβαίνουν και στην πλατεία Κυψέλης – μόνο που δεν έχουν την ίδια «ακροαματικότητα». Και οι δύο εξελίξεις διαδραματίζονται  υπό την εγωϊστική στάση του νυν δημάρχου, όπου ο Δήμος είναι δήμιος  της πόλης (Αυγή, 2.3.23) ενώ ο μέλλων δήμαρχος κος Δούκας  έχει την άποψη : «Κανένα χαμένο δένδρο  στην Αθήνα».

Στην Κυψέλη δεν υπάρχουν οι κοινωνικές αντιστάσεις που θα βάλουν ζητήματα. Η πλατεία  Κυψέλης έχει απομείνει με μια παιδική χαρά, με ένα περίπτερο – ενώ το άλλο έχει φαγωθεί- με ένα χώρο πώλησης εισιτηρίων για το μετρό. Τα πράγματα ξεκίνησαν σταδιακά και μουλωχτά : Αφού έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πλατείας,  προχώρησαν στο βόρειο μέρος της  με μια  επέκταση περιορίζοντας  την κίνηση των πεζών – ούτε 1,5 μέτρο δεν άφησαν. Στη συνέχεια  έκλεισαν την κίνηση για τους πεζούς στην οδό Βελβενδούς,    υποχρεώνοντας τους να κινούνται στον οδικό χώρο επ’ αόριστο. Και σαν να μην έφταναν αυτά, αφήρεσαν με μια τελευταία κίνηση το 40% του  νότιου μέρους που είχε παραμείνει αλώβητο με  μουριές, χωρίς φυσικά να δώσουν λόγο των πράξεών τους ή να δημοσιοποιήσουν πότε παίρνει τέλος αυτό το μαρτύριο ! Αυτό που απέμεινε από τη σκοροφαγωμένη πλατεία ήταν δύο μικρά τμήματα, που το ένα χρησιμεύει για να παίζουν κάποιοι κάποιο παιχνίδι – ίσως για να ξεγελιώνται.

Σε ένα αφιέρωμα του περιοδικού «Οικοτοπία» (Ιούλιος 2006) ο Αθανάσιος Αραβαντινός, διαπρεπής πολεοδόμος που χάσαμε πρόσφατα, έγραφε   για νέες πλατείες και  για επέκταση άλλων πλατειών. Ακόμη έγραφε για την ανάγκη δημιουργίας «ιδιωτικών πλατειών», δηλαδή για  ευρύχωρες διατάξεις στο εσωτερικό οικοδομικών τετραγώνων με ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων-  γιατί έτσι θα αποφεύγονταν «ο θρίαμβος της απομόνωσης και του εγωκεντρισμού». Στην Αθήνα όμως αυτός ο θρίαμβος δεν αποφεύγεται  κάτω από τις επιταγές της απερχόμενης δημοτικής διοίκησης και  των εργολάβων .

Υπάρχει αξεπέραστη αντίθεση ανάμεσα στην κίνηση των πεζών και στην δημιουργία υποδομών για το μετρό; Φυσικά όχι, αν οι σταθμοί είναι χωροθετημένοι σωστά, όπως  έγραψε ο καθηγητής  Nίκος Μπελαβίλας. Και βέβαια  αν έχουν προσδιορισμένη την λήξη των εργασιών, αν σέβονται την υφιστάμενη πεζοκίνηση. Ας μην ξεχνάμε, το μετρό είναι προσθήκη νέου ζωτικού χώρου στην πόλη, με αυτό η κίνηση γενικά μειώνεται και τα μέσα κυκλοφορίας μπορεί να είναι πιο ανθρώπινα…

*Η φωτογραφία είναι της  Αργυρώς Αναστασίου, Eurokinisi