Για τα δάση ρε γαμώτο !

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή  18.9.21

Το κράτος έχει κοντή μνήμη – όμως και η κοινωνία δεν πάει πίσω ! Τώρα λοιπόν που το θέμα είναι ανεπίκαιρο(!),  καιρός να πούμε ορισμένα πράγματα. Το 1983 , η Claire Holman του Ινστιτούτου Earthscan, συγγραφέας του βιβλίου «Climate and Mankind», έλεγε  ότι έστω και μια εβδομάδα παρατεταμένου καύσωνα μπορεί να καταστρέψει μεγάλο μέρος της παραγωγής και να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε λιμό ! Αυτός ο παρατεταμένος καύσωνας μπορεί  να τροφοδοτηθεί από  πυρκαγιές, που είναι δυνατόν  να οφείλονται σε ποικίλα αίτια:  Πχ η εξαπόλυση βεγγαλικών σε εορταστικές περιόδους(!), στο Αρχαίο Θέατρο της Παλιάς Επιδαύρου τον Ιούλιο του 2017 ή στη Μονεμβασιά, προ ετών, παρά την ρητή απαγόρευση της Δασικής Υπηρεσίας...

             Η παλιά συζήτηση για τις αντιπυρικές ζώνες επανατροφοδοτείται , όμως οι αντιπυρικές ζώνες ακόμη και αν έχουν πλάτος 400 μέτρων δεν αποτρέπουν την εξάπλωση της φωτιάς! Μια μικρή απόδειξη αυτού του γεγονότος είναι η υπέρβαση  της Εθνικής οδού από τις πυρκαγιές ! Οι αντιπυρικές ζώνες , που συνιστούν μια ομοιοπαθητική μέθοδο ( αντιμετώπιση της δασικής καταστροφής δια της δασικής καταστροφής) ,  είναι  χρήσιμες  μόνο ως  ζώνες ad hoc, για την αντιμετώπιση ιδιαίτερων συνθηκών, και όχι βέβαια ως προκατασκευασμένες ζώνες. Όσον αφορά τις  περιουσίες μέσα στο πράσινο, ιδιαίτερα αυτές που είναι  μέσα στα πεύκα, είναι καταδικασμένες να ζουν σε αιώνια αγωνία.

Τα δύσφλεκτα είδη μπορούν να πλαισιώσουν συγκεκριμένες (το τονίζω : συγκεκριμένες) περιοχές και δρόμους  ή να χρησιμοποιηθούν  ως ένα βαθμό για την ατομική προστασία : Οι βελανιδιές, κυπαρίσια, ευκάλυπτοι, ακακίες, κουτσουπιές, αείλανθοι, χαρουπιές, σπάρτα, πικροδάφνες και συκιές ακόμη, μπορούν να φυτευθούν σε περιορισμένες εκτάσεις, όχι όμως στην ολότητα ενός οικοσυστήματος. Πολλοί στο παρελθόν, έχουν αναφερθεί στους ανιχνευτές υπέρυθρης ακτινοβολίας, που μπορούν  να επισημάνουν  πυρκαγιά εντός δάσους . Παλαιότερα στο χώρο της ΕΕ, γινόταν αναφορά για τη σημασία της  έγκαιρης ενημέρωσης τουλάχιστον 10 λεπτών μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς .

  

Η συζήτηση περί αναδασώσεων – τρίτη προτιμώμενη  στον Πρωθυπουργικό λόγο - είναι   κατευναστική απέναντι στην κοινή γνώμη. Οι αναδασώσεις έχουν ως φυσικό περιορισμό    ότι τα δασικά εδάφη κατά κανόνα έχουν μεγάλες κλίσεις, επί πλέον   δεν μπορούν συνολικά να προβούν σε επιλογή των «δένδρων που συμφέρουν» : Η ελληνική γη έχει δυστυχώς προβλέψει γι αυτά…