Όταν
σκέπτομαι τα μνημόνια, ο νους μου δεν πηγαίνει μόνο στη κυριαρχία της
λογιστικής επί παντός του επιστητού και
στη πρωτοκαθεδρία του
οικονομίστικου λόγου – είτε αυτός απολογείται για την αποικιοκρατία είτε έχει «σωτηριολογικές»
προθέσεις… Δεν σκέπτομαι μόνο αυτούς που
πλήττονται και τους άλλους που βλέπουν τις προσδοκίες τους να εξανεμίζονται…Ακόμη μπαίνω σε σκέψεις για κάποιες δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, που δεν αναδύονται και δεν εκδηλώνονται, γιατί ο κοινωνικός
περίγυρος έχει τη προσοχή του στραμμένη
αλλού.
Παραδείγματος
χάρη, ποιος θα μπορούσε να σκέπτεται για την αισθητική ανάπλαση του οδικού
χώρου, όταν υπερέχουν συντριπτικά οι
προβληματισμοί και οι αντιστάσεις στην ιδιωτικοποίηση αυτού του χώρου (διόδια)
ή στην ατελή συντήρησή του λόγω
ανυπαρξίας δημόσιων πόρων;
Η
αποικιοποίηση της χώρας δεν προκαλεί
μόνο ζημιές ή απώλειες, επίσης παράγει αυτό που οι δικηγόροι στις αίθουσες των
δικαστηρίων προσδιορίζουν ως «διαφυγόντα κέρδη» : Δεν είναι μόνο ότι χάνουμε, αλλά επίσης ΔΕΝ
κερδίζουμε κάποια οφέλη που υπό
κανονικές συνθήκες θα προσλαμβάναμε, μέσα στη πορεία της εκδίπλωσης των ιδεών και της δημιουργικότητάς
μας…
Γι αυτό δεν
μπορεί κανείς παρά να μελαγχολεί όταν συναντά εκφάνσεις αυτής της δημιουργικότητας,
σε χώρες όπου υπάρχουν φιλικότερες καταστάσεις. Στο Dun Laoghaire της Ιρλανδίας, λόγου χάρη, ο καλλιτέχνης Edgar Mueller ασχολήθηκε με την «αναμόρφωση» μιας περιοχής του οδοστρώματος , στα πλαίσια ενός φεστιβάλ
για τις κουλτούρες του κόσμου… Ύστερα από 60 ώρες εργασίας σε ένα επίπεδο επιφανειακό χώρο 250
τετραγωνικών μέτρων, κατάφερε να δημιουργήσει όψεις που, υπό ορισμένη οπτική γωνία, φαίνονται τρισδιάστατες…
Η πρόθεσή
του Edgar Mueller ήταν να εμβάλλει σε σκέψεις το κοινό σχετικά
με την αντιφατικότητα των
παραστάσεων/ερεθισμάτων που προσλαμβάνει, και το αποτέλεσμά του ήταν αναντίρρητα
εντυπωσιακό – σαν ένα είδος «δαπεδογραφίας» που προστίθεται στις τοιχογραφίες
που προγραμματισμένα ή τυχαία διαμορφώνονται
στις επιφάνειες των πόλεων, σε εθνικές
οδούς κλπ.
Μια άλλη προσέγγιση της αισθητικής αναμόρφωσης
του οδικού χώρου, πιο χρησιμοθηρική ή λειτουργική αυτή τη φορά, έγινε στον
Καναδά , όπου οι δαπεδογραφίες πάνω σε συγκεκριμένα σημεία του οδικού
χώρου απεικόνιζαν ανύπαρκτες λακούβες
και εμπόδια ! Στόχος : Η επιβράδυνση της
πορείας των οδηγών και η αποφυγή ατυχημάτων !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου