Λαδώνοντας Κινέζους….

Δεν πρόκειται γι αυτό που νομίζει κανείς από πρώτη σκέψη, δηλαδή για την μεταφορική χρήση του ρήματος «λαδώνω»  ως δηλωτικού  ενεργητικής δωροδοκίας…..Πρόκειται για μια κυριολεκτική  έκθεση ελαιολάδου, την  ΕΛΑΙΟΤΕΧΝΙΑ 2013, που σε συνεργασία με Κινεζική εταιρεία   διοργανώνει  την China Oil 2013 στο Πεκίνο, στις 7-9 Απριλίου :  Η οποία  «Ελαιοτεχνία», μαζί   με την Ελληνική Πρεσβεία στην Κίνα, προωθεί  κοινή δράση προβολής και δικτύωσης εξαγωγέων ελαιολάδου ,  με επιχειρηματικές συναντήσεις κατά τις μέρες λειτουργίας της έκθεσης.

 

Σε Δελτίο Τύπου της «Ελαιοτεχνίας» (www.eleotexnia.gr)

 γράφονται  διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία  για τη στάση της κινεζικής κοινωνίας  απέναντι σε αυτό το  μαγικό υγρό, που συνδέθηκε με την ελληνική γαστριμαργία,  κοινωνία και  πολιτική, όσο κανένα άλλο : Για να ανακαλέσουμε, έτσι στα πρόχειρα, «επεισόδια» όπως αυτό μεταξύ της Θεάς Αθηνάς και του Ποσειδώνα  για την ονοματοδοσία της πόλης των Αθηνών, που κατακυρώθηκε υπέρ της πρώτης λόγω της προσφοράς της Ελαίας(!) σύμφωνα με τη μυθολογία, ή  για να θυμηθούμε   το «Ελιά-ελιά και Κώτσο Βασιλιά» των Βασιλοφρόνων, που έστω και με αυτό τον στρεβλό τρόπο έδειχνε την ιδιαίτερη σημασία του συγκεκριμένου δένδρου και προϊόντος στην κοινωνική  ζωή….Ή για να επικαλεστούμε την  Τατιάνα Σταύρου, συγγραφέα του βιβλίου «Ελιά-η βιογραφία ενός Δένδρου», η οποία σημείωνε :

«…. Απ' όλα τα δέντρα που περιλαμβάνει η ελληνική χλωρίδα, κανένα δε μας εκφράζει όσο η ελιά. Νομίζεις πως το ελληνικό τοπίο είναι φτιαγμένο για το δέντρο αυτό. Μπορεί κι αυτό που γίναμε, αυτό που είμαστε, η γεύση μας, η ψυχοσύνθεσή μας, η νοημοσύνη μας, νάναι δημιουργήματα του πολύτιμου καρπού της».

 

 Η ιδέα της ελληνοποίησης των Κινέζων  μέσω του overdose  Ελαιολάδου δεν είναι ό,τι το καλύτερο – προφανώς  για τους Κινέζους… Για να αποφύγουμε όμως τις όποιες «ανεδαφικές» και φουτουριστικές σκέψεις, επαναπροσγειωνόμαστε  στις επισημάνσεις του  Δελτίου  Τύπου της «Ελαιοτεχνίας» : 

«Η Κινέζικη αγορά ελαιολάδου αποτελεί μόλις το 1% της αγοράς βρώσιμων φυτικών ελαίων που υπολογίζεται ότι ανέρχεται περίπου στους 42 εκατ. τόνους. Η κατανάλωση ελαιολάδου γίνεται σε αστικές περιοχές και ιδιαίτερα σε πόλεις με υψηλό διαθέσιμο εισόδημα και ισχυρή παρουσία εκπατρισμένων, ενώ η αναλογούσα κατά κεφαλήν κατανάλωση είναι μόλις 10 γραμμάρια.

 Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο ως:

- καλλυντικό, για τη βελτίωση της υφής του δέρματος (από γυναίκες),

- φάρμακο, καθώς σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική βοηθάει στην καταπολέμηση ορισμένων ασθενειών (από μεσήλικες και άτομα τρίτης ηλικίας), και

- μαγειρικό έλαιο (από νοικοκυριά με υψηλότερο εισόδημα και μορφωτικό επίπεδο)……»