|
|
ΕΝΩΙ Ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ μὲ τὰ ἡρωϊκὰ στρατέματά
του πολεμοῦσε στὸν Πειραιᾶ (Μάρτ. τοῦ 1827) ἔμαθε πὼς ἡ Συνέλευση στὴν
Τροιζῆνα ἔρριξε τὴν Κυβέρνηση (Διοικητικὴ Ἐπιτροπὴ) μὲ τὸν ἔξοχον
Ἀντρέα Ζαΐμη κεφαλή της, καὶ σύστησε βιαστικὰ ἄλλη ἀπὸ τρία μονάχα
μέλη, Νησιώτη, Μωραΐτη καὶ Ρουμελιώτη, μέλη ὄχι σημαντικά, ἀπὸ
φτόνο στὸ Ζαΐμη, γιὰ νὰ δεχτῇ τὸν Κυβερνήτη, ποὺ θἀρχόταν, ὄχι κυβέρνηση
ἰσχυρὴ καὶ σοβαρή, μὰ κυβέρνηση ὑπηρεσιακή. Τὸ μέλος ὅμως τὸ Ρουμελιώτικο
δὲν ἄρεσε καθόλου στὸν Καραϊσκάκη καὶ στοὺς Ρουμελιῶτες του. Αὐτοὶ
εἴχανε συστήσει τὸ Γ. Μαυρομάτη, ἄξιον καὶ σοβαρό, κ' ἡ Συνέλευση
διώρισε ἕναν ποὺ ἡ γυναῖκα του εἶχε ἀγαπητικὸ – καὶ ποιόν; τὸν Ἀντρέα
Μεταξᾶ. Τὸ σκάνταλο ἔβραζε κι' ὁ ἄτυχος ὁ σύζυγος, ἄνθρωπος μαλακὸς
καὶ τίμιος κατὰ τ' ἄλλα, ἤτανε στιγματισμένος. Ὅμως ὁ Κολοκοτρώνης,
δυνατὸς πολὺ μέσα στὴ Συνέλευση, ἀντὶ νὰ τρέχῃ ἀπὸ πίσω στὸ Μπραΐμη,
ἀντὶ νὰ σεβαστῇ τοῦ Καραϊσκάκη τὴν ἐπιθυμιὰ (εἴχανε γράψει, αὐτὸς
κ' οἱ συντρόφοι του, ἕνα γράμμα στὴ Συνέλευση πολὺ αὐστηρὸ ἐνάντια
στὸν ἀνάξιο Ρουμελιώτη μὲ τὸ σημαδεμένο μέτωπο), ὁ Κολοκοτρώνης
ἐπίμενε πολὺ γιὰ χάρη τοῦ φίλου του τοῦ Μεταξᾶ, καὶ διωρίστηκε τῆς ἀγαπητικῆς
του ὁ ἄντρας.
Ὁ
Καραϊσκάκης, μ' ὅλες τὴς φοβέρες ποὖχε στείλει στὴ Συνέλευση, ἔρριξε
τώρα τὸ θυμό του μονάχα στὸ σημαδεμένο.
— Ἂς τελειώνουμε ἐδῶ τὴ δουλειά μας, εἶπε, καὶ τότε νὰ ἰδῶ ποῦ θὰ
μ' πάῃ οὑ κερατᾶς, καὶ στοὺ μ<νὶ> τῆς π'τάνας τ' νὰ κρυφτῇ, θὰ βάλω
τὸν π<οῦτσο> τ' Μεταξᾶ νὰ τὸν ξετρυπώσ'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου