ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 4.6.22

Το ιδιαίτερο γνώρισμα μεγάλου τμήματος της Αλβανίας είναι η ύπαρξη τεπόζιτων νερού πάνω στα σπίτια. Σχεδόν δεν το παίρνεις χαμπάρι, έως ότου ο ξεναγός  το θυμίζει : Η χώρα είναι πλήρης νερού, όπου κι αν τη τρυπήσεις αναβλύζουν πηγές, όμως δεν διαθέτει  επαρκές δίκτυο για τη μεταφορά του στις επί μέρους οικογένειες…Κατά τα άλλα, οι περισσότεροι δρόμοι  έχουν  παράδρομους που είναι γεμάτοι με απόβλητα…

 

Ο  πληθυσμός της Αλβανίας μειώνεται , όχι βέβαια με τους ρυθμούς της  μαζικής εξόδου τη δεκαετία του 1990, οπότε παρατηρήθηκε η «εξαγωγή» 240.000 ατόμων μόνο σε ένα Σαββατοκύριακο ! Η τελευταία απογραφή έδειξε μείωση του  αλβανικού πληθυσμού κατά 1,3%, σε μια πορεία που είναι σχεδόν κοινή στα Βαλκάνια : Με την Βουλγαρία να έχει χάσει 2 εκατομμύρια ανθρώπους(από 9 σε κάτι παρακάτω από 7 εκατομμύρια), με τη Βόρεια Μακεδονία να παρουσιάζει εγκατάλειψη πολλών οικισμών και να έχει μόλις 1836 χιλιάδες το 2021 – σε αντίθεση με τα 2.020 χιλιάδες που είχε το 2002 -  με τη Σερβία να έχει ξεμείνει στους  6908 χιλιάδες ανθρώπους. Η υπερανάπτυξη του τουριστικού τομέα είναι έκδηλη, ενώ είναι φανερό ότι μέρος της βασίζεται στην ιδιοποίηση παραλιακών γαιών που ανήκαν άτυπα στην ελληνική μειονότητα. Στο Αργυρόκαστρο συναντάς μια ευημερούσα παραδοσιακή πόλη, με σπουδαία αγορά τουριστικών ειδών και  ένα είδος υπόγειου γκαράζ, που λέγεται ότι ξεπερνάει κάθε άλλη ανάλογη κατασκευή στην Ευρώπη. Το κυριότερο όμως είναι ότι το Αργυρόκαστρο είναι ο χώρος γέννησης του Ισμαήλ Κανταρέ – μεγάλου Αλβανού συγγραφέα, με το «Κάστρο» του να αφηγείται με μοναδικό τρόπο  τις περιπέτειες μιας πολιορκίας από τους Οθωμανούς.

Η χώρα υποτίθεται ότι είχε 700.000  μικρά οχυρά (μπούνκερ) που δημιουργήθηκαν  κατ’ εντολήν του Εμβέρ Χότζα, που ήθελε εκτός από τον «ασφαλή» και έναν λαό παρανοϊκό! Σήμερα τα μπούνκερ είναι λίγα αλλά πάντως δεν εμποδίζουν τους Αλβανούς να εκθέτουν εθνικιστικές ιδέες – πχ να διεκδικούν την μητέρα Τερέζα από τους Σκοπιανούς ή τη μεγαλύτερη κορυφή βουνού  από τους Μαυροβούνιους.

Σε μια χώρα πάλαι ποτέ άθρησκη είναι φανερή η τουρκική διείσδυση με την κατασκευή υπερσύγχρονων τζαμιών. Δεδομένου του τουρκικού προβλήματος, μπαίνει το ερώτημα : Θα ήταν άστοχη η ανα-προτεραιοποίηση της ελληνικής  εξωτερικής πολιτικής για μια  ουσιαστική συμμαχία όλων αυτών, των μικρών και  μοναχικών  κρατών;