Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Μ@λ@κί@ς εγκώμιον ή αυναχειρίας το ανάγνωσμα





ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ :

Ποιητική μονογραφία περί αυτοχειρίας και αυνανισμού


Πρόλογος ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Αυτή η ποιητική πραγματεία περί αυτοϊκανοποίησης και αυτοκαταστροφής (μορφοποιήθηκε από τον ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΣΚΥΛΟ και κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαδίκτυο από τον Οκτώβρη του 2012), που ώθησε τον ποιητή Αντωνάκο  να επινοήσει τη λέξη «αυναχειρία» (στα αγγλικά εγώ θα την  έλεγα masturcide, εκ του masturbation + suicide) περιέχει αρκετούς στίχους που αν σερβιριστούν προ του κυρίου γεύματος παίζουν  το ρόλο ορεκτικών και μεζεκλικίων. Ιδού μερικοί εξ αυτών :

«Ο μ@λ@κας είναι κοινωνικός επαναστάτης εντός της οικίας του…»

«Ο μ@λ@κας είναι ο οικολόγος της εξέλιξης.

Καταναλώνει οργασμούς

χωρίς να μολύνει την κοινωνία με άλλους μ@λ@κες  …..»


«Ο Διογένης μ@λ@κιζόταν σε κοινή θέα

για να ξεσκεπάσει την υποκρισία της δόλιας δημοκρατίας….» 


«Η διανόηση ρέπει προς την θολούρα και τον αυνανισμό.

Η διανόηση έχει κλωνοποιήσει την αυτοχειρία…»


 «Ο κρητικός μαθουσάλας παππούς γ@μεί

και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως…»


«Ο αυτόχειρ μια ζωή έθετε μνημόνια εις εαυτόν….»



Θα χάσετε, αν δεν διαβάσετε  το ποίημα του Αντωνάκου



Κάποιοι κόβουν τις φλέβες τους.

Μα οι φυσιολογικοί τραβάν μια μαλακία.

Κι όλα πάν καλά.

Ο αυτόχειρας χύνεται στο εκμαγείο της φαντασίωσής του.

Ο μαλάκας ξεσπά.

Έχει την ευλογία να λειτουργεί ως πυροτέχνημα

που αυτοαναφλέγεται.

Ο αυτόχειρας είναι ο αριστοκράτης της παιδικής του ηλικίας.

Ο μαλάκας είναι ο προλετάριος των γηρατειών.

Θα μπορούσε να κολατσίζει το σπέρμα του

σκεπτόμενος τη γλώσσα μιανής ή τους τρομερούς μηρούς,

τα ντελικάτα σαγόνια και τις μυλόπετρες των βυζιών.

Ο αυτόχειρας εστιάζει στην πληγή

και στον πόνο που σπέρνει στους άλλους.

Είναι ένα άθροισμα από εαυτούς άλλων.

Θέλει ν’ αντικαταστήσει τα πάντα με σιωπή.

Και είναι μάστορας στο να εφευρίσκει σιωπή.

Ν’ αδειάζει την ανάσα του.

Να κατεβάζει το τηλέφωνο για να μην υπάρξει

έστω κι ένα υπόλειμμα επαφής απ’ τον κόσμο των ζωντανών

μιαν υπενθύμιση παρηγοριάς ή αμφιβολίας.

Ο μαλάκας χαίρεται την εξουσία τού στυγνού ηδονιστή.

Χωρίς να κουραστεί έχει ψάρι. Λιμνίσιο βεβαίως και μουντζό

αλλά χορταστικό για την ώρα.

Ο αυτόχειρ μια ζωή έθετε μνημόνια εις εαυτόν.

Ιδροκοπούσε μεταξύ πνεύματος και ηθικής

προσπαθώντας να διατηρεί διαγωγή κοσμία

ακόμα και στη μοναξιά του.



Ο μαλάκας είναι κοινωνικός επαναστάτης εντός της οικίας του.

συμμετέχει με αμέτρητους άλλους μαλάκες στον

υπέρ σπέρματος αγών.

Φτύνει στη μούρη μιας κοινωνίας

που τον έκανε δείλαιο στο στείρο σκοτάδι του καμπινέ.

Κλείνει τα μάτια στήνοντας σκηνικά

με κατά συρροήν ερωμένες.

σκέφτεται ακόμα και τη γεύση του φιλιού κάποιας.

Στο πυρωμένο λειρί για να τονώσει τις αυταπάτες έρωτος.

Ο αυτόχειρ λιχνίζει το φρόνημα που εφεύρει τις συγκινήσεις.

Έχει έναν πληθωρισμό πετρωμένου πόνου.

Δε σκέφτεται με όρους σάρκας. σφόδρα ρομαντικός και

χάρβαλο φεγγαράδας ή κοινωνικών συνθηκών.

Ο μαλάκας διαθέτει ηγερίες που κατευνάζουν τη στύση

και τα ζουλάπια του κορμιού.

Ότι θα μπορούσε να συντελεστεί εξ επαφής

συντελείται εξ’ αποστάσεως.

Ο μαλάκας είναι ο οικολόγος της εξέλιξης.

Καταναλώνει οργασμούς

χωρίς να μολύνει την κοινωνία με άλλους μαλάκες.

Ο μαλάκας είναι ακουσίως

ο αρχιτέκτων της δημόσιας υγιεινής.

Ο αυτόχειρ φτάνει στην αυτοχειρία για να υπογραμμίσει

την ύπαρξή του στα μάτια των άλλων.

Ο μαλάκας φτάνει στη μαλακία εν κρυπτώ.

Ο αυτόχειρ δεν μπορεί να αφεθεί στον ευσπλαχνικό αυνανισμό

ούτε να βρει ευχαρίστηση στη μοναξιά.

Ονειρεύεται τη νικηφόρο έξοδο.

Ο αυτόχειρ κατά μία έννοια νικά το φυσικό θάνατο.

Ξέρει την πόρτα που θα ξεμπουκάρει ο χάρος

μα προτιμά να φουντάρει απ’ το παράθυρο.

Ο αυτόχειρ αφήνει συνήθως σημείωμα με τις μάχες που έδωσε

και τους όρθρους που κατεύνασαν την τρυφεράδα του.

Ο αυτόχειρ μπορεί να είναι ένας εγκληματίας πολέμου

που τον βούλιαξαν τα παράσημα μέσα στο βόθρο

ή ένα ζουλαπάκι που δεν πείραξε μύγα ή μέρμηγκα.



Το απονενοημένο είναι πλήρες νοήματος γι’ αυτό

κι η καταχνιά μετά, στο περιβάλλον του αυτόχειρα.

Ο νεκρός του τροχαίου είναι ένας ακόμα νεκρός.

Μα ο νεκρός της αυτοχειρίας είναι εσαεί αυτόχειρ.

Ο αυτόχειρ αρμολογεί την αυτοχειρία του.

Ο μαλάκας παρηγορεί ευπρεπώς τα καμώματα της ψωλής του.

Είναι ο καλόγερος που αναφωνεί ευλογείτε!

Κάθε που καρποφορεί ρινίσματα ιεράς μανίας.

Πίσω από κάθε τοίχο

υπάρχει ένας μαλάκας ή ένας αυτόχειρας.

Ο Διογένης μαλακιζόταν σε κοινή θέα

για να ξεσκεπάσει την υποκρισία της δόλιας δημοκρατίας.

Ο Εμπειρίκος μαλακιζόταν μπροστά

στις πλούσιες πελάτισσές του

Αυτές τού άνοιγαν την ψυχή τους

κι αυτός το πορτάκι του κήπου.

Οι εξουσίες στηρίζονται κατά βάση στους μαλάκες.

Οι εξουσίες όμως

χρησιμοποιούν και τους αυτόχειρες ποικιλοτρόπως.

Ο μαλάκας πολεμάει στα κρυφά τη στέρηση, ενώ

ο αυτόχειρ την αναδεικνύει μεγαλοφώνως.

Βεβαίως ο εγκρατής και ο ντροπαλός

αυτοχειριάζονται καθημερινώς

γι’ αυτό ξεπέφτουν στην ανώδυνη μαλακία.

Η μαλακία είναι ένα είδος αυτοχειρίας της ερωτικής πράξης.

Σης αιματόβρεχτης σωματικής επαφής.

Η μαλακία είναι ακίνδυνη και καθαρή

ενώ ο έρωτας έχει σάλια υγρά ούρα και κόπρανα και αίματα.

Η μαλακία έχει αποτέλεσμα την εκσπερμάτωση

ενώ ο έρωτας την ηδονή.

Η μαλακία είναι μια χαραμάδα ερωτικής ελευθερίας.

Η αυτοχειρία είναι μια άβυσσος στείρου έρωτος.

Ο μαλάκας είναι ερωτοπαθής όχι ερωτευμένος.

Η μαλακία είναι μια σπίθα αντίστασης στον κτηνώδη

ιμπεριαλισμό της ομορφιάς. Η ιστορία δεν

γράφεται στα πεδία των μαχών

αλλά στα κρεβάτια της εξουσίας.

Η ηδονή είναι μέγιστο όπλο.

Σο κεφάλαιο τρέφει το λαό απολειφάδια ηδονής.

Οι παπάδες αθωώνουν τον τύραννο

και καταδικάζουν την αυτοχειρία.

Η εξομολόγηση είναι πρωτίστως

η πορνογραφία της εκκλησίας.

Οι θρησκείες

βάζουν τη φωτιά κάτω απ’ το καζάνι των διαστροφών.

Μαραίνουν τη ζωντανή πάλλουσα φύση.

Η διανόηση ρέπει προς την θολούρα και τον αυνανισμό.

Η διανόηση έχει κλωνοποιήσει την αυτοχειρία.

Η κιλότα είναι το χρυσόμαλλο δέρας του αυνάν.

Φέρνει φιλήδονα το μετάξι στα ρουθούνια του μέχρι ασφυξίας.

Είναι το επινίκιο μιας ανεξάντλητης αθανασίας.

Η σημαία της μήτρας.

Στο λάβαρο και το στυπόχαρτο της ηδονής.

Ο μαλάκας είναι εν προόδω φετιχιστής. Ραβδοσκόπος που παραφυλάει κάθε χαραμάδα γύμνιας.

Οι περιπέτειες του αυτόχειρα διαβάζονται ακόμη και μέσα στον στρόβιλο των γεγονότων.

Ο αυτόχειρ αναπνέει τον αέρα των γεγονότων

και τον αγγίζει η ανάσα όλων των προσώπων

που γίνεται κάποτε θανατερή.

Ο αυτόχειρ αυτοσαρκάζεται

τόσο που σβήνει με άκρα επιμέλεια.

Επιμελείται την καταστροφή του σωστά.

Βάζει αυτός την τελεία στην φαρσοκωμωδία της ζωής.

Η αυτοχειρία και η μαλακία κρύβουν μιαν ιερή γελοιότητα.

Η μαλακία ως υποκατάστατο έρωτος

και η αυτοχειρία ως υποκατάστατο θανάτου.

Είναι τα καθαρά γεννήματα

της αγαθότητας και της μεγαλοφυΐας.

Ξεπέφτουν όμως στο τσίρκο της παρόρμησης.



Η μαλακία δε μπορεί να συμβεί μονάχα μια φορά

ενώ η αυτοχειρία λάμπει σαν μοναδικό ακατέργαστο διαμάντι. Οι αυτόχειρες καλλιτέχνες περνούν στην άλλη όχθη νωρίς.

Προτιμούν την αυτοχειρία

παρά την αργή δολοφονία τους απ’ το παρελθόν.

Αφαιρούν απ’ την ταινία κάθε εικόνα, διακωμωδώντας το φως.

Οδηγούν τη φάρσα στο όριό της και το ξεπερνούν.

Ότι αφήνουν πίσω τους

είναι κατάλοιπα ενός μυστικού δείπνου

που δεν είχε συνδαιτυμόνες αλλά σκιές.

Η μαλακία είναι προνόμιο των κατώτερων τάξεων κι αυτό

γιατί αδυνατούν να αγοράσουν το αντικείμενο του πόθου.

Οι αυτόχειρες βρίσκονται συνήθως στα όρια των τάξεων.

Ο αυνανισμός και η αυτοχειρία είναι κραταιές βιομηχανίες.

Η τηλεόραση προσδίδει

έναν απατηλά επικό χαρακτήρα στη μαλακία.

Ο μαλάκας είναι τοποθετημένος

στη διασταύρωση της μαγείας με το θετικισμό.

Μπορεί να ερμηνεύσει τη σταύρωση με κβαντομηχανική

και το θαύμα με βιοχημεία.

Απ’ τη μια έχει την ανάγκη να πιστεύει

σε μία μαλακία κι απ’ την άλλη να την ερμηνεύει.

Ο μαλάκας αυνανίζεται όπως προσεύχεται, μηχανικά.

Έχει ανακαλύψει

την κατασταλτική λειτουργία της πρωινής μαλακίας.

Το σπέρμα στον οχετό και το πνεύμα στον ουρανό.

Η μαλακία είναι η αποσυμπίεση των πιστών.

Για τον εξομολόγο η μαλακία είναι ελάχιστη αμαρτία

μπροστά στο γαμήσι.

Το γαμήσι είναι άκρως επικίνδυνο

γιατί μπορεί να λάβει ξαφνικά διαστάσεις εξέγερσης.

το γαμήσι καταστέλλεται απ’ τη μονογαμία.

Η μονογαμία είναι ο σπόνσορας του αυνανισμού

Δεν χρειάζονται δίαιτες και καλή διατροφή για μακροζωία.

Μόνο άκοπο γαμήσι. Η μεσογειακή διατροφή είναι φόλα.

Μονάχα ήλιο και αθώο μεσογειακό γαμήσι.

Ο κρητικός μαθουσάλας παππούς γαμεί

και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως

Νέες γριές χήρες κατσίκες.

Απορροφά όλο το πάθος και τη βουή του φιμωμένου κόσμου.

συνήθως οδηγείται κάποιος στον αυνανισμό απ’ την κακογαμία.

Ο διαφημιστής ως μπακάλης της ηδονής

αναθρέφει έναν ξεθυμασμένο εραστή.

Η μάνα είναι η πρωταρχική έγνοια του αυνάν.

Ο αυνάν μισεί

μ’ έναν ύπουλο τρόπο το γυναικείο φύλλο.

Ο αυνάν είναι φίλαθλος.

Μπορεί να γλείψει το σκατό

που θα του πλασάρει η φίρμα του θεάματος.

Σο θέαμα είναι το ιδανικό χαλινάρι του όχλου.

Απ’ το σκυλάδικο μέχρι την όπερα κι απ’ τη μεταλαβιά

μέχρι την εξομολόγηση ο άνθρωπος υποκρίνεται.

Η υποκρισία είναι το ζενίθ του θεάματος.

Μεταμορφώνεσαι σε κάτι άλλο απ’ αυτό που είσαι.

Γίνεσαι εικονικός. Γίνεσαι μαλάκας.

Μονοφυσίτης της εικόνας και της φαντασίωσης.

Ο μέγας αυτοκτόνος έγραψε:

κάθε πραγματικότης μου είναι αποκρουστική.

Οι γέροι και οι ναυτικοί μαλακίζονται αυτοδικαίως.

Η αυτοχειρία είναι νόσος της νεότητος.

Οι μοναχοί είναι κρυμμένοι στην ασφάλεια του αυνανισμού.

Ο Μεγαλέξανδρος ήταν οπαδός του αμοιβαίου αυνανισμού.

Η μαλακία τώρα παίζεται σε περιβάλλον δωματίου.

Οι αρχαίοι άνθρωποι μεθούσαν

απ’ το ρετσίνι των πεύκων και τα σκίνα.

Η μαλακία ήταν σπορ της υπαίθρου.

Σα παπαδάκια μαλακίζονται στο ιερό ή στο γυναικωνίτη.

Ο αυτόχειρ διακρίνει

τα φανάρια τού άλλου κόσμου νωρίς.

Δεν είναι ιδανικός.

Επινοεί ποιητικά ξόρκια κατά του καρναβαλιού της ζωής.

Ο αυνάν επιδιώκει το καρναβάλι για να νοιώσει ποιητικά.



Σο καρναβάλι είναι το καθαρτήριο της ερωτικής λαιμαργίας.

΢τα πατρινά μπουρμπούλια φορώντας και μόνο μια μάσκα

ο γιός μπορεί να γαμεί τη μάνα του

κι ο πατήρ τη θυγατέρα του.

Η μεταμόρφωση σ’ αυτό

που θα θέλαμε να είμαστε, μας απελευθερώνει.

Είμαστε συνήθως η εικόνα που έχουν χτίσει οι άλλοι για μας.

Ο αυνανισμός απελευθερώνει.

Ο μαλάκας αυτοσαρκάζεται ανελέητα.

Ο αυνάν

θέλει να διευρύνει την ελάχιστη στιγμή της εκσπερμάτωσης.

Αυτή την ιδανική κρυφή μαστούρα.

Η ναρκομανία είναι ένας διαρκής αυνανισμός.

στη ναρκομανία οδηγούνται οι αθώοι.

Οι μάζες ζαβλακώνονται με τα εξ’ αντανακλάσεως ναρκωτικά.

Το ψηφιακό μουνί, τα τηλεπαιχνίδια,

τις βιτρίνες και τα οστά των αγίων.

Οι μάζες το πρωί πρέπει να πάνε για δουλειά.

Η εργασία είναι το όπιο του λαού.

Η μαλακία του λαού είναι η ευλογία του πλούτου

Ο αυνάν ξεδιαλέγει στον καθρέφτη του τις πληγές.

Βγάζει τελετουργικά τ’ αγκάθια που τον πλήγωσαν

μεσ’ το χαντάκι που κρύβει τα πάθη του.

Ο αυτόχειρ ζει με τ’ αγκάθια του. Σα περιφέρει.

Σο ακάνθινο στεφάνι του είναι το σήμα κατατεθέν.

Ο αυτόχειρ το βάζει στα πόδια.

Οδηγείται στο χάος τού θανάτου για να ξεφύγει

απ’ την κλειστοφοβία της ζωής.

Είναι ένας βραχυκυκλωμένος ανθός.

Η κατάθλιψη είναι μια πληγή πάνω στην πληγή της ζωής.

Σα ζώα δεν αυνανίζονται.

Σα κορίτσια που ξαγρυπνούν ακούγοντας το χτυποκάρδι τους

βρίσκουν κάποια στιγμή το δρόμο.

Η κλειτορίδα είναι ο διακόπτης της ηδονής.

Αμετάκλητα εφαρμόζουν τον τυφλό νόμο της λαγνείας



όσα πλάσματα βρίσκουν τροφή και στέγη.

Απ’ το συμπόσιο του Πλάτωνα έως το Μυστικό δείπνο

μεσολάβησε ο Καλιγούλας.

το όργιο είναι το ανώτατο στάδιο του πλούτου.

Ο πλούσιος γαμεί με τα λεφτά του.

Νομιμοποιεί τις διαστροφές του με το χρήμα.

Είναι ο πρίγκηψ των απολαύσεων μπροστά

στη βουβαμάρα του αυνανισμού των φτωχών.

Η θέα της καλοζωίας των πλουσίων είναι η λάσπη

για τα γουρούνια της μεσαίας τάξης.

Οι μεγάλες επαναστάσεις σπάνε τα μούτρα τους

πάνω στον τοίχο των ηγεμονικών εγώ.

Ο μέγας Στάλιν γκρέμισε τον τοίχο.

Υύσηξε τα καρβουνάκια της ύπαρξης βάζοντάς της φωτιά.

Η αυτοχειρία είναι θέμα προς πολιτική χρήση.

Η γυναίκα που αρνείται τον έρωτά της στον άντρα

θυμίζει την υπό του Κυρίου

καταταρασθείσα και μαρανθείσα συκιά.

Ο ανήρ ξεπέφτει στη μαλακία.

Πάραυτα η συκιά εξακολουθεί να κάνει μελωμένα σύκα.

Ο Κύριος έκανε μαλακία.

Βεβαίως οι ήρωες της μυθολογίας μαλακιζόταν.

Ο όλισβος ήταν το μαλακιστήρι της αρχαίας γυναίκας.

Το sex shop είναι το λούνα πάρκ του αυνάν.

Οι στρατηγοί μαλακίζονται στα στρατηγεία τους.

Οι στρατιώτες μαλακίζονται στα πεδία των μαχών.



Οι στρατιώτες είναι ακουσίως αυτόχειρες.

Οι στρατιώτες θυσιάζονται για την πατρίδα.

Η εκκλησία τιμά τους στρατιώτες αυτόχειρες.

Η κτηνοβασία ήταν το αποκούμπι της στερημένης υπαίθρου.

Ένας γνωστός λογοτέχνης είχε δεσμό με μια κότα.

Αρκετοί σεβάσμιοι γέροντες

στα νιάτα τους γαμούσαν κατσίκες.

Οι βιογράφοι των μεγάλων αντρών

αποκρύπτουν τεχνηέντως την ερωτική τους ζωή.

Ο βίος λογίζεται εκτός του καμπινέ και της κρεβατοκάμαρας.

Οι σύγχρονοι ηγέτες είναι μέγιστοι αυνανιστές.

Η μαλακία δεν συνταγογραφείται.

Δεν έχει ωράριο.

Η μαλακία είναι ο τύμβος της αγαμίας του δυτικού κόσμου.

Η Δύση ξέπεσε στις νευρώσεις και τη μαλακία νωρίς.

Κάτω απ’ το τσαντόρ υπάρχει πάντα ένα καυλωμένο μουνί.

Οι μουσουλμάνοι γαμούν περισσότερο απ’ τους χριστιανούς.

Οι μουσουλμάνοι προσκυνούν τον κώλο της γυναίκας.

Οι χριστιανοί θεωρούν αμαρτία το πισωκολλητό.

Βεβαίως όταν μαλακίζονται

έχουν στο μυαλό τους ένα θεσπέσιο κώλο.

Η γυναίκα της καριέρας είναι στεγνή.

Ελέγετο πως η Θάτσερ δεν έχει μουνί.

Ο αυνανισμός και η ομοφυλοφιλία είναι πρώτα ξαδέρφια.

Αρκετοί έλληνες

ανακαλύπτουν τη γλύκα του κώλου στο στρατό.

Ο στρατός είναι το μεγάλο σχολείο της μαλακίας.

Τα γαλόνια κόποις κτώνται.

Δάκρυα και χαμόγελα

στον παράδεισο του αυνανισμού δεν υπάρχουν

Τι πιο αμήχανο για τον αυτόχειρα απ’ τη μεταστροφή του!

Τι πιο αδύναμο απ’ την ανθρωπιά του!

Τι πιο μάταιο απ’ τον αγώνα του με την εξουσία του θανάτου!

Οι διανοούμενοι θεωρούν τη μαλακία

αποκύημα εξαναγκασμού και ανάγκης.

Ο Ρίτσος έχει περιγράψει

μια φοβερή σκηνή αυνανισμού με λαμπόγυαλο

απογειώνοντας το φετιχιστικό ρεαλισμό.

Αυτόχειρες και αυνάνες

καυγαδίζουν μπροστά στα μάτια της ομορφιάς.

Τα σημειώματα είναι για τους μεν

Ό,τι οι χαρτοπετσέτες για τους δε.

Εκεί που εγγράφεται στυγνά

κάθε αγκωνάρι τσακμακόπετρας

και κάθε φλόγα σπίθας.

Εκεί που το φυτίλι ενός κλάσματος του άπειρου χρόνου

πυροδοτεί το μονίμως αναπάντητο ερώτημα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου