ΚΑΤΑ τὴν ἀρρώστεια του ὁ Κωλέτης, ποὺ
τὸν ἐβασάνισε πολύ (ὑπόφερε, καὶ πέθανε ἀπὸ τὰ νεφρά), ἔτυχε κάποτε
νὰ νοιώσῃ καλύτερα τὸν ἑαυτό του. Τὸ καλὸ χαμπέρι διαδόθηκε στὸ
λαό, καὶ καθὼς ὁ Ὄθωνας μὲ τὴν Ἀμαλία γυρίζαν ἀπὸ τὸν περίπατο,
τρέξανε πολλοὶ καὶ βγήκανε μπροστὰ ἀπὸ τ' ἄλογα, κι' ἀρχίσανε νὰ φωνάζουν:
— Κατούρησε, κατούρησε!
Βιβλιογραφικὴ σημείωση τοῦ
Γ. Βλαχογιάννη: Grenier,
La Grèce
en 1863, Paris, σ. 133.
Πηγή: Γιάννη Βλαχογιάννη, Ἱστορικὴ Ἀνθολογία.
Ἀνέκδοτα – Γνωμικά – Περίεργα
– Ἀστεῖα ἐκ τοῦ βίου διασήμων Ἑλλήνων 1820-1864. Πατριωτικὴ
χορηγία Ἐμ. Ἀ. Μπενάκη εἰς τιμὴν τῆς Ἑκατονταετηρίδος τῆς Ἑλληνικῆς
Ἐπαναστάσεως. Ἀθῆναι, 1927, σελ. 98 [Τίτλος: «189.—Κατούρησε!»].
Εἰσαγωγὴ (βλ. ἐδῶ) καὶ ἐπιμέλεια ἀφιερώματος: Γιάννης
Πατίλης.
Εἰκόνα: Ἰωάννης Κωλέττης
(1773-1847). Παραγγελία τοῦ Louis-Philippe γιὰ τὴ συλλογὴ τοῦ ἱστορικοῦ
μουσείου τῶν Βερσαλλιῶν, τὸ 1847. Ἔργο τοῦ Dominique Papety (1815–1849).
Ἐλαιογραφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου