Μάγκι Νέλσον, Σπουδή στο μπλε μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

 

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/10: Μάγκι Νέλσον, Σπουδή στο μπλε μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

 

 

ISBN: 978-618-5267-77-3  Σελ.: 128 Σχήμα: 12x20 εκ. Τιμή: 14,40€

 

 

Το μπλε δεν είναι ένα χρώμα, είναι ένα σύνολο αποχρώσεων, αντικειμένων, διαθέσεων, αναφορών, αναμνήσεων, συναισθημάτων. Η Μάγκι Νέλσον, ερωτευμένη με το μπλε, περιπλανιέται στη μελαγχολία, την απώλεια και τον πόθο διερευνώντας τη σύνδεση του χρώματος με το σώμα και το πνεύμα. Συνομιλώντας με τον Γκαίτε, τον Βιττγκενστάιν και τον Μπαρτ, γράφει ένα λυρικό δοκίμιο για τον έρωτα που τελειώνει, για το σώμα που υποφέρει και για την ομορφιά ως καταφύγιο στον καιρό της μοναξιάς και της θλίψης.  «Το να ερωτευτεί κανείς το μπλε μήπως σημαίνει λοιπόν ότι ερωτεύτηκε μια αναταραχή; Ή μήπως αναταραχή είναι ο ίδιος ο έρωτας; Και τι σόι τρέλα τέλος πάντων είναι να ερωτεύεσαι κάτι που είναι δομικά ανίκανο να σε ερωτευτεί κι αυτό;»

 

 

78. Κάποτε ταξίδεψα ώς την πινακοθήκη Tate στο Λον­­­δίνο για να δω τους μπλε πίνακες του Υβ Κλάιν, που εφηύρε και κατοχύρωσε τη δική του από­­­χρωση ουλτραμαρίν, το λεγόμενο Διεθνές Μπλε του Κλάιν (International Klein Blue, IKB) και στη συνέχεια ζωγράφιζε καμβάδες και αντικεί­με­­να με αυτό το μπλε για μια περίοδο της ζωής του που ο ίδιος ονόμασε «L’époque bleue». Ενώ στεκόμουν μπροστά από αυτούς τους μπλε πίνακες –ή μονοχρωμίες– στην Tate, νιώθοντας το μπλε τους ν’ ακτινοβολεί με τόση ένταση που νόμιζα ότι άγ­­­γι­ζε, ίσως και πονούσε, τους βολβούς των ματιών μου, έγραψα μία και μόνη φράση στο σημειω­ματάριό μου: υπερβολή. Είχα κάνει τόσο δρόμο και σχεδόν δεν άντεχα να το βλέπω. Ίσως είχα άθελά μου πέσει πάνω σε αυτό το βουδιστικό αξίωμα που λέει ότι η φώτιση είναι η απόλυτη απογοήτευση. «Από το βουνό βλέπεις το βουνό», έγραφε ο Έμερσον. 79. Γιατί ακόμα κι αν κάποιος λατρεύει το μπλε, δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι θέλει να ζήσει σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο από μπλε. «Η ζωή είναι ένα τραί­­­νο από διαθέσεις, σαν σειρά από χάντρες, και κα­­­θώς περνάμε από τη μία στην άλλη, αυτές αποδεικνύονται πολύχρωμοι φακοί που βάφουν τον κόσμο στη δική τους απόχρωση και καθένας τους αποκαλύπτει μόνο αυτό στο οποίο εστιάζει», έγραφε ο Έμερσον. Το να παγιδεύεσαι σε μία και μόνη χάντρα, ασχέτως χρώματος, μπορεί να αποβεί μοιραίο. 80. Τι έχω ακούσει: όταν τα κοιτάσματα στα ορυχεία του Σαρ-ε-Σανγκ εξαντλούνται (οι ντόπιοι λένε ότι η αυταρχική εξουσία των Ταλιμπάν –που το 2000 ανατίναξαν τα δύο γιγαντιαία αγάλματα του Βούδα στην είσοδο των ορυχείων, οι μπλε αύρες των οποίων ήταν η παλαιότερη γνωστή χρήση του λάπις λάζουλι στη Γη– είχε ήδη προκαλέσει μια παρατεταμένη περίοδο εξάντλησης των κοιτασμάτων· ένας Θεός μόνο ξέρει τι αποτελέσματα έχουν έκτοτε οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί), τότε οι εργάτες χρησιμοποιούν δυναμίτη για να κάνουν τη φλέβα να αιμορραγήσει, ελπίζοντας να δημιουργήσουν έναν «μπλε πυρετό». 81. Τι ξέρω: όταν σε γνώρισα, ξέσπασε ένας μπλε πυρετός. Θέλω να ξέρεις ότι δεν σε θεωρώ πλέον υπεύθυνο γι’ αυτό.