Μια οικολογική εκδοχή περί του άλλου κόσμου : Παράδεισος α-λα-καρτ

Δημοσιεύθηκε στο  "ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΝΤΙΚΙ" της 7.3.2013

 Ούτε κατάλαβα πως έγινε. Αλλά  κάποια  στιγμή βρέθηκα  μπροστά σε έναν ηλικιωμένο κύριο , που καθόταν σε ένα αλλόκοτο γραφείο  με  μια πινακίδα θολή  -  κάτι σαν  «Τμήμα Εισαγωγών»…

Ο   ηλικιωμένος κύριος μου απηύθυνε το λόγο:  

« Άκου, αγαπητέ ,  εν ζωή υπήρξες  αρκετά παραπτωματίας, αλλά μετά σχετική διασταύρωση  και αξιολόγηση στοιχείων, λαμβανομένης δε υπόψη και της συμμετοχής  σου στο οικολογικό κίνημα,  η υπηρεσία έβγαλε το συμπέρασμα ότι είσαι εισακτέος……». 

«Δηλαδή  τι εννοείτε;» -  ρώτησα  απορημένος…. 

«Εννοώ ότι έχεις επιλεγεί για τον Παράδεισο….» 

Τότε συνειδητοποίησα   ότι ήμουν  νεκρός…. Στάθηκα για λίγο αμήχανος . 

«Σας ευχαριστώ  από τα βάθη της ψυχής μου»,  είπα τελικά ,  με τον πιο γλυκερό τρόπο που διέθετα… «αλλά εξηγήστε μου» - συνέχισα, καθώς  ένοιωθα  την ανάγκη να πω κάτι, «πού είναι ο Παράδεισος ,  πώς πηγαίνει κανείς εκεί;» 

Ο ηλικιωμένος κύριος  χαμογέλασε συγκαταβατικά…. 

«Αγαπητέ μου, σύμφωνα με τη  συμβατική αντίληψη  ο  Παράδεισος είναι  χωροθετημένος  σε μια ιδιαίτερη περιοχή  του Σύμπαντος…Όμως ο πραγματικός Παράδεισος μπορεί να είναι παντού, απλώς διότι είναι α-λα καρτ και εξαρτάται από τη βούληση του δικαιούχου….. Ο δικαιούχος επιλέγει το χώρο και το χρόνο, ανάλογα με ό,τι  τον ευχαριστεί,  π.χ  “Φαράγγι της Σαμαριάς   1966”,  “Εθνικός Δρυμός Πίνδου 1998” -   και η επιθυμία του εκπληρώνεται. Εσύ, λόγου χάρη,  τι   θα προτιμούσες;» 

Σκέφθηκα, αλλά όχι και πολύ. Επηρεασμένος από  μια παλιά  ερωτική σχέση, έκανα  την επιλογή μου :  Ήταν  «Βόρεια Εύβοια 1992». Έφερα στο νου μου ένα πρωϊνό,  μια  γαλήνια θάλασσα ,  μια χρωματική πανδαισία με επίκεντρο το  βαθύ γαλάζιο…

Και ω του θαύματος ! Αισθάνθηκα να μπαίνω ο ίδιος στην εικόνα που είχα σκεφθεί ! Έμεινα εκεί ακίνητος, εκστασιασμένος,   σε κατάσταση νιρβάνας. Κόλλησα.   Όμως το σκηνικό δεν ήταν στάσιμο :  Οι εικόνες   περνούσαν, ο ήλιος ανέβαινε στο στερέωμα, οι ήχοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο, η θάλασσα  άρχισε να παφλάζει,  οι μυρωδιές  άλλαζαν .Ήλθε απόγευμα, βράδυ,  ξανά πρωϊ. 

Όλα ήταν υπέροχα, όμως η   ευωχία δεν κράτησε …. Ξαφνικά από τα βάθη του ορίζοντα εμφανίστηκε ένα θηριώδες  τζιπ. Ήρθε ως την άκρη της αμμουδιάς, οι επιβάτες του κατέβηκαν,  ξεφόρτωσαν ένα  μεγάλο  τζετ σκι και  στη συνέχεια φουλάρανε στη θάλασσα κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο. Σα να μην έφθανε αυτό, 50 μέτρα παραπέρα έκανε την εμφάνισή του ένα συνεργείο.. Σε λίγο πλακώσαν  εκσκαφείς, φορτηγά, εργάτες, κι ένα ζευγάρι πολύ χλιδάτο – μάλλον ήταν ιδιοκτήτες του υπό ανέγερση εξοχικού.

Είχα αρχίσει να ενοχλούμαι -  όμως το αποκορύφωμα  ήταν  ένα Datsun   που πέρασε διαλαλώντας  πατάτες  με κάτι φρικτά μουσικά διαλείμματα  - όλα  στη διαπασών…. 

«Παράδεισος να σου πετύχει!» - σκέφτηκα κάποια στιγμή….. 

Και τότε ….Τότε σαν βολίδα από μακριά  κατέφθασε   ένας τύπος απροσδιορίστου  φύλου, που έφερε   κάτι σαν  πτητική συσκευή. Στο στήθος είχε  καρφιτσωμένη μια κάρτα  με την ένδειξη «Β   Υποδιεύθυνση  Αγγέλων» … 

«Κύριε, ο συνάδελφος  Πέτρος ξέχασε να σας δώσει  το  χωρο-χρονο-χειριστήριό σας», μου είπε… 

«Τι είναι αυτό;», απάντησα ξαφνιασμένος… 

«Ακούστε, επειδή   η ζωή είναι πλέον  μπάχαλο, και τα ωραία μέρη  είναι μάλλον    οάσεις  ,  που κι αυτές τις  νέμονται κυρίως  πλούσιοι,  έχοντας το α-λα – καρτ περιβάλλον τους, είτε στα βόρεια προάστια είτε στις εξοχικές βιλάρες τους … ενώ το   ωραίο και λειτουργικό για τη φύση γίνεται εξαίρεση  μέσα στο γενικό κακοφόρμισμα  και  στα fast fuck των δημοσίων αγαθών ….ενώ   η Ελλάδα   με τα χρυσωρυχεία  , τους καταπατημένους εθνικούς δρυμούς, τις χωματερές ,τις παραλίες με τις φρικτές ξαπλώστρες και τους κυνηγούς που θέλουν να κυνηγάνε ακόμη και στους ακάλυπτους χώρους των πολυκατοικιών,   πληγώνει ιδιαίτερα κάποιους διαπρεπείς δικαιούχους  ,  όπως ο Γιώργος Σεφέρης…..Εμείς βεβαίως παίρνουμε  μέτρα , επιβάλουμε κυρώσεις ,  στέλνουμε στην κόλαση σωρηδόν…. όμως εδώ κύριέ μου, οι φύλακες θαλάσσιων πάρκων  πυροβολούν  τα αγριοκάτσικα που  υποτίθεται ότι φυλάνε, εδώ δάση εκπάγλου καλλονής όπως  στον Καστανόλογγο της Εύβοιας χάνονται…Αλλά και στις πόλεις, η κατάσταση δεν πάει καλά….  το νέφος αναστήθηκε, εκεί που ήταν της αρμοδιότητός  μας…Άσε  τις πυρκαγιές, άσε  τις ανεμογεννήτριες   που δολοφονούν  το τοπίο  – αν είναι φύση αυτό,  τότε εγώ είμαι διάβολος…….»

 Ο τύπος  στάθηκε για λίγο σκεπτικός…..Έπειτα συνέχισε  με μάλλον  επίσημο  ύφος: 

« Έτσι   η Υπηρεσία προχώρησε στην κατασκευή του χωρο-χρονο-χειριστήριου, με το οποίο μπορείτε να μεταφέρεστε στον επιθυμητό   χώρο και χρόνο , να κάνετε δηλαδή χρήση όλων των facilities του Παραδείσου, εάν η αρχική  επιλογή δεν σας ικανοποιεί……» 

Και μου άφησε  μια συσκευή  σαν  τηλεχειριστήριο τηλεόρασης, με μια διπλή κυκλοειδή ρύθμιση  , από Βορρά προς Νότο και από Ανατολικά προς τα Δυτικά, και μια άλλη ευθύγραμμη   κυλιόμενη, με ενδείξεις   1960, 1970, 1980, 1990 κλπ…..

«Βασικά η αρχή λειτουργίας του   είναι αυτή  του  Google Earth»,  είπε, «αλλά επί πλέον έχει ενσωματώσει και   το στοιχείο του χρόνου.»

Και απογειώθηκε πάραυτα….