ΥΗΕ = ΑΠΕ…..

     Ο Σύλλογος Προστασίας Αράχθου (Πρόεδρος Κ.Δημητρίου, Γραμματέας Ι.Ντούρος ) σχολιάζει το Σχέδιο Νόμου «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας[ΑΠΕ] και άλλες διατάξεις » και ιδιαίτερα το άρθρο 4 με τίτλο «Μεγάλοι Υδροηλεκτρικοί Σταθμοί», που έχει τεθεί σε διαβούλευση από το ΥΠΕΚΑ…. 

«Με το άρθρο αυτό το ΥΠΕΚΑ δίνει την πλήρη δυνατότητα για κατασκευή Μεγάλων Υδροηλεκτρικών Έργων [ΥΗΕ] μέσα σε δασικές εκτάσεις. Ανοίγει διάπλατα τις πόρτες και τους νομοθετικούς φραγμούς για την καταστροφή δασικών εκτάσεων. Και μπορεί ίσως αυτή η νομοθετική ρύθμιση να φαίνεται ως ''λογικό'' επακόλουθο του γεγονότος εκείνου το οποίο επισυνέβη με τον νόμο «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος...» δηλ. του βαφτίσματος των μεγάλων ΥΗΕ Ως  Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας [ΑΠΕ], το οποίο ήταν κατάληξη μίας σειράς σχεδιασμένων  ενεργειών του ΥΠΕΚΑ να αναδείξει τα μεγάλα ΥΗΕ ως ΑΠΕ, αλλά σε καμία περίπτωση τα μεγάλα ΥΗΕ δεν πρέπει να εξομοιωθούν με τα μικρά ΥΗΕ  σε ότι αφορά την νομοθεσία εγκατάστασης αυτών. Και τούτο διότι ο χαρακτηρισμός των μεγάλων ΥΗΕ ως έργων ΑΠΕ δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Γιατί αυτός ο χαρακτηρισμός ΕΊΝΑΙ ΑΝΤΊΘΕΤΟΣ με την υφιστάμενη πρακτική και αντίληψη η οποία επικρατεί παγκοσμίως για τα μεγάλα ΥΗΕ. Γιατί αυτά δεν θεωρούνται ΑΠΕ στις περισσότερες χώρες του κόσμου  καθώς αναιρούν τα αειφορικά στοιχεία του περιβάλλοντος και οι επιπτώσεις τους είναι μη αντιστρεπτές, γι’ αυτό έχει αναπτυχθεί και το παγκόσμιο κίνημα κατά των μεγάλων φραγμάτων.

     Πέρα όμως από αυτό το γεγονός δηλ. του βαφτίσματος των μεγάλων ΥΗΕ ως ΑΠΕ, γιατί πρέπει να δοθεί η δυνατότητα κατασκευής τέτοιων έργων μέσα σε δάση;

Γιατί πρέπει να καταστραφούν δασικές εκτάσεις; Δεδομένου δε ότι τα έργα αυτά είναι πολύ μεγάλης κλίμακας και απαιτούνται τεράστιες εκτάσεις, κυρίως για τον ταμιευτήρα, η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη.

     Είναι σε όλους γνωστό και επιστημονικά αποδεκτό ότι τα δάση αποτελούν τη μία από τις δύο κύριες πηγές παραγωγής του οξυγόνου, του τόσου απαραίτητου στοιχείου για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη. Θα έπρεπε γι’ αυτό το λόγο το Υπουργείο Περιβάλλοντος να θεωρεί ως προτεραιότητα υψίστης σημασίας τη διατήρηση των δασών και την όσο το δυνατό μεγαλύτερη επέκταση των δασικών εκτάσεων, προκειμένου σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των ΑΠΕ, να εξασφαλιστεί η προστασία του κλίματος και η μη χειροτέρευση της κλιματικής αλλαγής.

     Αντί αυτού απεργάζεται με το άρθρο 04 του ως άνω σχεδίου νόμου την απομείωση της έκτασης αυτών. Και για ποιο λόγο; Για να κατασκευαστούν μεγάλα ΥΗΕ! Αλλά τέτοια έργα δεν χρειάζεται άλλα η χώρα μας. Από καμία επιστημονική μελέτη ή από εθνικό προγραμματισμό δεν προβάλλεται αίτημα για κατασκευή μεγάλων ΥΗΕ, όχι μόνο σε δασικές εκτάσεις αλλά ούτε και σε άλλες μη δασικές θέσεις.

     Μεγάλα ΥΗΕ, τα οποία ως γνωστό είναι κατάλληλα για την  αντιμετώπιση της "ζήτησης αιχμής", διαθέτει η χώρα μας σε περίσσεια έτσι ώστε κάθε σχέδιο κατάληψης δασικών εκτάσεων για την κατασκευή τέτοιων έργων, να θεωρείται ως εγκληματική για το περιβάλλον και γι' αυτό απαράδεκτη. Σαν κίνητρο για μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση δεν μπορούμε να εννοήσουμε άλλο παρά την ικανοποίηση της θέλησης των κατασκευαστικών λόμπυ.