του Γιάννη Ζήβα
Στα βόρεια της Αττ ικής δύο αρχαιολογικοί χώροι μας καλούν να τους επισκεφθούμε για να μαγευθούμε από την αρμονία φυσικού περιβάλλοντος και μνημείων. Πρόκειται για τοπία με μία μυστηριακή γοητεία, που μόνο με τον αρχαιολογικό χώρο Ελευσίνας θα μπορούσαμε να τα παραβάλουμε.
Πορευόμενοι προς Μαρκόπουλο Ωρωπού , λίγο πρίν το χωριό υπάρχει διασταύρωση που μας οδηγεί μετά από λίγα λεπτά στο Αμφιαράειο. Το όνομά του το πήρε από τον Αμφιάραο, έναν από τους Επτά επί Θήβας ήρωες . Επρόκειτο για θεραπευτήριο και μαντείο.Υπήρχε λοιπόν ο ναός προς τιμήν του Αμφιαράου του 4ου π.Χ. αιώνα, στον οποίον προσέρχονταν προς απότιση τιμής και λατρείας αλλά και για θεραπεία, δεδομένου ότι ο χώρος απευθυνόταν κυρίως σε ανθρώπους που ήθελαν με την παρέμβαση του θείου να ιαθούν από διάφορα νοσήματα. Υπήρχε επίσης βωμός για θυσίες, του οποίου κατάλοιπα βλέπουμε σήμερα εκεί. Σε μικρή απόσταση υπήρχε και η ιερά κρήνη, από όπου οι προσερχόμενοι στο ιερό ξεδιψούσαν με γάργαρο νερό μέσα από μεγάλα κοχύλια . Οι ανασκαφές αποκάλυψαν επίσης ένα δώμα με 30 περίπου βάθρα αγαλμάτων στην σειρά και μια μεγάλη στοά , το Εγκοιμητήριον, όπου οι ασθενείς μπορούσαν να κοιμηθούν αφού είχαν υποστεί υδροθεραπεία .
Πρέπει να προσθέσουμε ότι οι προσερχόμεοι ασθενείς έπρεπε να θυσιάσουν στον βωμό ένα κριάρι και κατόπιν να τυλιχθούν με το δέρμα του. Κατόπιν ελάμβανε χώρα η κατάκλιση στο Εγκοιμητήριο, όπου ανεμένετο μία θεία αποκάλυψη με την μορφή προφητικού ονείρου. Πίσω από την στοά υπάρχει μικρό θέατρο 300 θεατών. Πέρα από την στοά , βρέθηκαν τα ερείπια ρωμαϊκών λουτρών και στην απέναντι όχθη της ρεματιάς ίχνη από κτίρια ξενώνων, θεραπευτηρίων και μιας κλεψύδρας. Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο υπάρχει και μουσείο που στεγάζει πλήθος ευρημάτων.
Β’ ΡΑΜΝΟΥΣ
Σε μικρή απόσταση από τον Μαραθώνα με βόρεια κατεύθυνση φθάνουμε σε ένα τοπίο άγριας ομορφιάς, μέσα στο οποίο ξαφνικά ξεπροβάλλει ο αρχαιολογικός χώρος του Ραμνούντα. Σώζονται υπολείμματα δύο δωρικών ναών που κτίσθηκαν λίγο πρίν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου. Αρχικά συναντούμε το βάθρο και μερικούς σπονδύλους από τον ναό της Νεμέσεως (θεότητα της τιμωρίας και της εκδίκησης). Ο δωρικός αυτός ναός στην πρόσοψη είχε έξη κίονες , ενώ στην μακρά πλευρά του δώδεκα. Σε μικρή απόσταση διακρίνουμε τα λείψανα του ναού της Θέμιδος ( θεότητας της Δικαιοσύνης και της μετριοπάθειας), μικρότερου εκείνου της Νεμέσεως, που είχε δύο κίονες στην πρόσοψη. Υπάρχουν επίσης βάθρα τριών αγαλμάτων, άγνωστης ταυτότητας. Μπορούμε να κατηφορίσουμε προς την ακτή και να προσεγγίσουμε την αρχαία ακρόπολη του Ραμνούντα, την επονομαζόμενη «Οβριόκαστρο». Δηλαδή για κάποιο λόγο ονομάσθηκε «εβραϊκό κάστρο». Περιβαλλόταν από πανύψηλα τείχη με εννέα προμαχώνες, ενώ η είσοδός του ήταν στα νοτιοανατολικά. Εντός της ακρόπολης υπήρχε θέατρο, γυμνάσιο (γυμναστήριο), χώρος αγοράς . Υπήρχε ναός ο οποίος , όπως εικάζεται , ήταν αφιερωμένος στον Διόνυσο, καθώς επίσης και ένα κυκλικό κτήριο (ροτόντα).
Η πρόσβαση στους χώρους είναι άνετη , και η παραμονή σ’ αυτούς θα μας εντυπώσει τις καλύτερες αναμνήσεις.
Στα βόρεια της Αττ ικής δύο αρχαιολογικοί χώροι μας καλούν να τους επισκεφθούμε για να μαγευθούμε από την αρμονία φυσικού περιβάλλοντος και μνημείων. Πρόκειται για τοπία με μία μυστηριακή γοητεία, που μόνο με τον αρχαιολογικό χώρο Ελευσίνας θα μπορούσαμε να τα παραβάλουμε.
Πορευόμενοι προς Μαρκόπουλο Ωρωπού , λίγο πρίν το χωριό υπάρχει διασταύρωση που μας οδηγεί μετά από λίγα λεπτά στο Αμφιαράειο. Το όνομά του το πήρε από τον Αμφιάραο, έναν από τους Επτά επί Θήβας ήρωες . Επρόκειτο για θεραπευτήριο και μαντείο.Υπήρχε λοιπόν ο ναός προς τιμήν του Αμφιαράου του 4ου π.Χ. αιώνα, στον οποίον προσέρχονταν προς απότιση τιμής και λατρείας αλλά και για θεραπεία, δεδομένου ότι ο χώρος απευθυνόταν κυρίως σε ανθρώπους που ήθελαν με την παρέμβαση του θείου να ιαθούν από διάφορα νοσήματα. Υπήρχε επίσης βωμός για θυσίες, του οποίου κατάλοιπα βλέπουμε σήμερα εκεί. Σε μικρή απόσταση υπήρχε και η ιερά κρήνη, από όπου οι προσερχόμενοι στο ιερό ξεδιψούσαν με γάργαρο νερό μέσα από μεγάλα κοχύλια . Οι ανασκαφές αποκάλυψαν επίσης ένα δώμα με 30 περίπου βάθρα αγαλμάτων στην σειρά και μια μεγάλη στοά , το Εγκοιμητήριον, όπου οι ασθενείς μπορούσαν να κοιμηθούν αφού είχαν υποστεί υδροθεραπεία .
Πρέπει να προσθέσουμε ότι οι προσερχόμεοι ασθενείς έπρεπε να θυσιάσουν στον βωμό ένα κριάρι και κατόπιν να τυλιχθούν με το δέρμα του. Κατόπιν ελάμβανε χώρα η κατάκλιση στο Εγκοιμητήριο, όπου ανεμένετο μία θεία αποκάλυψη με την μορφή προφητικού ονείρου. Πίσω από την στοά υπάρχει μικρό θέατρο 300 θεατών. Πέρα από την στοά , βρέθηκαν τα ερείπια ρωμαϊκών λουτρών και στην απέναντι όχθη της ρεματιάς ίχνη από κτίρια ξενώνων, θεραπευτηρίων και μιας κλεψύδρας. Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο υπάρχει και μουσείο που στεγάζει πλήθος ευρημάτων.
Β’ ΡΑΜΝΟΥΣ
Σε μικρή απόσταση από τον Μαραθώνα με βόρεια κατεύθυνση φθάνουμε σε ένα τοπίο άγριας ομορφιάς, μέσα στο οποίο ξαφνικά ξεπροβάλλει ο αρχαιολογικός χώρος του Ραμνούντα. Σώζονται υπολείμματα δύο δωρικών ναών που κτίσθηκαν λίγο πρίν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου. Αρχικά συναντούμε το βάθρο και μερικούς σπονδύλους από τον ναό της Νεμέσεως (θεότητα της τιμωρίας και της εκδίκησης). Ο δωρικός αυτός ναός στην πρόσοψη είχε έξη κίονες , ενώ στην μακρά πλευρά του δώδεκα. Σε μικρή απόσταση διακρίνουμε τα λείψανα του ναού της Θέμιδος ( θεότητας της Δικαιοσύνης και της μετριοπάθειας), μικρότερου εκείνου της Νεμέσεως, που είχε δύο κίονες στην πρόσοψη. Υπάρχουν επίσης βάθρα τριών αγαλμάτων, άγνωστης ταυτότητας. Μπορούμε να κατηφορίσουμε προς την ακτή και να προσεγγίσουμε την αρχαία ακρόπολη του Ραμνούντα, την επονομαζόμενη «Οβριόκαστρο». Δηλαδή για κάποιο λόγο ονομάσθηκε «εβραϊκό κάστρο». Περιβαλλόταν από πανύψηλα τείχη με εννέα προμαχώνες, ενώ η είσοδός του ήταν στα νοτιοανατολικά. Εντός της ακρόπολης υπήρχε θέατρο, γυμνάσιο (γυμναστήριο), χώρος αγοράς . Υπήρχε ναός ο οποίος , όπως εικάζεται , ήταν αφιερωμένος στον Διόνυσο, καθώς επίσης και ένα κυκλικό κτήριο (ροτόντα).
Η πρόσβαση στους χώρους είναι άνετη , και η παραμονή σ’ αυτούς θα μας εντυπώσει τις καλύτερες αναμνήσεις.
Οβριόκαστρα υπάρχουν πολλά εγκατεσπαρμένα στον Ελλαδικό χώρο. Όσων ερειπίων δεν μπορούσαν να αιτιολογήσουν την προέλευση, οι παλαιοί τα βάφτιζαν αν οβριόκαστρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦάνη σε χαιρετώ - μπορεί να έπαψες να είσαι μαραθωνοδρόμος, αλλά παραμένεις δρομέας μεγάλων αποστάσεων στο χώρο της κουλτούρας...Τώρα για τη σημειολογία του "Οβριόκαστρου" ,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πρόβλημα είναι να δούμε που αυτή εκφράζει την παρουσία "Οβριών" και πού είναι απλώς συμβατική...