
Δεν θα
ξαναγυρίσει ποτέ πια
το απόγευμα
που τρώγαμε καϊσια
και τα
παρθενικά σου τα φιλιά
είχαν την
ίδια γεύση παραδείσια
Γι αυτήν και
μόνο σήμερα θα ερχόμουν
κοντά σου
από τα πέρατα του κόσμου
μα δεν ξέρω
πού βρίσκεσαι, ενώ ευχόμουν
να απαλύνει,
πριν σβύσω, έτσι ο καϋμός μου
Ποτέ δεν
ανταμώσαμε ξανά
απ’ τη μέρα
που τρώγαμε καϊσια
αν ζεις,
είμαστε γέρος και γριά
μα ίσως σε
σκιάζουν μαύρα κυπαρίσια
· Από
το περιοδικό Μπιλιέτο2006-2007
· Καϊσια
: Βερυκοκιά ,Prunus
armeniaca
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου