|
planodion
Δεκ. 3
|
ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ἡ μητέρα μου ἔλεγε ὅτι
εἶμαι ἐγωίστρια, ἀπρόσεκτη, ἀνεύθυνη, κλπ. Ἐκνευριζόταν συχνά. Ὅταν
διαφωνοῦσα, ἔφερνε τὰ χέρια της πάνω ἀπ’ τὰ αὐτιά της. Ἔκανε ὅ,τι
μποροῦσε γιὰ νὰ μὲ ἀλλάξει, ἀλλὰ τὰ χρόνια πέρασαν κι ἐγὼ δὲν ἄλλαξα,
κι ἂν ἄλλαξα, δὲν μποροῦσα νὰ ‘μαι σίγουρη ὅτι ἄλλαξα, ἀφοῦ δὲν ἦρθε
ποτὲ ἡ στιγμὴ ποὺ ἡ μητέρα μου εἶπε «Δὲν εἶσαι πιὰ ἐγωίστρια, ἀπρόσεκτη,
ἀνεύθυνη, κλπ.». Τώρα ἐγὼ εἶμαι αὐτὴ ποὺ λέω στὸν ἑαυτό μου «Γιατί δὲν
σκέφτεσαι πρῶτα τοὺς ἄλλους, γιατί δὲν προσέχεις περισσότερο, γιατί
δὲν θυμᾶσαι τί πρέπει νὰ κάνεις». Ἐκνευρίζομαι. Συμπάσχω μὲ τὴ μητέρα
μου. Τί δύσκολη ποὺ εἶμαι! Ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τῆς τὸ πῶ, γιατί τὴν ἴδια
στιγμὴ ποὺ θέλω νὰ τὸ πῶ, εἶμαι κι ἐδῶ στὸ τηλέφωνο ποὺ μεσολαβεῖ ἀνάμεσά
μας, ἀκούω, ἕτοιμη νὰ ὑπερασπιστῶ τὸν ἑαυτό μου.
Πηγή: Lydia Davis, The
Collected Stories of Lydia Davis, New York, Farrar, Straus and
Giroux, 2009 [πρώτη ἔκδοση: Lydia Davis, Samuel Johnson is Indignant:
Stories, Brooklyn, McSweeney's Books, 2001].
Λίντια Ντέιβις (Lydia Davis) (Νορθάμπτον Μασαχουσέτης,
1947). Ἀμερικανίδα συγγραφέας καὶ μεταφράστρια, γνωστὴ κυρίως γιὰ
τὰ πολὺ σύντομα διηγήματά της, τὰ ὁποῖα ἐνίοτε δὲν ξεπερνοῦν τὶς
τρεῖς προτάσεις. Ἔχει μεταφράσει Φλωμπέρ, Μπλανσῶ, Ζὰν Ζούβ, Φουκῶ
κ.α. Ἡ γαλλικὴ κυβέρνηση τὴν ἔχει τιμήσει χρίζοντάς την Ἱππότη τῶν
Τεχνῶν καὶ τῶν Γραμμάτων. Τὸ 2003 ἔλαβε τὸ βραβεῖο Genius Grant τοῦ
MacArthur Foundation, ἐνῶ τὸ 2013 ἦταν ἡ νικήτρια τοῦ The Man Booker
International Prize. Τὸ 2009 κυκλοφόρησε συγκεντρωτικὴ ἔκδοση τῶν διηγημάτων
της (The Collected Stories of Lydia Davis).
Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά:
Χριστίνα Γ. Παπαδοπούλου (Θεσσαλονίκη, 1981).
Σπούδασε ἀρχιτεκτονικὴ στὴ Θεσσαλονίκη, design στὸ Λονδίνο καὶ ἀκολούθησε
μεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὶς γραφικὲς τέχνες. Ἐργάστηκε γιὰ μία δεκαετία
ὡς ἀρχιτέκτονας. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἀσχολεῖται ἐπαγγελματικὰ
μὲ τὴ μετάφραση καὶ τὴν ἐπιμέλεια κειμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου