ΟΝΤΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΛΕΙΨΕΙ

 

του Άντη Ροδίτη

ΣΥΧΝΑ, τόσο εγώ όσο και άλλοι κάνουμε λόγο για την τρέχουσα νεοελληνική "παρακμή". Σχεδόν πάντα όταν μιλώ γι' αυτό το φαινόμενο έχω υπόψη μου τον τομέα που ξέρω καλύτερα: τη λογοτεχνία. Έγραψα και συγκεκριμένο βιβλίο με τίτλο "Εγκώμια στην παρακμή των Ελλήνων του Πνεύματος", Αρμός 2018, όπου περιγράφω συγκεκριμένα παραδείγματα.

Πολλές τέτοιες περιπτώσεις παρακμιακής συμπεριφοράς λογοτεχνών και "πνευματικών" ανθρώπων αναφέρω και στο "Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες", Εστία 2006.

Πρόκειται για φαινόμενο του οποίου την έναρξη ταυτίζω χρονικά με την άνοδο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην Προεδρία, το 1960. Το πόσο η άνοδος Μακαρίου στην Προεδρία του «ανεξάρτητου» κυπριακού κράτους επηρέασε αρνητικά και τον "πνευματικό κόσμο" της Ελλάδας θ' απασχολήσει έντιμους μελετητές στο μέλλον, είτε πάρει τα πάνω του ο ελληνισμός είτε θα συνεχίσει την "κατηφοριά", την αντίθετη της "ανηφοριάς" που οραματίστηκε ο Παλληκαρίδης.

Το σημερινό μου, σύντομο κατ' ανάγκην σημείωμα, ξεκινά από μια ανάρτηση στο f/b ενός από τους πιο γνωστούς κριτικούς της λογοτεχνίας, του Αλέξη Ζήρα (Alexis Ziras), ημερομηνίας 19 Μαϊου 2023. Αφού χλευάζει εκεί ανθρώπους που προβάλλουν το κόμμα τους ως το καλύτερο για να το ψηφίσουν κι άλλοι, λέει πως ο ίδιος θα πρωτοτυπήσει κάμνοντας το αντίθετο: να παροτρύνει δηλαδή τους δικούς του αναγνώστες να ψηφίσουν υποψήφιους που δεν είναι του δικού του κόμματος και συνιστά γι’ αυτό υποψήφιους του… ΚΚΕ!! Υποδύεται δηλαδή πως το ΚΚΕ δεν είναι το κόμμα του για να υποστηρίξει υποψήφιους του ΚΚΕ!!

Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που σε λογοτεχνικό περιοδικό της Κύπρου («Ακτή», τεύχος 108, 2016) διαστρεβλώνει δηλώσεις του ιδίου του Κώστα Μόντη με στόχο να μειωθεί το έργο του ποιητή «Δεύτερο Γράμμα στη Μητέρα», ως κατώτερο, τάχα, των «Στιγμών», επειδή ακριβώς στο «Δεύτερο Γράμμα στη Μητέρα» ο Μόντης παρουσιάζει τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ως τον κύριο υπεύθυνο της εγκατάλειψης του ενωτικού αγώνα. Υπόψη ότι ο ιδιοκτήτης της χορηγούμενης από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες «Ακτής», Νίκος Ορφανίδης, ήταν ένας από την πενταμελή Κριτική Επιτροπή που συνήργησε στο ρίξιμο στην αφάνεια του βιβλίου που φανέρωσε τα βαθύτερα νοήματα και μηνύματα του «Δεύτερου Γράμματος στη Μητέρα» του Μόντη. Ο Ορφανίδης, ελληνοκεντρικός και «ενωτικός» τάχα, δεν διστάζει να συμβάλει με το κυβερνητικό του περιοδικό στη διαστρέβλωση της ποίησης του Μόντη, προκειμένου να μην στερηθεί τον καρπών της σύμπλευσης με την αριστερά που ενίοτε παριστάνει και τη δεξιά, παροτρύνοντας «για χάζι», τάχα, τους όποιους-όποιους ανίδεους να ψηφίζουν… ΚΚΕ ή ΑΚΕΛ!

Ο Μόντης μίλησε για το «φοβερά αντι-πνευματικό περιβάλλον της εποχής» του και για το γεγονός ότι η τότε πνευματική κίνηση ήταν «εν διωγμώ». Ακόμα είναι.

Οι πλήρεις λεπτομέρειες αυτού του ενός, μικρού επεισοδίου της Παρακμής των Ελλήνων του Πνεύματος βρίσκονται στις σελίδες 35 και 36 του ομώνυμου βιβλίου, ενός βιβλίου του απώτερου μέλλοντος είτε αυτό θα είναι της ανηφοριάς είτε της κατηφοριάς. Γιατί το τέλος μας μόνο «όντας ο κόσμος λείψει» θά ’ρτει.