Της Άννας Φιλίνη*
Η πολιτική της ολοκληρωτικής κατάργησης
οργανισμών πολιτισμού, είτε της έμμεσης κατάργησης με την ένταξή τους σε
οργανισμούς-μεγαθήρια, αποτέλεσε κομβικό συστατικό των κυβερνήσεων του
Μνημονίου. Με το υποκριτικό συλλογιστικό της «εξυγίανσης» αφανίστηκαν οι
Οργανισμοί Ρυθμιστικών Σχεδίων, η ΕΑΧΑ και χρονικά πρώτος στο πανελλήνιο ο
Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων. Η κατάργηση της αυθύπαρκτης
λειτουργίας τους δεν αποτελεί μόνο ένα ζήτημα μεθόδου οργάνωσης, αλλά οδηγεί
στην υποβάθμιση και τελικά στον αφανισμό του περιεχομένου τους.Η συγχώνευση του Πολιτισμικού Οργανισμού με τον διπλάσιο σε όγκο Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης, τον Νοέμβριο του 2011, ήρθε ως αποτέλεσμα των στοχευμένων επί μήνες ενεργειών σκληρών «εκσυχρονιστών» περί τον νέο δήμαρχο προκειμένου να δώσουν στον Πολιτισμικό Οργανισμό τη δομή μιας οποιασδήποτε ιδιωτικής επιχείρησης (επισήμως επιδίωξαν αρχικά μέχρι και την παράδοση της διοίκησης του οργανισμού σε μάνατζερ).
[Εν όψει, έργο της Άννας Φιλίνη,(Ιάνης Ξενάκης) από το εικαστικό σύνολο "Ταξίδι προς την Ελευθερία"]
Μπρος στα ξέφρενα κονδύλια που είχαν κατασπαταληθεί επί έξι τετραετίες από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές της Δεξιάς στην Αθήνα, με αποκορύφωμα τη διοίκηση Κακλαμάνη, η νέα δημαρχία Καμίνη επιδίωξε την «εξυγίανση» μέσα από τη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων και τη δραστική περικοπή υπηρεσιών του δήμου προς τους πολίτες, έχοντας στόχο την προβολή της πολιτιστικής παρουσίας στην πόλη, κυρίως μέσα από την Τεχνόπολη, ως μηχανισμό προσέλκυσης ιδιωτικών συγκροτημάτων διασκέδασης.
Ο ευρύτερος πολιτιστικός και εκπαιδευτικός ρόλος της Αυτοδιοίκησης έμεινε ουσιαστικά εκτός προγράμματος.
Τις συνέπειες της νέας πολιτικής υπέστησαν καταρχήν οι ιστορικές δομές πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων. Η Δημοτική Πινακοθήκη και η Δημοτική Βιβλιοθήκη, από αυτοτελείς λειτουργίες, έγιναν υποβαθμισμένα τμήματα μιας ενιαίας διεύθυνσης. Η ίδια η Δημοτική Πινακοθήκη έμεινε για μεγάλο διάστημα κλειστή, έπειτα άνοιξε το ένα της κτήριο στο Μεταξουργείο με το μόνιμο εκθετήριο, χωρίς προβολή στην πόλη, χωρίς παράλληλες περιοδικές εκθέσεις μέσα από το αξιόλογο ντεπό της Πινακοθήκης, χωρίς τις ακούραστες μουσειοπαιδαγωγούς που επί χρόνια καθοδηγούσαν τις καθημερινές επισκέψεις των σχολείων της Αθήνας, χωρίς ένα πρόγραμμα εκθέσεων νεότερων καλλιτεχνών και σύγχρονης τέχνης (ευτυχής εξαίρεση η αποδοχή ορισμένων προτάσεων από εξωτερικούς φορείς). Ως προς τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, σταμάτησε απότομα το φιλόδοξο σχέδιο συνεργασίας με το Δίκτυο Παιδικών Βιβλιοθηκών.
Μεγάλο πλήγμα έδωσε η κατάργηση των μαθημάτων της λαϊκής επιμόρφωσης, θεσμού που είχε αναπτυχθεί ιδιαίτερα τα τελευταία 15 χρόνια με τη συμβολή και τις προτάσεις των παρατάξεων της Αριστεράς στον δήμο. Ο τελευταίος απολογισμός του ΠΟΔΑ το καλοκαίρι του 2011 μέτρησε 1.747 άτομα όλων των ηλικιών να παρακολουθούν 32 μαθήματα, καλλιτεχνικού και γενικότερου πολιτιστικού περιεχομένου. Η Λαϊκή Επιμόρφωση αντικαταστάθηκε τα τελευταία χρόνια από τη λεγόμενη Διά Βίου Μάθηση, που στοχεύει κυρίως στην απόκτηση δεξιοτήτων μέσω κύκλων μαθημάτων κάτω από την άμεση καθοδήγηση του υπουργείου Παιδείας. Η προοδευτική αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που ανοίγει ορίζοντες γνώσης πολιτισμού και δημιουργίας στον ελεύθερο χρόνο των πολιτών, νέων, μεταναστών, γυναικών, στοιχεία απαραίτητα πάντα, αλλά με ιδιαίτερη σημασία στον καιρό της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, έχει εγκαταλειφθεί. Ακόμα και οι οργανωμένες βδομαδιάτικες ξεναγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους που γίνονταν σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Ξεναγών και συμμετείχε πλήθος κόσμου, καταργήθηκαν και γίνονται περιστασιακά, όταν υπάρξει ξεναγός εθελοντής. Μαζί με αυτά καταργήθηκαν και οι κυριακάτικες συναυλίες της μπάντας του δήμου στον Εθνικό Κήπο.
Η συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων στον Δήμο Αθηναίων συνολικά έγινε σταδιακά από τους 12.000 στους 7.000 και κυρίως μέσα από τους συμβασιούχους. Οι επανειλημμένες καταθέσεις μας στα δικαστήρια ότι οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες καθυστέρησαν την πορεία εξόδου στην ανεργία, δεν μπόρεσαν όμως να την ανακόψουν. Η παραπομπή από τον ίδιο τον δήμαρχο σε ΕΔΕ ολόκληρης της μπάντας του δήμου μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 2011, διότι, λόγω διαμαρτυρίας για το Μνημόνιο, οι μουσικοί φόρεσαν στο μπράτσο μαύρες κορδέλες, στόχευε να τους οδηγήσει μέχρι και σε ολοκληρωτική παύση. Αυτό θα ήταν ένα επιπλέον νούμερο για βορρά στο Μνημόνιο, που τουλάχιστον χάρις στην άρνησή μας δεν το κατάφεραν!
Το λεγόμενο «νοικοκύρεμα» του δήμου επί δημαρχίας Καμίνη οφείλεται στις σκληρές περικοπές ανθρώπινου δυναμικού και ζωτικών παροχών προς τους δημότες για την εξυπηρέτηση της μνημονιακής κυβερνητικής πλειοψηφίας. Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, το έχει επανειλημμένα αναδείξει στις προεκλογικές ομιλίες του, όπου πάντα υπογραμμίζει και τον ρόλο του πολιτισμού για την πόλη και τους νέους, ακόμη περισσότερο σε στιγμές κρίσης. Η νίκη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ στις τριπλές εκλογές θα δώσει γενικότερη ανάσα στον ταλαιπωρημένο λαό και επιπλέον νέο περιεχόμενο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η προοπτική μιας προοδευτικής αριστερής κυβέρνησης στη χώρα έχει ανάγκη από ισχυρούς δήμους που θα στηρίζονται στη συμμετοχή και στη φροντίδα των πολιτών. Δίχως ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση η προοπτική μας θα είναι ευάλωτη.
ΠΗΓΗ : ΑΥΓΗ, 10.5.14
* Η Άννα Φιλίνη είναι δημοτική σύμβουλος Αθηναίων, πρώην αντιδήμαρχος και πρόεδρος του παλαιού ΠΟΔΑ μέχρι τον Νοέμβριο 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου