Κόψε μου τὸ δεσμό, τὸν γόρδιο (Córtame el nudo, gordiano)

Του Nταβὶδ Ρόας (David Roas).

Ο  ΙΣΜΑΕΛ ΓΚΟΝΤΙΝΕΘ, δια­υγὴς ἀ­κό­μα, πα­ρα­τη­ρεῖ πῶς τὸ σῶ­μα του τα­λαν­τεύ­ε­ται, σὰν κού­κλα, κρε­μα­σμέ­νη ἀ­πὸ τὸ τα­βά­νι τοῦ δω­μα­τί­ου καὶ με­τα­νι­ώ­νει ποὺ ὑ­πέ­κυ­ψε σὲ ἐ­κεί­νη τὴν ἀ­νό­η­τη πα­ρόρ­μη­ση. Τὰ χέ­ρια του ἐ­νερ­γοῦν αὐ­τό­νο­μα, προ­σπα­θών­τας νὰ στα­μα­τή­σουν τὸ τρο­με­ρὸ σφί­ξι­μο στὸ λαι­μό, κα­θὼς οἱ πνεύ­μο­νές του πα­λεύ­ουν νὰ ρου­φή­ξουν λί­γο ἀ­έ­ρα ἀ­κό­μα. Ξαφ­νι­κά, μιὰ μι­κρὴ δέ­σμη φω­τὸς γλι­στρά­ει κά­τω ἀ­πὸ τὴν πόρ­τα. Ὁ Ἰ­σμα­ὲλ ξέ­ρει ὅ­τι μπο­ρεῖ νὰ κα­τα­φθά­νει ἡ σω­τη­ρί­α του, ἀλ­λὰ δὲν τολ­μά­ει νὰ κου­νη­θεῖ: αὐ­τὸ θὰ ἐ­πι­τά­χυ­νε τὸ στραγ­γα­λι­σμό του. Γιὰ νὰ τρα­βή­ξει τὴν προ­σο­χή, βγά­ζει πνι­χτὰ βογ­κη­τά. Ἀ­πὸ τὴν ἄλ­λη πλευ­ρὰ τῆς πόρ­τας, οἱ γο­νεῖς του ἀ­κοῦ­νε σι­ω­πη­λοί, εὐ­τυ­χι­σμέ­νοι ποὺ ὁ Ἰ­σμα­έλ, ἐ­πι­τέ­λους, ἔ­φε­ρε στὸ σπί­τι μιὰ φι­λε­να­δί­τσα.

Πηγή : Πλανόδιον