Καταρρέει ιστορική γέφυρα….

Ο κοινωνιολόγος  Κωστής Πετράκης αναφέρεται στην  ιστορική γέφυρα στο Κακοδίκι του Νομού Χανίων, που  δεν κινδυνεύει απλώς, αλλά είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, όπως  μπορεί να  διαπιστώσει κανείς  από τις συγκριτικές φωτογραφίες.
«Για τον κίνδυνο αυτό  έχουν γίνει εκτενείς αναφορές  στον τύπο (στα “Χανιώτικα Νέα” 12/11/2009, 12/12/2009, 15/06/2010, και αλλού
 http://www.kandanos.eu/en/node/777 http://www.kandanos.eu/node/819 http://www.kandanos.eu/node/1217 http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=17820) .
 Επίσης έχουν γίνει  και προσπάθειες “κινητοποίησης” των αρμόδιων υπηρεσιών, από πολίτες και φορείς .
Το 2010 ο κ. Σταυρουλάκης καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, συνέστησε ομάδα εργασίας που εκπόνησε την προμελέτη για το πέτρινο ιστορικό γεφύρι , με στόχο  την κατάθεση πρότασης επείγουσας αναστύλωσης του, από το εργαστήριο υπολογιστικής μηχανικής και βελτιστοποίησης, του πολυτεχνείου Κρήτης, προκειμένου να μην προχωρήσει η ζημιά και να δοθεί χρόνος για την ολική επισκευή.

Την μελέτη αυτή, που την είχε κοινοποιήσει και σε μένα ο κ. Σταυρουλάκης, την κατέθεσα προσωπικά, ως απλός μόνιμος κάτοικος και πολίτης του  Κακοδικίου, στα γραφεία της υπηρεσίας Νεώτερων Μνημείων και Τεχνικών έργων Κρήτης στις 4-11-2011, μιας και  είχε “ξεχαστεί” ή “παραπέσει”  στα  συρτάρια του Δήμου.
Το α.π. 250/29-1-2013 έγγραφο της υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Κρήτης προς το Υπουργείο Πολιτισμού (Δ/νση αναστύλωσης), που μου κοινοποιήθηκε (όπως και στο δήμο Καντάνου - Σελίνου) αναφέρει σχετικά, με το γιοφύρι και τη μελέτη:
«Η αναφερόμενη λιθόκτιστη γέφυρα... έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο με την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΣΑΚ/Γ/14365/423/18-03-2005.
Χρονολογείται από το 1903. Έχει υποστεί τώρα και χρόνια την φθορά της εγκατάλειψης και της έλλειψης συντήρησης και της καθημερινής ροής του νερού, ιδιαίτερα στο δυτικό βάθρο έδρασης του. Το 1985 υπέστη τις σοβαρότερες ζημιές κατά τη διάρκεια μεγάλης πλημμύρας, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ο “κόφτης” πτερυγότοιχος του δυτικού  βάθρου του τόξου και να δημιουργηθούν ρωγμές σε όλη σχεδόν την έκταση της κατασκευής του.
Η μελέτη δεν αποτυπώνει λεπτομερώς την υπάρχουσα στατική κατάσταση του κτηρίου και δεν έχει γίνει η παθολογική ανάλυση των φθορών και των αιτιών που  τις προκαλούν.
Επίσης δεν έχει γίνει η αρχιτεκτονική αποτύπωση του κτίσματος, σύμφωνα με τις προδιαγραφές, στα πλαίσια της ισχύουσας νομοθεσίας.
Κατά συνέπεια η μελέτη θα πρέπει να συμπληρωθεί και να επικαιροποιηθεί, δεδομένου ότι η κατάσταση του μνημείου καθημερινά επιδεινώνεται.
Επίσης δεν έχει γίνει καμία σωστική εργασία από εκείνες τις οποίες ορίζατε στο από 8-2-2010 έγγραφο σας.
Επειδή η υπηρεσία μας δεν διαθέτει υπάλληλο πολιτικό μηχανικό, σας διαβιβάζουμε την μελέτη και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.
Επίσης σας διαβιβάζουμε τις “προσωπικές” παρατηρήσεις επί της μελέτης, της υπαλλήλου της υπηρεσίας μας, κας Γεωργίας Ηλιάκη, αρχιτέκτονος, οι οποίες δεν δεσμεύουν την υπηρεσία, δεδομένου ότι  η μελέτη αποτελεί επιστημονική εργασία ειδικών επιστημόνων - μηχανικών, η οποία χρειάζεται ενδεχομένως  συμπλήρωση ή επικαιροποίηση, με βάση νέα δεδομένα.»
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με την κυρία Ηλιάκη, μετά την λήψη του παραπάνω εγγράφου, μου επισημάνθηκε η επικινδυνότητα της γέφυρας και ότι η διέλευσης της από πεζούς θα πρέπει να απαγορευθεί.

Έκτοτε, ουδέν νεώτερον από την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και το ΥΠ. ΠΟ., ούτε βέβαια κι από τη Δημοτική Αρχή  Καντάνου - Σελίνου.
Αναρωτιόμαστε διαβάζοντας το έγγραφο της υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων: Ο δήμος Καντάνου - Σελίνου έχει στη διάθεση του αρκετούς επιστήμονες - μηχανικούς. Δεν θα μπορούσαν αυτοί, σε συνεργασία με τους υπαλλήλους της Νεωτέρων Μνημείων, να “συμπληρώσουν” την μελέτη του Πολυτεχνείου με τα απαραίτητα διαγράμματα και “αποτυπώσεις” ;


Ήταν αναπόφευκτο, στα  δαιδαλώδη “μονοπάτια” της γραφειοκρατίας, των παραλείψεων και των όποιων τυχών “σκοπιμοτήτων”, να χαθεί  κι άλλος πολύτιμος χρόνος, με κίνδυνο τώρα την πλήρη κατάρρευση του ιστορικού μνημείου;
Αναρωτιόμαστε επίσης, για πιο λόγο δεν έχει μέχρι και σήμερα απαγορευθεί η διέλευση των πεζών από την «επικίνδυνη» γέφυρα;
Που ας σημειωθεί αποτελεί μέρος του σηματοδοτημένου δημόσιου μονοπατιού και την διαβαίνουν εκτός από τους ντόπιους και κάποιοι τουρίστες.
 Πρέπει να θρηνήσουμε θύματα  για να κατανοήσουμε ότι το μνημείο καταρρέει, διαψεύδοντας  οικτρά την ηλίθια  άποψη που μερικοί υιοθετούν: “Ε αφού άντεξε τόσα χρόνια, δεν φοβάται πια να πέσει”»…...