Έλατα

Το πρωί
Τα έλατα είναι χάλκινα.
Έτσι τα είδα γω
Πριν από μισόν αιώνα
Πριν από δύο παγκόσμιους πολέμους
Με τα μάτια της νιότης.

Το κομμένο σκοινί

Το κομμένο σκοινί
Μπορείς να το ξαναδέσεις
Θα κρατήσει πάλι, ωστόσο
Θάναι κομμένο.

Ίσως πάλι ν’ανταμώσουμε,
Μα κει που μ’ άφησες
Δεν πρόκειται ποτέ
Να με ξαναβρείς.

Διαβάζοντας τον Οράτιο

Ακόμα κι ο κατακλυσμός
Δεν κράτησε αιώνια.
Κάποτε στέρεψαν
Τα μαύρα νερά.
Βέβαια, πόσο λίγοι
Ήταν αυτοί
Που κράτησαν περισσότερο!

Συνειδητοποίηση

Όταν ξαναγύρισα
Είδα πως τα μαλλιά μου δεν είχαν ασπρίσει
Και χάρηκα.

Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμε
Τώρα έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε
Τις δυσκολίες των πεδιάδων.

Δε χρειάζομαι ταφόπετρα

Εγώ δε χρειάζομαι ταφόπετρα,
Αν όμως εσείς χρειάζεστε για μένα
Πάνω της θα ήθελα να γράφονταν τούτο:
Έκανε προτάσεις. Εμείς
Τις δεχτήκαμε.
Με μια τέτοια γραφή
Θα είχαμε όλοι
Τιμηθεί.

Μετάφραση: Πέτρος Μάρκαρης