Ο ορισμός του δάσους τώρα δικαιώνεται ….

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Δάσος δεν είναι μια οποιαδήποτε έκταση, ούτε είναι μια έκταση που αυθαίρετα παίρνει και χάνει αυτό τον χαρακτηρισμό . Το δάσος είναι μια ολότητα χαρακτηριστικών, μερικά από τα οποία μπορεί να αρθούν προσωρινά – φερειπείν μετά από μια πυρκαγιά –  που γενικά  όμως   ανακάμπτουν και παραμένουν θέμα της Δασολογικής Επιστήμης.  Αυτή η τελευταία  προβάλλει τον κανόνα «άπαξ δάσος εσαεί δάσος», ό οποίος, παρά την μεταφυσική χροιά  που εμπεριέχει (τίποτε στη φύση δεν είναι παντοτινό…) στηρίζει τη μακρά διάρκεια του δάσους,  αντίθετα στην μικρόνοια κάποιων διαχειριστών……. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και πιο πρόσφατα η τροϊκανή χούντα, επιχείρησαν να βάλουν χέρι στο δάσος. Όπως οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας νηστήσιμο για να μπορούν  να το κατασπαράζουν εν συνεχεία, έτσι και οι «λεγάμενοι» ξεκίνησαν κάμποσες φορές από την στρέβλωση του ορισμού  του δάσους για τα περαιτέρω. Όμως το Συμβούλιο Επικρατείας είχε διαφορετική γνώμη......

 ΠΗΓΗ :ΚΟΝΤΡΑ (23/5/2014)

Στις 12.5.14, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ν. Ταγαράς αναγκάστηκε να υπογράψει την εγκύκλιο την οποία εισηγούνταν η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ), προτείνοντας την αποδοχή των αποφάσεων 32, 33 και 34/2013 του ΣτΕ. Με την εγκύκλιο αυτή απόφαση θα ισχύει πλέον ο συνταγματικός ορισμός του δάσους (όπως διατυπώνεται στο άρθρο 24 του συντάγματος), με την προσθήκη ότι δε θα απαιτείται πλέον η ύπαρξη είτε συγκεκριμένων ειδών άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό είτε ένας συγκεκριμένος βαθμός συγκόμωσης και μια ελάχιστη έκταση προκειμένου αυτή να χαρακτηριστεί είτε ως δάσος είτε ως δασική έκταση. Ακόμη, με την εγκύκλιο αυτή απόφαση καταργήθηκε η απόφαση 204262/4545/23-11-2010 του πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος Αθ. Μωραΐτη, με την οποία εισάγονταν ελάχιστη έκταση και ελάχιστος βαθμός συγκόμωσης.

«ΘΕΜΑ: Ανάκληση της αριθ.204262/4545/23-11-2010 με θέμα: Οδηγίες για την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 3 νόμου 998/79, όπως ισχύει.
ΣΧΕΤ: Οι με αριθ. 32, 33 και 34/2013 αποφάσεις του ΣτΕ
Κατόπιν εκδόσεως των ανωτέρω σχετικών αποφάσεων του ΣτΕ, όπου ρητά ορίζεται ότι 1ον για τον ορισμό του δάσους "είναι αδιάφορο το είδος ή τα είδη των άγριων ξυλωδών φυτών, δηλαδή αν είναι δασοπονικά ή μη" και 2ον "η προσθήκη της λέξεως «αναγκαία» εντάσσεται στους ορισμούς αυτούς και δεν τους ανατρέπει απαιτώντας μια αριθμητικώς προσδιοριζόμενη έκταση",ανακαλούμε τη με αριθ. 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο με θέμα : "Οδηγίες για την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 3 νόμου 998/79, όπως ισχύει", ως αντίθετη με το περιεχόμενο των ανωτέρω αποφάσεων.
Οι Γενικές Διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων παρακαλούνται να κοινοποιήσουν την παρούσα στις Δασικές υπηρεσίες ευθύνης τους, για την πιστή εφαρμογή της.
Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΑΓΑΡΑΣ».

Η απόφαση αυτή είναι πολύ σημαντική γιατί εκτός των άλλων αποσαφηνίζει και τη λέξη «αναγκαία» που εμφιλοχώρησε κατά την αναθεώρηση του συντάγματος του 2001, έχοντας ως αποτέλεσμα να «φάμε» το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 και να προκληθεί έτσι μεγάλη ζημιά στο δασικό πλούτο της χώρας. Με λίγα λόγια, η απόφαση πάει πιο πέρα από την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24, που πολιτογραφήθηκε ως συνταγματικός ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης.

Για να υπάρχει πλήρης εικόνα τόσο για τον συνταγματικό όσο και για τον επιστημονικό ορισμό του δάσους, παραθέτουμε και την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 24 του συντάγματος:

Συνταγματικός ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης: «Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά».

Επιστημονικός ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης: Είναι ο συνταγματικός ορισμός με τις απαραίτητες αποσαφηνίσεις της υπουργικής απόφασης που παραθέσαμε παραπάνω.

Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα, μετά την αποδοχή των αποφάσεων 32, 33 και 34/2013 του ΣτΕ:

Πράξεις χαρακτηρισμού. Πρώτον, όσες απ’ αυτές δεν έχουν τελεσιδικήσει μέχρι τις 12 Μάη του 2014, θα πρέπει να ξαναγίνουν από την αρχή με βάση τον επιστημονικό ορισμό του δάσους. Δεύτερον, όσες απ’ αυτές τις πράξεις χαρακτηρισμού που μέχρι τις 8 Γενάρη του 2013, που δημοσιεύθηκε η απόφαση 32 του ΣτΕ, δεν έχουν τελεσιδικήσει θα πρέπει να γίνουν από την αρχή με τα νέα δεδομένα.

Αυτά τα δύο πρέπει να γίνουν άμεσα από τους Διευθυντές Δασών της περιφέρειας. Υπόλογοι για την εφαρμογή τους είναι οι Γενικοί Διευθυντές Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.

Α’ και Β’ Επιτροπές Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων. Με βάση το άρθρο 95 παρ. 5 του συντάγματος, η εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ είναι υποχρεωτική από τη λεγόμενη δημόσια διοίκηση. Αρα, τουλάχιστον οι δικαστικοί που συμμετείχαν σ’ αυτές τις επιτροπές ήταν υποχρεωμένοι από τις 8 Γενάρη του 2013, που δημοσιοποιήθηκε η απόφαση 32/2013 του ΣτΕ, να την εφαρμόζουν. Ομως αυτοί δεν την εφάρμοζαν. Πλέον είναι υποχρεωμένα όλα τα μέλη των επιτροπών αυτών να την εφαρμόζουν. Και μάλιστα, να αναθεωρήσουν όλες τις αποφάσεις που έλαβαν όχι μόνο μετά τις 12 Μάη του 2014, αλλά και μετά τις 8 Γενάρη του 2013 που δημοσιοποιήθηκε η απόφαση 32/2013. Παρενθετικά διευκρινίζουμε, ότι οι αποφάσεις 33 και 34/2013 του ΣτΕ είναι παρεμπίπτουσες της 32/2013 και γι’ αυτό αναφερόμαστε περισσότερο σ’ αυτή.

Πέρα από την περίοδο από τις 8 Γενάρη του 2013 μέχρι τις 12 Μάη του 2014 που εξετάσαμε, θα πρέπει να εξεταστεί και όλη η περίοδος που μεσολάβησε από τις αρχές του 2005 (που κατατέθηκε στο ΣτΕ η προσφυγή) μέχρι τις 8 Γενάρη του 2013 (που δημοσιεύτηκε η απόφαση 32/ΣτΕ). Να επανεξεταστούν τόσο οι αποφάσεις των δασαρχών για τις πράξεις χαρακτηρισμού όσο και όλες οι αποφάσεις που πήραν οι Α’ και Β’ Επιτροπές Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων.

Δασικοί Χάρτες. Με την πλήρη ανατροπή της δασικής νομοθεσίας για την κατάρτιση των Δασικών Χαρτών και με το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 καταρτίζονται δασικοί χάρτες-καρικατούρα, με τους οποίους πλήττεται βάναυσα ο δασικός πλούτος της χώρας. Από τις αρχές του 2010 που άρχισε αυτή η επίθεση στο δασικό πλούτο της χώρας, με πολλά άρθρα αποκαλύψαμε τη μεθοδευμένη αλλαγή της δασικής νομοθεσίας, μέσω της οποίας επιχειρείται η κατάρτιση δασικών χαρτών-καρικατούρα. Αυτό δεν μας εμποδίζει να απαιτήσουμε άμεσα την εφαρμογή της απόφασης του Ν. Ταγαρά για τον ορισμό του δάσους και στην κατάρτιση των δασικών χαρτών. Εχοντας πλήρη επίγνωση ότι, όσο θα ισχύει η υπόλοιπη αντιδασική νομοθεσία για την κατάρτιση των δασικών χαρτών, αυτοί που θα καταρτίζονται θα πλήττουν καίρια το δασικό πλούτο της χώρας.

Επικοινωνήσαμε με τη Διεύθυνση των Δασικών Χαρτών και θέσαμε το ζήτημα, ότι πρέπει άμεσα να εκδοθεί εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία οι δασικοί χάρτες θα καταρτίζονται πλέον με βάση τον επιστημονικό ορισμό του δάσους και όχι με βάση το δασοκτόνο νόμο 3208/2003, όπως αυτός ισχύει μετά την απόφαση 204262/4545/23-11-2010 του πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος Αθ. Μωραΐτη. Αναμένουμε να εκπληρώσει άμεσα την υποχρέωση αυτή η Διεύθυνση Δασικών Χαρτών με την έκδοση της εγκυκλίου, σύμφωνα με την οποία θα καταρτιστούν ξανά οι δασικοί χάρτες που δεν τελεσιδίκησαν μέχρι τις 8 Γενάρη του 2013 που δημοσιεύτηκε η απόφαση 32/2013 του ΣτΕ.

Αυτό σημαίνει ότι θα πάει αναγκαστικά πίσω η κατάρτιση των δασικών χαρτών, αλλά γι’ αυτό ευθύνονται όλοι οι υπουργοί Περιβάλλοντος από τη Μπιρμπίλη μέχρι τον νυν υπουργό Μανιάτη, που ξεπάτωσαν τη δασική νομοθεσία, γι’ αυτό και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αυξηθεί το τίμημα των συμβάσεων που υπογράφτηκαν για την κατάρτιση των δασικών χαρτών. Αυτό το αναφέρουμε προκαταβολικά, γιατί πιστεύουμε ότι οι διάφοροι μελετητές (π.χ. Ν. Χλύκας), στους οποίους με συμβάσεις κατακυρώθηκε η κατάρτιση δασικών χαρτών, θα θέσουν θέμα αύξησης του τιμήματος.

Στο θέμα θα επανέλθουμε, ξεκινώντας πρώτα από τις μεγάλες ευθύνες του ειδικού γραμματέα Δασών Γ. Αμοργιανιώτη και του πρώην αναπληρωτή υπουργού Σ. Καλαφάτη για την κατά 17 μήνες άρνηση εφαρμογής της απόφασης 32/2013 του ΣτΕ. Χωρίς να θέλουμε να ευλογήσουμε τα γένια μας, νομίζουμε ότι τους πιέσαμε άγρια από τις αρχές Απρίλη του 2013 και έτσι τους αναγκάσαμε να βγάλουν την απόφαση αποδοχής της απόφασης του ΣτΕ.