ΠΝΕΥΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Νοιώθω μια τύψη όταν πετώ κάτι που περισσεύει
έστω και λίγα ψίχουλα μετά το φαγητό
λες κι ένας κίνδυνος κρυφός στην πράξη μου ελλοχεύει,
μήπως αυτό που πέταξα αύριο το στερηθώ.
Όμως ποτέ δεν έτυχε απ’ τη μοίρα να ζητήσω
'ο,τι από αγάπη δόθηκε να μου το φέρει πίσω,
ή μια φορά να λυπηθώ, μες της ζωής τον σάλο,
τον χρόνο που μου στέρησε η αγάπη για τον άλλο.
ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ
«Είναι οι γυναίκες σαν τα μακαρόνια:
τα σχήματα πολλά, μα η γεύση μία,
αl dente νέες, πλαδαρές στα χρόνια,
αν και διαφέρουν, μοιάζουν στην ουσία,
πάντα το ίδιο ζυμάρι, αλλιώς πλασμένο,
κάτι ξέρω κι εγώ, γι αυτό επιμένω…»
λέει φίλος γυναικάς, διαβόλου κάλτσα,
σαν να ξεχνάει τι ρόλο παίζει η σάλτσα.....
Από την ποιητική συλλογή του Τσίζεκ «Στίχοι έρωτα κι αγάπης»,
εκδόσεις ΜΠΙΛΙΕΤΟ, Παιανία 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου