Το Τατόϊ ζει !

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 27.10.23

To Tατόϊ, δεν εξεμέτρησε το ζην  μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 2021 ! Η καταστροφή  των  42000 στρεμμάτων  της έκτασής του ,  που είναι   5πλάσια  του  πάρκου της Βουλώνης στο Παρίσι , ήταν τρομερή όχι όμως και ανέκκλητη : Η  θαμνώδης βλάστηση που έρχεται σύντομα μετά το κακό, είναι απόδειξη ότι η γη είναι εύρωστη, ικανή να αναπληρώσει αυτά που έχασε σε  μικρό  χρονικό διάστημα.

 

Οι Γάλλοι Βασιλιάδες διέθεταν  τις Βερσαλίες και ταυτόχρονα την ανθρωποκεντρική έπαρση της διαχείρισης του πράσινου  με βάση γεωμετρικά πρότυπα, πράγμα που κατέληγε συχνά σε μια φύση-αφύσικη, γενικώς σκηνοθετημένη. Ο  «δικός μας» Όθων απέβλεπε  στην κατασκευή  ανακτόρου  στο λόφο της  Ακρόπολης, στοχεύοντας σε  μια εσαεί παρασίτευση της πολιτικής του οντότητας πάνω σε   ένα  μνημείο  γεμάτο από  διαχρονικά   πολιτισμικά νοήματα..

Αντίθετα από αυτά τα μοντέλα «παρεμβατικότητας» στη φύση η αγορά του Τατοϊου από τον Γεώργιο τον Α΄ το 1872 και ο εποικισμός του χώρου από τους παραστεκάμενους της δυναστείας, δεν συνοδεύτηκε από μεγάλες επεμβάσεις στο περιβάλλον, από οδοποιϊα κατά τα σημερινά «τοπιοκτονικά» πρότυπα και από κτιριακές εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας. Τα  33 κτίσματα του χώρου  έχουν  παρουσία μάλλον διακριτική  και μεγέθη  συμβατά με τις διαστάσεις  των αντικειμένων του περιβάλλοντος. 

Προς το παρόν βέβαια  κυκλοφορεί ένα σχέδιο δημιουργίας συνεδριακού κέντρου, που καταστρατηγεί την  φυσιογνωμία του κτήματος και  έρχεται σε ρήξη με το καθεστώς προστασίας του – ως περιοχής Natura και κηρυγμένου ιστορικού τόπου :  Αλλά τα έργα στο Τατόϊ  γίνονται δαπάναις της ΕΕ και  δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε υπογειοποίηση του έργου – άποψη πραγματικά «πανικού», διατυπωμένη από κύκλους της εταιρείας που ανέλαβε το έργο της δημιουργίας συνεδριακού κέντρου. Φαίνεται πάντως ότι το έργο αυτό έχει απορριφθεί  και αντ’ αυτού προτείνεται κάτι που θα περιλαμβάνει  σύστημα ελέγχου/φύλαξης και περίφραξης του κεντρικού ιστορικού πυρήνα, διαμορφώσεις του ευρύτερου περιβάλλοντος των κτηρίων και των διαδρομών, πινακίδες σήμανσης για τον προσανατολισμό των επισκεπτών,  πληροφόρηση για τα μνημεία, το τοπίο και τις δραστηριότητες εντός του κτήματος,  χώρους στάθμευσης στις εισόδους και συνοδά συγκοινωνιακά έργα, ολοκληρωμένο σύστημα συλλογής και διαχείρισης αστικών αποβλήτων.

 Πολλά από αυτά τα έργα είναι συζητήσιμα – αλλά «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν», θα λέγαμε στη λόγια γλώσσα, για τους μετασχηματισμούς που έχει ανάγκη ο χώρος….