ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 9.3.24

Η 8^η Μαρτίου είναι μια  ξεχωριστή Ημέρα για τον κόσμο , γιατί συμπυκνώνει νοήματα και δράσεις που αναφέρονται στο «μισό του ουρανού» -  για να το πούμε με Κινεζικούς  όρους. Το ζητούμενο της  συγκεκριμένης διαδικασίας  είναι η ισότητα της γυναίκας με την άνδρα – αν υποθέσουμε βέβαια ότι οι όροι αυτοί είναι επαρκώς αποσαφηνισμένοι. Πάντως οι κίνδυνοι που διατρέχουν οι γυναίκες και  το ενδεχόμενο των γυναικοκτονιών είναι κάτι που περιορίζει κατ’ αρχάς την όλη συζήτηση  σε ένα θέμα Ποινικού Δικαίου. Όταν βλέπεις σε διάφορες  χώρες να επιβάλλονται  οι πιο αυστηρές  ποινές σε  εγκλήματα γυναικοκτονίας , τότε έρχεσαι στο συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα δεν λείπει κάτι άλλο να δοκιμασθεί, πέρα  από την αυστηρότητα των ποινών. Τώρα αυτοί που θα πουν ξέρεις ότι δεν γίνεται τίποτε κλπ , θα ακούσουν τούτο : Ότι και αν δεν ισχύει η γενική πρόληψη, πάντως η ποινή είναι ποινή, που εκτίεται, προφυλάσσει το κοινωνικό σύνολο , δρώντας  αποτρεπτικά  σε κάποιες περιπτώσεις .

Οι γυναικοκτονίες  επηρέασαν τόσο πολύ τον  Παπαδιαμάντη ώστε να γράψει την «Φόνισσα», ένα έργο για τις γυναίκες υπό εξέλιξη – που είναι σε παιδική κατάσταση -   γιατί αναλογίζονταν όλα τα βάσανα που τραβούσαν  σε ένα κόσμο ανδρικό, επιβαρυμένο με το θεσμό της προίκας ... Η κατάργηση  αυτού του θεσμού  έπαιξε οπωσδήποτε  ρόλο, οι μέλλοντες πεθεροί ηρέμησαν, αλλά τα πράγματα δείχνουν
ότι  η απόσταση μέχρι τη τελική χειραφέτηση είναι μεγάλη.

Στην εποχή μας έχουν αυξηθεί τα κρούσματα καταπίεσης των γυναικών. Οι Ταλιμπάν  και οι ισλαμοφασίστες   κάθε είδους κρατούν τις γυναίκες διπλοκλειδωμένες σε  κάποιες απαγορεύσεις. Η γυναίκα που πρόσφατα έχασε τη ζωή της στο Ιράν γιατί δεν φορούσε σωστά τη μανδήλα της, είναι απλά μια περίπτωση σε ένα κόσμο  που απαγορεύει στις γυναίκες να κυκλοφορούν στους δρόμους χωρίς  τη συνοδεία αρσενικού. Σε εμάς το έγκλημα του πιλότου στην Παιανία ή η δολοφονία της Τοπαλούδη   είναι μια ένδειξη για το ότι οι βιαιοπραγίες κατά των γυναικών είναι αυξημένες .

Να μην ξεχάσουμε όμως και τις  περιπτώσεις όπου η γυναικεία παρέμβαση στη δημόσια ζωή είναι έντονη και ουσιαστική. Παραδείγματος χάρη τη  πρόσφατη δράση μιας ομάδας  8 καλλιτεχνών γυναικών στην επίλυση του επισιτιστικού  προβλήματος – παρμένη από τη περίπτωση της Περσεφόνης στην αρχαιότητα…..

ΥΓ  Η Καλλιόπη Παρέν, πρώτη (ίσως) φεμινίστρια εν Ελλάδι, ίδρυσε το 1887 την "Εφημερίδα των κυριών"