|
|
ΕΙΧΑ ΗΔΗ ΠΕΡΑΣΕΙ τὰ πενῆντα χρόνια
μου καὶ ἐξακολουθοῦσα νὰ κάνω βόλτες μὲ τὸ ποδήλατο τῆς ἐφηβείας
μου. Μὲ συμβούλευαν νὰ ἀγοράσω ἕνα καινούργιο, ἀλλὰ τὸ ποδήλατό
μου προέλευσης Πολωνίας ἦταν καὶ εἶναι μοναδικό, νυκτόβιο, προκλητικό.
Ἡ ἰδιαιτερότητά του εἶναι στὸ χρῶμα. Σκελετὸς καὶ ἀκτίνες στὶς ρόδες
ἔχουν ἕνα ἔντονο φωσφορίζον πρασινοκίτρινο χρῶμα ποὺ ὅταν τὸ βλέπεις
μέσα στὴ νύχτα τρελαίνεσαι. Καὶ αὐτό, διότι τὸ ξάφνιασμα τῶν περαστικῶν
στὴν ὄψη του εἶναι ἀπολύτως δικαιολογημένο. Σκέψου νὰ δεῖς ξαφνικὰ
μέσα στὸ σκοτάδι δύο φωτεινοὺς κύκλους νὰ κυλοῦν στὸ δρόμο καὶ ἕναν
σκελετὸ ποδηλάτου νὰ βρίσκεται λὲς στὸν ἀέρα καὶ νὰ ἀκολουθεῖ τὶς ἀκτίνες
ἀπὸ σταθερὴ ἀπόσταση. Ἡ ὀμορφιά. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν περιγραφὴ πές
μου, θὰ ἄφηνες ποτὲ τὸ ἐφηβικό σου ποδήλατο; Ὁμολογῶ ὅτι μὲ στοιχειώδη
συντήρηση, οὔτε αὐτὸ μὲ ἄφησε ποτέ. Ξέχασα νὰ σοῦ πῶ ὅτι τὶς βόλτες
ποὺ σοῦ εἶπα πὼς συνεχίζω νὰ κάνω τὶς νύχτες, μοῦ τὶς καταστρέφουν συχνὰ
κάτι ἀνόητοι ποὺ ρίχνουν πάνω μου τὸ φῶς τῶν αὐτοκινήτων τους καὶ ἐξαφανίζουν
ἔτσι ὅλη τὴν μαγεία. Διότι μὲ τὸ φῶς τὸ ἐξαίσιο ποδήλατό μου μετατρέπεται
σὲ ἕνα ἁπλὸ ποδήλατο. Ἐνῶ στὸ σκοτάδι...
Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου